(
امتیاز از
)
ملزومات پوشش چادر در سريال‌های تلويزيونی به شدت در حال کاهش است
نشست تخصصی بررسی دگردیسی معنایی حجاب چادر در سریال های تلویزیونی ایرانی با سخنرانی حجت الاسلام علی جعفری، استاد دانشگاه در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات تهران برگزار شد.
حجت الاسلام جعفری پوشش چادر را نشانه قدرتمند عفیفانه ای که از غنای معنوی بالایی برخوردار است دانست و افزود: استفاده از حجاب چادر در سیاستگذاری فرهنگی جمهوری اسلامی به عنوان حجاب برتر اولویت دارد و حضور این نوع پوشش در هر فضایی به خصوص رسانه انبوهی از معانی عفیفانه را بازنمایی می کند که پیوند این دو پیش فرض باعث شده که در طی پانزده سال اخیر استفاده از این حجاب در رسانه ملی روندی تصاعدی داشته باشد.
وی با اشاره به انجام پروژه تحقیقاتی درخصوص دو سریال آخرین گناه و بی صدا فریاد کن، توسط مرکز نظارت و ارزیابی سازمان صدا و سیما اظهار داشت: در طی سال های اخیر نمایش حجاب چادر با نمایش آن در سریال های تلویزیونی بیست سال پیش بسیار تفاوت کرده و این تفاوت در حال حاضر به اوج خود رسیده به طوری که چادر در جامعه حالت ساده و کلاسیک خود را از دست داده و دستخوش تغییرات متعدد شده به نحوی که هم اکنون لفظ چادر بیست نوع تداعی مختلف از این حجاب را در اذهان افراد جامعه ایجاد می کند و می توان نقش رسانه ملی در این تغییر فرهنگی را نقش پیشرو دانست.
عضو هیأت علمی دانشگاه امام صادق به پژوهشی درخصوص عقاید زنان محجبه با پوشش چادر نسبت به نمایش این پوشش در تلویزیون اشاره کرد و ابراز داشت: با طرح سؤالاتی از چهار گروه بیست نفره از طلاب محجبه پایه های چهار و پنج حوزوی مولفه های حجاب چادر و معنای این پوشش به شکل امروزی آن در اذهان این افراد معین گردید و معلوم شد که آنان پوشش چادر را نه تنها یک حجاب بلکه یک سبک زندگی که در نحوه معاشرت، رابطه با خدا و حضور در اجتماع بسیار تاثیر گذار است می دانند.
وی عدم رعایت مولفه های مادی و معنوی پوشش چادر در سریال های تلویزیونی از نظر این طلاب را تقلیل پوشش چادرهای جدید، عدم تطبیق رنگ چادر با سایر لباس های زن دارای این پوشش، عدم حفظ سادگی این پوشش، از بین بردن انعطاف این نوع حجاب بوسیله آستین گذاری برای چادر و تبدیل این حجاب به مانتو دانست و تصریح کرد: چادر حجابی دارای انعطاف که زنان برای حفظ حریم خود با نامحرمان آن را به سر می کنند، است و چادر اصیل و سنتی ایران طوری طراحی شده که زن با بیشترین پوشش بتواند در عرصه های مختلف جامعه حضور یابد ولی متاسفانه با تبدیل چادر اصیل به چادر آستین دار این حجاب مزیت های خود مانند روگیری از نامحرمان را از دست داده و به علت شباهت یافتن به مانتو دیگر آن حریم حفظ نمی شود .
حجت الاسلام جعفری ادامه داد: از نظر این گروه، زنان چادری سریال ها به گفتگوهای طولانی مدت با نامحرمان می پردازند و حتی صحبت های آنان به مسائل عاشقانه ختم می شود، در حالیکه این رفتار با پوشش چادر که سخت ترین نوع حجاب به جهت حفظ حریم با نامحرم است هیچ گونه سنخیتی ندارد.
وی اظهارات طلاب پیرامون افراد چادری سریال ها را چنین بیان کرد: این طلاب چادر را برای افراد دارای این نوع پوشش، در سریال ها نشانه زینت، سیطره گفتمان های فمنیستی، امتداد جریان تاریخی دین ستیز یا نشانه ایدئولوژیکی که بواسطه شغل خاصی مانند پلیس بودن بر آنان تحمیل شده دانستند و عده ای نیز به چادری های سریال ها لقب چادری نما دادند.
این کارشناس فرهنگ و ارتباطات با انتقاد از ضعف سیمای جمهوری اسلامی که قادر به برقراری ارتباط درست بین پدیده اصیل حجاب و واقعیت های جامعه نیست تاکید کرد: توسعه حجاب برتر بسیار مطلوب است اما آنچه که در جامعه امروز رواج یافته چادر تقلیل یافته به شنل است و شنل نه تنها نشانه حجاب نیست بلکه از آن جهت جذابیت و جلب نظر استفاده می شود.
