بدون عشق تو بی‌شک صراط می‌لرزد
صدای شیعه: حضرت زهرا(س) بهار کوتاه امّا جاودان دو عالم است. اسطوره‌ای برای اسلام است. عصاره عصمت و آیینه پاکی است. زندگیش کوتاه امّا پربار؛ پربارتر از آن چیزی که به وصف آید. در وصف عظمتش همگان عاجز و حیرانند.
امام صادق(ع) درباره آیه کریمه "انا انزلناه فی لیلة القدر" فرمودند: مراد از لیلة "فاطمه" و مراد از قدر خداوند است، پس هر کس مادرم فاطمه زهرا(س) را آن گونه که شایسته است بشناسد، شب قدر را درک کرده است. مادرم فاطمه نامیده شد؛ زیرا آفریدگان از شناخت او ناتوانند.
زندگی سرشار از حقیقت و عصمت بوستان پیامبر اکرم(ص) بر کسی پوشیده نیست اما وصف آن بزرگوار، از او در چشم همگان بالاخص شاعران به حق اسطوره‌ای مطلق ساخته است.
چنانکه "علیرضا قزوه" در ابیاتی در تعریف مقام و منزلت بانوی دو عالم می‌سراید:
نه مثل ساره‌ای و مریم! نه مثل آسیه و حوا
فقط شبیه خودت هستی! فقط شبیه خودت زهرا!
اگر شبیه کسی باشی، شبیه نیمه شب قدری
شبیه آیه تطهیری شبیه سوره «اعطینا»
شناسنامه تو صبح است، پدر تبسم و مادر نور
سلام ما به تو ای باران، سلام ما به تو ای دریا!
کبود شعله‌ور آبی! سپیده طلعت مهتابی!
به خون نشستن تو امروز، به گل نشستن تو فردا
بگیر آب و وضویی کن، ز چشمه سار فدک امشب
نماز عشق بخوان فردا، به سمت قبله عاشورا
"سید حمیدرضا برقعی" در شعری دیگر عظمت بانوی پاکی جهان اسلام را این‌گونه مورد اشاره قرار می‌دهد:
همین که دست قلم در دوات می‌لرزد
به یاد مهر تو چشم فرات می‌لرزد
نهفته راز «اذا زلزلت» به چشمانت
اگر اشاره کنی کائنات می‌لرزد
«هزار نکتهء باریک‌تر ز مو اینجاست»
بدون عشق تو بی‌شک صراط می‌لرزد
مگر که خار به چشمان خضر خود دیدی
که در نگاه تو آب حیات می‌لرزد
تو را به کوثر و تطهیر و نور گریه مکن
که آیه آیه تن محکمات می‌لرزد
کنون نهاده علی سر، به روی شانهء در
و روی گونهء او خاطرات می‌لرزد
غزل تمام نشد، چند کوچه بالاتر
میان مشک سواری، فرات می‌لرزد
سپس سوار می‌افتد، تو می‌رسی از راه
که روضه‌خوان شوی اما صدات می‌لرزد
و عصر جمعه کنار ضریح روی لبم
به جای شعر دعای سمات می‌لرزد ...
انتهای پیام