(
امتیاز از
)
ازدواج سلطنتي انگليس، نابودگر دموکراسي
صدای شیعه: تحليل‌گران هم‌چنين بر اين باورند که چنين نمونه‌اي از اشرافيت افراطي روند دموکراتيک در جهان را به مخاطره مي‌اندازد.
دکتر آدريان تورستون، رييس انجمن نخبگان ليکيوم در لندن، که از هزينه ميليون‌ها پوند توسط دولت انگليس با هدف براي ترغيب انگليسي‌ها به افتخار براي انگليسي بودن خود با توجه به خانواده سلطنتي پرده برداشته است، در گفت‌و گو با شبکه پرس تي‌وي به تشريح پيامدهاي اين گونه ولخرجي‌ها پرداخته است که مي‌خوانيد:
پرس تي‌وي: مي‌دانم که انجمن شما، يعني گروه مشاوره‌اي ليکيوم، درباره عروسي سلطنتي و سيستم اشرافي در انگلستان چيزهاي زيادي براي گفتن دارد. بنابراين مايلم خود شما بخث را آغاز کنيد.
تورستون: نگراني اصلي من تثبيت اشرافيت است که نمايانگر يک روش زندگي ارتجاعي است. اين نوع سلطنت مشروطه اين گونه القاء شده است که نمونه‌اي کاملا انگليسي است و مردم انگلستان اگر انگليسي هستند بايد آن را بپذيرند.
پرس تي‌وي: هنگامي که درباره عواقب اقتصادي عروسي سلطنتي سخن مي‌رود، فکر مي‌کنيد اين حجم هزينه کردن ارزش جذب توريست و يا شادي‌هاي خياباني را داشته
باشد؟
تورستون: خود شما به اين مسئله اشاره کرديد که دولت و دفتر مطبوعاتي کاخ باکينگهام سالانه ميليون‌ها پوند هزينه مي‌کنند تا سلطنت مشروطه و انگليسي بودن را در ميان مردم انگلستان تثبيت کنند.
من دليل اين همه هزينه را درک نمي‌کنم. آن گونه که فهميده‌ام براي عروسي سلطنتي حدود 20 ميليون دلار خرج کرده‌اند که واقعا مسخره است.
اين گونه به نظر مي‌رسد که مقامات براي کنترل انگلستان، دائما مي‌خواهند "انگليسي بودن" را به رخ مردم بکشندکه در اين بين مردم سودي نمي‌برند بلکه اين گونه به نظر مي‌رسد که آن‌ها منتفع مي‌شوند. البته سازمان جمهوريت چنين ديدگاهي ندارد اما ليکيوم دارد.
پرس تي‌وي: تفاوت اين دو در چيست؟
تورستون: ليکيون بيشتر ملي‌گرايانه نگاه مي‌کند و سازماني شهروند محور است. اما سازمان جمهوريت بيشتر نمايندگي ديدگاه عمومي جمهوري‌خواهي را بر عهده دارد تا سلطنت مشروطه و از نوع خاصي از جمهوري‌خواهي نيز جانب‌داري نمي‌کند. ليکيوم نماينده ملي شهروندان است در تمامي 4 کشور بريتانيا.
پرس تي‌وي: وفتي جمهوري‌خواهان مي‌گويند که خاندان سلطنتي بايد از قدرت خلع شوند، منتقدان به آن‌ها مي‌گيوند که نقش سياسي خاندان سلطنتي نمادين است و در حقيقت هيچ اختياري ندارند. نظر شما در اين باره چيست؟
تورستون: اين حقيقت ندارد. همين اخيرا قانون آزادي اطلاعات به تصويب مجلس رسيد و بر اين مبنا خاندان سلطنتي آزادانه مي‌توانند به اطلاعات نخست وزيري دست يابند.
آن‌ها از قانون آزادي اطلاعات اين را نتيجه گرفته‌اند که هر کسي مي‌تواند آزادانه به خانواده سلطنتي مراجعه کند و هر آن‌چه که مي‌خواهد بگويد و بعد از آن خانواده سلطنتي هم مستقيما با نخست وزير صحبت کند. اين يعني دور زدن تمامي روند دموکراتيک.
پرس تي‌وي: البته ما شنيده‌ايم که منتقدان گفته‌اند که چرا خانواده سلطنتي اشرافيت را از حقوق مردم عادي برتر مي‌دانند و نسبت به دعوت‌ها انتقادات زيادي شده است.
تورستون: بريتانيا با تمامي کشورها ارتباط ديپلماتيک دارد و مطابق قانون اساسي فقط احزاب رسمي و سفراي کشورهايي که در انگلستان سفارت‌خانه دارند به عروسي سلطنتي دعوت مي‌شوند. ملکه مخالفت کرد، نخست وزير هم همين طور.
به نظر من تنها مخالف درست را ويليام هگ انجام داد که درباره سفير سوريه بود، و به او گفتند که انتظار شرکت در مراسم را نداشته باشد.
با اين وصف مي‌خواهم يادآوري کنم که بانيان کشوري مثل امريکا انگليسي بودند و نه ايرلندي، ولزي و يا اسکاتلندي. اما وقتي امريکا استقلال پيدا کرد و جمهوري شد، مردم امريکا از اين جدايي خيلي هم خوشنود بودند زيرا از خانواده سلطنتي دل خوشي نداشتند؛ به ويژه اين که جورج سوم پادشاه خوبي نبود.
اما خيلي خنده‌دار است که بعدها امريکايي‌ها بدشان نمي‌آمد دوباره سلطنت داشته باشند. واقعا که مسخره است و من آن را نمي‌فهمم.
انتهای پیام