رشوه آل سعود برای مقابله بابیداری اسلامی
صدای شیعه: نیویورک تایمز در مقاله ای با اشاره به موج انقلابها در کشورهای عربی علیه رژیم های استبدادی، نوشت: مقامات سعودی با پرداخت پول به مردم تا به امروز مانع از گسترش نا آرامي در عربستان شدهاند.
در این مقاله آمده است: مقامات سعودي در حال هزينه کردن 130 ميليارد دلار براي افزايش حقوق و دستمزد کارمندان، ساخت خانه، تامين اعتبار براي سازمانهاي مذهبي و..، جهت منفعل کردن مخالفان و ساکت کردن اعتراضات آنها است. پس از سرنگونی بن علي و مبارک، ملک عبدالله با بررسي اوضاع به دنبال آرام کردن شرايط در درون کشور بود. درآمد 214 ميلياردي از فروش نفت در سال گذشته، خانواده سلطنتي را از ايجاد تغييرات بازداشت و آنها به راحتي توانستند مخالفان خود را سرکوب کنند.
نیویورک تایمز تاکید کرد: مقامات سعودي در اين برهه زماني به خوبي از سازمانهاي مذهبي ايجاد شده بهره بردند و از آنها جهت آرام کردن خشم تودهها بهره بردند و حفظ جايگاه خود، سود بردند. در اين شرايط مفتي اعظم عربستان با صدور فتوايي، هر گونه تظاهرات خياباني را ممنوع اعلام کرد و ديگر مفتيان نيز در نماز جمعه خود به تبليغ اين پيام پرداختند.
بر اساس اين گزارش، اولين اقدام عربستان پس از ناآراميها، ارائه بسته کمک مالي بود که در آن ملک عبدلله به هر کارمند، دو برابر حقوق ماهيانهاش پول پرداخت کرد. همچنين مبلغي در حدود 70 ميليارد دلار به خانوادههاي کم درآمد اختصاص داد. ملک عبدلله سازمانهاي مذهبي را از اين کمکها بيبهره نگذاشت و به آنها نيز 200 ميليون دلار کمک کرد. مفتيان مذهبي خوشحال از دريافت کمکهاي مالي اعلام کردند که روشنفکران ليبرال در اين بازي شکست خوردهاند.
از سوي ديگر عربستان بدنبال اين بود تا پويايي اين جنبشهاي مردمي در خاورميانه را متوقف سازد، و از سرنگونی ديکتاتوريهای منطقه جلوگيري کند. اين در حالي بود که امريکا برخي از جنبشهاي مردمي در کشورهاي عربي را به رسميت شناخته بود و در مورد عربستان، بحرين و عمان مهر سکوت بر لب زده بود.
عربستان سعودي با اين اقدامات توانست در کوتاه مدت حياط خلوت خود- کشورهاي حاشيه خليج - را آرام کند. اما صاحب نظران و منتقدين بر اين عقيدهاند که اين استراتژي چندان طولي نميکشد، زيرا مشکلات اساسي و زير بنايي همچنان وجود دارند.
در این بین، طلال بن عبدالعزيز 79 ساله -برادر ملک عبدالله- معتقد است، مشکل اينجاست که برخي از حاکمان متوجه نيستند که در اطراف آنها چه ميگذرد و تجربيات نيز درس نميگيرند؛ آنها به درسهاي تاريخ توجهي ندارند. حاکمان فقط در پي حفظ خود در قدرت، جايگاه و حفظ شرايط موجود هستند. آنها از کلمه "تغيير" بشدت هراس دارند. اين مشکل از اينجا ناشي ميشود که آنها کوته بين هستند و من نميدانم که چگونه ديدگاه آنها را تغيير دهم.
هم اکنون بر خلاف تمهيدات گسترده عربستان براي سکوت، همچنان شعارهاي تغيير به گوش ميرسد و گروههاي نه چندان آشنا که اکثر آنها را جوانان تشکيل ميدهند از مردم ميخواهند تا به خيابانها بيايند.
هم اکنون دولت عربستان براي کاهش سرخوردگي مردم دست به انجام تغييرات جسته و گريختهاي زده است. براي مثال تغييراتي در مدارس ابتدايي و بهبود آموزش زبان انگليسي که هيچ ربطي به تغييرات اساسي که جامعه نيازمند آنها است، ندارد.
اما پرسشي که همچنان باقي است اين است که اين تغييرات ظاهري تا چه هنگام فرصت براي انجام تغييرات اساسي را به تعويق مياندازند؟ حاکمان عربستان تا کي مي توانند مانع از نفوذ بيداري اسلامي در سرزمين خود شوند؟
منبع: العالم
انتهای پیام