( 0. امتیاز از )


خبرنگار شبکه خبری «سی.بی.سی» کانادا (CBC News) که برای پوشش دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری به ایران سفر کرده از شور و حال انتخاباتی این روزهای مردم تهران گزارشی تهیه کرده که متن این گزارش با عنوان «شور و نشاط غیرقابل پیش بینی» در ادامه می آید:

"به تهران خوش آمدید"، این صدایی است که از بلندگوی هواپیما به گوش رسید و با این عبارت دنبال شد: "ساعت به وقت محلی، 9 و بیست و پنج دقیقه صبح. یادآوری می شود ورود مشروبات الکلی به کشور اکیداً ممنوع است".

سرانجام من به ایران رسیدم. سی سال پس از وقوع بزرگترین رویداد این کشور، آن زمان (موقع انقلاب) من سن کمی داشتم. ایران همیشه ماجراهای جالبی برای گفتن دارد.

زمانی که من و خیلی از خانم های دیگر منتظر باز شدن درهای هواپیما بودیم لباس های خود را برتن کردیم. من یک روسری بزرگ سیاه و یک مانتوی سیاه رنگ که کوتاهی آن موجب نگرانی ام شده بود پوشیدم.

یک چادر زاپاس نیز در چمدان خود داشتم تا در صورتی که لباس های انتخابی من متناسب با قوانین پوشش در ایران نباشد به سرعت چادر را بر سر کنم. با تدارک کامل به این سفر آمده بودم.
اما پس از آن متوجه شدم که خیابان های تهران آنگونه که تصور می کردم پر از زنان چادری نیست.

گویا مدت هاست که نحوه پوشش زنان جوان تغییر کرده و آنها مانتوهای شیک تا زانو یا حتی کوتاه تر را برتن می کنند پوشش هایی از هر نوع سبک و رنگ. در این لحظه از نظر پوشش احساس شلختگی و نادانی کردم!

ذوق و شوق حقیقی

اینجا به وضوح کشوری است که توسط جوانانش به حرکت درمی آید. 60 درصد جمعیت این کشور 70 میلیونی زیر 30 سال سن دارند و درست در سی امین سالگرد انقلابی که ایران را به جمهوری اسلامی تبدیل کرد بسیاری از آن جوانان ، خود در حال شکل دادن یک تحول هستند.

ایران اکنون در بحبوحه دهمین انتخابات ریاست جمهوری خود از زمان تشکیل «جمهوری نوین» قرار دارد و شاید این رای دهندگان جوان امروزی باشند که این هفته نتیجه انتخابات را رقم می زنند.

من اینجا از طریق دنبال کردن اخبار و مصاحبه با مردم دریافتم که آنها بیش از هرچیز خواهان «شغل» هستند. برخی نیز خواستار بهبود روابط کشورشان با غرب هستند.
البته برخی ها نیز خواهان حفظ و ادامه لحن تند چهار سال گذشته (نسبت به غرب) هستند اما آنها به هر جهت خواسته های خود را شناخته اند.

جوانان اغلب نقشی کلیدی در تاریخ سیاسی ایران ایفا کرده اند و هرچه باشد نگهداران و پشتیبان اصلی انقلاب 1979 بوده اند.
اما به نظر می رسد در حال حاضر سنت های قدیمی کنار گذاشته شده است. هزاران جوان شامل طرفداران هر دو نامزد اصلاح طلب و احمدی نژاد رئیس جمهور در خیابان ها گردهم آمده اند، شعار می دهند، پرچم ها را به اهتزاز درمی آورند و حتی در ملاعام در کشوری که ظاهراً این قضیه ممنوع است، می رقصند.

امروز من در روز روشن در حاشیه یک پیاده رو زنان جوانی را دیدم که با صدای بلند آواز می خواندند. ماموران نیز از دور تذکر می دادند. این در مقایسه با آنچه قبلاً شنیده بودم تازگی داشت.

شور و اشتیاق انتخاباتی...
در انتخابات قبلی ریاست جمهوری در سال 2005 بخش عمده ای از اصلاح طلبان به نشانه اعتراض از صحنه کنار رفته بودند. اما در این انتخابات به نظر می رسد که آنها با قوای کامل حضور یافته اند.
هواداران میرحسین موسوی، کاندیدای اصلاح طلب، تعدادی از تاکتیک های مدرن سیاسی که در سطح جهان رواج دارد را بکار گرفته اند.

جنبش موسوی دارای یک رنگ – سبز – است و هرکجا که شما بروید مردمی را با نوارهای سبز که بر مچ دست، سر، کیف و خودروهایشان بسته اند مشاهده می کنید. به مدد اینترنت و پیام های متنی این شیوه در حال گسترش است.
 
امروز (دوشنبه) در امتداد طویل ترین خیابان تهران (ولی عصر)، دریایی از رنگ سبز برای تشکیل یک زنجیره انسانی جمع شده بود تا اقتدار انتخاباتی خود را به جناح رقیب نشان دهد. آنها برای ساعت ها خیابان را مسدود کرده بودند.

این درست که شمار زیادی از ایرانی های مسن در انتخابات شرکت می کنند اما اکثریت عمده زنان و مردان جوانی هستند که طالب تغییر می باشند.

«زهرا رهنورد» همسر موسوی نقش برجسته ای را در ستاد انتخاباتی شوهرش برعهده گرفته و به اولین زن یک کاندیدا از زمان انقلاب اسلامی تبدیل شده که دست به چنین کاری زده است.

زمانی که ما با او (رهنورد) ملاقات کردیم یک ژاکت جین زیر چادر سیاه گلدار و ظریف خود برتن کرده بود. خانم رهنورد از لزوم بهبود تصویر ایران در خارج از کشور، اشتغالزایی برای جوانان و آزادی بیان سخن می گفت.

اواخر شب ما در یک رویداد"سبز" دیگر در یک گالری هنری شرکت کردیم که در آنجا نقاشی های موسوی و رهنورد به نمایش درآمده بود.

در انتخابات جاری کاندیداها در مناظره های زنده تلویزیونی به بحث و مجادله مشغول هستند. این مناظره ها فرصتی را برای رهبران مخالف دولت فراهم کرده تا انتقادات مستقیم خود را متوجه دولت کنند و دولت نیز از گذشته خود دفاع کند.

اواخر هفته گذشته ما شاهد گردهمایی هزاران هوادار کاندیداهای مخالف در مقابل صداوسیما بودیم که مشغول تماشای مناظره ها بر روی صفحه های بزرگ بودند.

به هر صورت جوانانی که ما با آنها صحبت کرده ایم از حرارت و پویایی انتخابات و اینکه این شانس به آنها داده شده تا نظرات خود را علنی بیان کنند، هیجان زده شده اند.

من (Nahlah Ayed، خبرنگار سی.بی.سی) برای پوشش انتخابات به ایران آمده ام. دقیقاً نمی دانم قبلاً چه تصوری از ایران داشتم اما مسلماً انتظار این همه شور و نشاط را نداشتم.

انتهای پیام
تعداد نظرات : 0 نظر

ارسال نظر

0/700
Change the CAPTCHA code
قوانین ارسال نظر