حجت الاسلام جعفری با اشاره به اوج شنلیزم پوشش چادر در سریال بی صدا فریاد کن افزود: به نظر می رسد حجاب چادر در رسانه بشدت در حال تقلیل است به طوریکه این حجاب اصیل را دستخوش تغییرات مداوم قرار داده وبا این روند طی پنجاه سال آینده حجاب اصیل چادر توسط جامعه شناخته و پذیرفته نخواهد شد.
وی ادامه داد: بر طبق نتایج حاصل از این پژوهش حجاب ترویجی رسانه ملی هفت تا هشت مولفه با حجاب اصیل فاصله دارد که بخشی از نارسایی و ضعف به ذات و ماهیت رسانه و بخش هایی به ضعف فیلمنامه نویسی در سیما باز می گردد.
این پژوهشگر حوزوی، راهکارهای نمایش پوشش چادر توسط رسانه ملی را حذف چادر از برخی سریال هایی که قابلیت نمایش آن را ندارد و بازنمایی این پوشش در قالب برنامه های بحث و بررسی کارشناسانه و همچنین ارائه نقش افراد چادری به بازیگران خاص که در تمام سریالها با چادر حاضر شوند دانست و افزود: تا حد امکان از کلیشه شدن نقش این بازیگران باید پیشگیری کرد اما ما به کلیشه های معنوی مثبت نیز احتیاج داریم.
عضو هیأت علمی دانشگاه امام صادق با بیان اینکه اعمال حجاب در بسیاری از درام های تلویزیونی اجباری است از کوته نظری برخی از مدیران رسانه انتقاد کرد و اظهار داشت: با گنجاندن دو فرد با پوشش چادر در سریال های تلویزیونی هیچ نوع فرهنگسازی برای ترویج پوشش چادر صورت نمی گیرد بلکه تنها، این پوشش از نوع اصیل خود فاصله گرفته و تقلیل می یابد.
وی افزود: ترویج این نوع حجاب احتیاجی به فرهنگ سازی ندارد زیرا این پوشش یک انتخاب است و باید به جای تقلیل چادر به جهت استقبال از آن در سطح جامعه، پوشش مانتو را ارتقا داد و سیاست های فرهنگی کشور بایددر راستای آموزش استفاده صحیح از حجاب چادر، توسط مدارس و مراکز فرهنگی قرار گیرد./منبع:رسانیوز
حجت الاسلام جعفری پوشش چادر را نشانه قدرتمند عفیفانه ای که از غنای معنوی بالایی برخوردار است دانست و افزود: استفاده از حجاب چادر در سیاستگذاری فرهنگی جمهوری اسلامی به عنوان حجاب برتر اولویت دارد و حضور این نوع پوشش در هر فضایی به خصوص رسانه انبوهی از معانی عفیفانه را بازنمایی می کند که پیوند این دو پیش فرض باعث شده که در طی پانزده سال اخیر استفاده از این حجاب در رسانه ملی روندی تصاعدی داشته باشد.
وی با اشاره به انجام پروژه تحقیقاتی درخصوص دو سریال آخرین گناه و بی صدا فریاد کن، توسط مرکز نظارت و ارزیابی سازمان صدا و سیما اظهار داشت: در طی سال های اخیر نمایش حجاب چادر با نمایش آن در سریال های تلویزیونی بیست سال پیش بسیار تفاوت کرده و این تفاوت در حال حاضر به اوج خود رسیده به طوری که چادر در جامعه حالت ساده و کلاسیک خود را از دست داده و دستخوش تغییرات متعدد شده به نحوی که هم اکنون لفظ چادر بیست نوع تداعی مختلف از این حجاب را در اذهان افراد جامعه ایجاد می کند و می توان نقش رسانه ملی در این تغییر فرهنگی را نقش پیشرو دانست.
عضو هیأت علمی دانشگاه امام صادق به پژوهشی درخصوص عقاید زنان محجبه با پوشش چادر نسبت به نمایش این پوشش در تلویزیون اشاره کرد و ابراز داشت: با طرح سؤالاتی از چهار گروه بیست نفره از طلاب محجبه پایه های چهار و پنج حوزوی مولفه های حجاب چادر و معنای این پوشش به شکل امروزی آن در اذهان این افراد معین گردید و معلوم شد که آنان پوشش چادر را نه تنها یک حجاب بلکه یک سبک زندگی که در نحوه معاشرت، رابطه با خدا و حضور در اجتماع بسیار تاثیر گذار است می دانند.
