پيامبر اسلام(ص) قبل از نبوت چه آئينى داشت؟
بعضى ديگر او را پيرو آئين ابراهيم عليه السلام مىدانند، چرا که «شيخ الانبياء» و پدر پيامبران است و در بعضى از آيات قرآن آئين اسلام به عنوان آئين ابراهيم معرفى شده «ملة ابيکم ابراهيم» (حج- 78).
بعضى نيز اظهار بىاطلاعى کرده و گفتهاند: مىدانيم آئينى داشته، اما کدام آئين؟
بر ما روشن نيست!
گرچه هر يک از اين اقوال وجهى دارد، اما هيچکدام مسلم نيست، و مناسبتر از اينها قول چهارمى است و آن اينکه: پيامبر صلى الله عليه و آله شخصاً برنامه خاصى از سوى خداوند داشته که بر طبق آن عمل مىکرده، و در حقيقت، آئين مخصوص خودش بوده، تا زمانى که اسلام بر او نازل گشت.
شاهد اين سخن حديثى است که در نهج البلاغه آمده، که مىگويد: «خداوند از آن زمان که رسول خدا از شير باز گرفته شد بزرگترين فرشتهاش را قرين وى ساخت، تا شب و روز او را به راههاى مکارم، و طرق اخلاق نيک سوق دهد».
مأموريت چنين فرشتهاى دليل بر وجود يک برنامه اختصاصى است.
شاهد ديگر اينکه در هيچ تاريخى نقل نشده است که پيغمبر اسلام صلى الله عليه و آله در معابد يهود يا نصارى يا مذهب ديگر مشغول عبادت شده باشد، نه در کنار کفار در بتخانه بود، و نه در کنار اهل کتاب در معابد آنان، در عين حال پيوسته خط و طريق توحيد را ادامه مىداد، و به اصول اخلاق و عبادت الهى سخت پايبند بود.
روايات متعددى نيز- طبق نقل علامه مجلسى در بحار الانوار- در منابع اسلامى آمده است که پيامبر صلى الله عليه و آله از آغاز عمرش مؤيد به روح القدس بود و با چنين تأييدى مسلماً بر اساس الهام روح القدس عمل مىکرد.
«علامه مجلسى» شخصاً معتقد است که پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله قبل از مقام رسالت داراى مقام نبوت بوده، گاه فرشتگان با او سخن مىگفتند، و صداى آنها را مىشنيد، و گاه در رؤياى صادقه به او الهام الهى مىشد، و بعد از چهل سال به مقام رسالت رسيد، و قرآن و اسلام رسماً بر او نازل شد، او شش دليل بر اين معنى ذکر مىکند که بعضى از آنها با آنچه در بالا آورديم هماهنگ است (توضيح بيشتر را مىتوانيد در جلد 18 بحارالانوار صفحه 277 به بعد مطالعه کنيد).
انتهای پیام