نخستين تذکر قرآن درباره رعايت حجاب به مردان است

صدای شیعه: «ابوالفضل بهرام‌پور» مفسر و پژوهشگر علوم قرآني، مؤسس دفتر ترجمه و تفسير دارالقرآن الکريم اداره‌کل تبليغات اسلامي تهران در پاسخ به اين پرسش که حد و مرزهاي حجاب و آزادي در قرآن کريم به چه صورت است، به خبرنگار آيين و انديشه فارس گفت: آزادي به معناي واقعي و مطلق در اين دنيا وجود ندارد. اين عدم آزادي را ناشي از ناقص بودن دنياست. اگر قرار باشد، انسان در امور مختلف آزاد باشد، آن وقت بلبلشويي در جهان حاکم مي‌شود و نتيجه‌اش اين است که آمريکا در افغانستان، پاکستان و عراق، مردم مسلمان را به خاک و خون مي‌‌کشد و يا عربستان در بحرين شيعيان را به گلوله مي‌بندد.
وي با بيان اينکه حلال و حرام در اسلام براي محدود کردن اين آزادي افراطي است، ادامه داد: وجود قانون در زندگي بشر موجبات سعادت وي را رقم مي‌زند و قرآن نيز با تاکيد بر تدوين قانون در زندگي اجتماعي بر تاييد آن اصرار مي‌ورزد.
بهرام‌پور با اشاره به اينکه قرآن اولين خطاب را به مردان در خصوص حجاب داشته است، تصريح کرد: خدواند متعال در آيه مي‌فرمايد: «قُل لِّلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَ يَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَلِکَ أَزْکَى لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا يَصْنَعُونَ»؛ به مردان با ايمان بگو ديده، فرو نهند و پاکدامنى ورزند که اين براى آنان پاکيزه‏تر است، زيرا خدا به آنچه مى‏کنند، آگاه است، تا مردان با کنترل نگاه خود، راه هرگونه تشويق براي عرضه کردن بانوان در جامعه را بندند.
وي با اشاره به اينکه زنان تا هنگامي که شرايط را براي مردان فراهم نکنند و خود را از عرضه شدن به نامحرم دور کنند، از تعرض در امان خواهند بود،‌ افزود: خداوند در اين آيه زنان را خطاب قرار مي‌دهد که «وَقُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَيَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُيُوبِهِنَّ...»؛ و به زنان با ايمان بگو، ديدگان خود را [از هر نامحرمى] فرو بندند و پاکدامنى ورزند و زيورهاى خود را آشکار نگردانند، مگر آنچه که طبعاً از آن پيداست و بايد روسرى خود را بر سينه خويش [فرو] اندازند.
اين مفسر قرآن با تاکيد بر اينکه زنان مسلمان نبايد با صدايي نازک و عشوه‌گري با مردان صحبت کنند، اظهار داشت: به طور مثال صداي زنان در فرودگاه‌ها که ورود و خروج هواپيما را اعلام مي‌کنند، از اين دسته بوده که از نظر فقه اسلامي داراي اشکال است.
وي با بيان اينکه در قرآن حجاب خاصي توصيه نشده است، ادامه داد: در زمان پيامبر صلي‌الله عليه ‌و‌آله‌ و‌سلم، زنان روسري خود را از بالاي گوش به پشت حواله مي‌دادند که پس از آن آيه «وَلْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُيُوبِهِنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ» نازل شد، که البته ‌آن زمان روسري‌ها نيم‌تنه زنان را مي‌پوشاند، نه روسري‌هايي که اکنون رايج است!
اين پژوهشگر علوم قرآني با اشاره به واژه قرآني «وَلاَ تَقْرَبُواْ الزِّنَى» بيان داشت: در اين واژه خداوند با زيرکي تمام از راه‌هايي که مي‌تواند به زنا منتهي شود، نام مي‌برد که در سايه رعايت نکردن حجاب و عفاف تا کنترل نکردن نگاه و صداي عشوه‌اي زنان و تحريک جنس مخالف بروز پيدا مي‌کند.
وي با تاکيد بر اينکه منشور حجاب بايد تدوين و اجرايي شود،‌ افزود: دولت بايد به وسط ميدان آمده و پاي کار بايستد، اين در صورتي است که دولت عملاً اقدامي در اين حيطه انجام نمي‌دهد و از طرف ديگر بايد راديو و تلويزيون به فرهنگ‌سازي حجاب در جامعه بپردازد.
بهرام‌پور با اشاره به اينکه تدوين شرايط پوشش در دانشگاه‌هاي اروپايي و آمريکايي صورت گرفته است،‌ خاطرنشان کرد: وقتي نگاهي به آيين‌نامه انداختم، چنين پنداشتم که آنها از رساله مقام معظم رهبري براي نوشتن آيين‌نامه پوشش استفاده کرده‌اند.