وی عدم رعایت مولفه های مادی و معنوی پوشش چادر در سریال های تلویزیونی از نظر این طلاب را تقلیل پوشش چادرهای جدید، عدم تطبیق رنگ چادر با سایر لباس های زن دارای این پوشش، عدم حفظ سادگی این پوشش، از بین بردن انعطاف این نوع حجاب بوسیله آستین گذاری برای چادر و تبدیل این حجاب به مانتو دانست و تصریح کرد: چادر حجابی دارای انعطاف که زنان برای حفظ حریم خود با نامحرمان آن را به سر می کنند، است و چادر اصیل و سنتی ایران طوری طراحی شده که زن با بیشترین پوشش بتواند در عرصه های مختلف جامعه حضور یابد ولی متاسفانه با تبدیل چادر اصیل به چادر آستین دار این حجاب مزیت های خود مانند روگیری از نامحرمان را از دست داده و به علت شباهت یافتن به مانتو دیگر آن حریم حفظ نمی شود .
حجت الاسلام جعفری ادامه داد: از نظر این گروه، زنان چادری سریال ها به گفتگوهای طولانی مدت با نامحرمان می پردازند و حتی صحبت های آنان به مسائل عاشقانه ختم می شود، در حالیکه این رفتار با پوشش چادر که سخت ترین نوع حجاب به جهت حفظ حریم با نامحرم است هیچ گونه سنخیتی ندارد.
وی اظهارات طلاب پیرامون افراد چادری سریال ها را چنین بیان کرد: این طلاب چادر را برای افراد دارای این نوع پوشش، در سریال ها نشانه زینت، سیطره گفتمان های فمنیستی، امتداد جریان تاریخی دین ستیز یا نشانه ایدئولوژیکی که بواسطه شغل خاصی مانند پلیس بودن بر آنان تحمیل شده دانستند و عده ای نیز به چادری های سریال ها لقب چادری نما دادند.
این کارشناس فرهنگ و ارتباطات با انتقاد از ضعف سیمای جمهوری اسلامی که قادر به برقراری ارتباط درست بین پدیده اصیل حجاب و واقعیت های جامعه نیست تاکید کرد: توسعه حجاب برتر بسیار مطلوب است اما آنچه که در جامعه امروز رواج یافته چادر تقلیل یافته به شنل است و شنل نه تنها نشانه حجاب نیست بلکه از آن جهت جذابیت و جلب نظر استفاده می شود.
حجت الاسلام جعفری با اشاره به اوج شنلیزم پوشش چادر در سریال بی صدا فریاد کن افزود: به نظر می رسد حجاب چادر در رسانه بشدت در حال تقلیل است به طوریکه این حجاب اصیل را دستخوش تغییرات مداوم قرار داده وبا این روند طی پنجاه سال آینده حجاب اصیل چادر توسط جامعه شناخته و پذیرفته نخواهد شد.
وی ادامه داد: بر طبق نتایج حاصل از این پژوهش حجاب ترویجی رسانه ملی هفت تا هشت مولفه با حجاب اصیل فاصله دارد که بخشی از نارسایی و ضعف به ذات و ماهیت رسانه و بخش هایی به ضعف فیلمنامه نویسی در سیما باز می گردد.
این پژوهشگر حوزوی، راهکارهای نمایش پوشش چادر توسط رسانه ملی را حذف چادر از برخی سریال هایی که قابلیت نمایش آن را ندارد و بازنمایی این پوشش در قالب برنامه های بحث و بررسی کارشناسانه و همچنین ارائه نقش افراد چادری به بازیگران خاص که در تمام سریالها با چادر حاضر شوند دانست و افزود: تا حد امکان از کلیشه شدن نقش این بازیگران باید پیشگیری کرد اما ما به کلیشه های معنوی مثبت نیز احتیاج داریم.
عضو هیأت علمی دانشگاه امام صادق با بیان اینکه اعمال حجاب در بسیاری از درام های تلویزیونی اجباری است از کوته نظری برخی از مدیران رسانه انتقاد کرد و اظهار داشت: با گنجاندن دو فرد با پوشش چادر در سریال های تلویزیونی هیچ نوع فرهنگسازی برای ترویج پوشش چادر صورت نمی گیرد بلکه تنها، این پوشش از نوع اصیل خود فاصله گرفته و تقلیل می یابد.
وی افزود: ترویج این نوع حجاب احتیاجی به فرهنگ سازی ندارد زیرا این پوشش یک انتخاب است و باید به جای تقلیل چادر به جهت استقبال از آن در سطح جامعه، پوشش مانتو را ارتقا داد و سیاست های فرهنگی کشور بایددر راستای آموزش استفاده صحیح از حجاب چادر، توسط مدارس و مراکز فرهنگی قرار گیرد./منبع:رسانیوز
انتهای پیام