(
امتیاز از
)
ارزش های دینی فراموش شده، شکاف میان نسل دیروز و امروز
صدای شیعه: شهادت هنر مردان با خداست، اگر روزگاری پسران نوجوان، با زغال پشت لب خود سبیل می گذاشتند تا شکل پدرانشان شوند، امروز بعضی از آنها زیر ابروهای خود را برداشتند و آرایش می کنند تا شبیه مادران شوند ما را چه می شود، واقعا این نسل به کجا می رود! هنوز کسانی که حماسه های هشت سال دفاع مقدس را آفریدند زنده هستند و خود تاریخ نیزگویای مردانگی شهامت و جوانمردی آنان است.
اگر فرزند دیروز برای احیای امر به معروف و نهی از منکر و برای دفاع از نوامیس کشورش، جان شیرین و سلامت خود را در جنگ از دست می داد، امروز بعضی ازجوانان با نگاه مبهوت فقط تماشاگر آزار و تجاوز به نوامیس جامعه کنونی ما هستند و حال یک سوال؛ چرا در طول 23سال که از پیروزی انقلاب اسلامی می گذرد تربیت اسلامی مادران در قبال فرزندانشان کمرنگ شد و ناتوی فرهنگی در بررسی های خود به این نتیجه رسید که اگر شهید فهمیده ها، همت ها و باکری ها، ادامه حیات دهند، آنها نخواهند توانست دست به حرکتی بر خلاف مصالح دینی و ملی ما بزنند?
تفاوت مادران دیروز و امروز در چیست؟
هفته دفاع مقدس بهانه ای شد تا پای صحبت مادرانی بنشینیم که در دوره هشت سال دفاع مقدس فرزندانی را تربیت کردند که برای رفتن به جبهه لحظه شماری می کردند و حاضر بودند دست از همه چیز بکشند و به ندای رهبر خود امام خمینی (ره) لبیک گفته و برای دین اسلام جان خود را فداکنند. شاید برای بعضی ها که در آن برهه از زمان نبودند جای سؤال باشد که مگر مادران دیروز چه روش تربیتی به کار بردند که فرزندان آنان حاضر بودند تعلقات مادی و دنیایی را رها کرده و در میدان نبرد گلوله و آتش، جانفشانی کنند و جواب آن در یک کلمه به نام «میهن» خلاصه شود.
همسر شهید «مرادی زارع» که یک دندانپزشک است، در پاسخ به این سؤال که فرق مادران دیروز با مادران امروز در خصوص تربیت فرزند چه بوده است، گفت: در آن برهه از زمان که انقلاب اسلامی از چنگال رژیم شاه به تازگی رها شده بود و دشمنان اسلام سعی می کردند، دوباره دوران ظلمت و تاریکی را به ایران اسلامی باز گردانند، دست به یک توطئه ننگین دیگری زدند و با حمایت صدام جنگ را برضد ایران شروع کردند. مادران، با نور ایمان خود فرزندانی را در آغوش خود بزرگ کردند که از هیچ قدرتی جز خداوند نمی ترسیدند. آنها فرزندان خود را با نور قرآن آشنا می کردند و پس از وضو گرفتن شیره جانشان را به کام فرزندانشان می دادند. شرایط جنگ باعث شده بود تا برای دفاع از خاک کشور همه مادران برای رزمندگان حتی طلاهای خود را هدیه دهند و فرزندانشان را با دل شیر به رزم با کفر بفرستند.
اما در مورد فرزندان امروز که توسط مادران امروزی تربیت شدند باید بگویم، محیط بیش از 70درصد و مادران تنها 30درصد در چگونگی شکل گیری شخصیت فرزندان امروز نقش آفرینند. چون کودکان و نوجوانانی که در عصر امروز با اینترنت و موبایل سر و کار دارند و برای اینکه در مقابل همسالان خود کم نیاورند به انواع کلاس های آموزشی متفاوت می روند، دیگر وقتی برایشان باقی نمی ماند تا با مادران بنشینند و دوستانه حرف بزنند و عواطف و احساساتی بین آنها رد و بدل شود.
وی ادامه داد: متأسفانه مادران امروز به دلیل داشتن مشغله های فکری و کاری فراوان با فرزندانشان روابط کمرنگی دارند و در عوض اینکه در محیطی آرام، گرم و صمیمی درکنار پدر و مادر خود زندگی کنند، دائما با یکدیگر بر سر مسائل مختلف نزاع لفظی و یا حتی تنبیه بدنی دارند و این تنها به خاطر آمدن تکنولوژی نیست؛ فراموش کردن وظیفه مادری در قبال تربیت دینی فرزندان شاید یکی از علت های اصلی ناموفق بودن تربیت مادران امروز باشد.
وی افزود: من معتقدم برای اصلاح نسل امروز نباید ریشه آنان را برای پذیرش افکار و عقاید دینی قطع کرد، بلکه باید الگوهای نادرست آنان را مانند شاخ و برگ های خشک که مانع از رشد بهتر درخت وجودی آنان می شود را حرص کنیم تا بتوانند رشد کنند.
مجید ابهری جامعه شناس و مدرس دانشگاه در خصوص اعلام خطر نفوذ ناتوی فرهنگی به حریم فرهنگی کشور از سوی رهبر انقلاب و نقش مهم آن در تربیت فرزندان امروز گفت: در سال 1368مقام معظم رهبری دلسوزانه خطر تهاجم فرهنگی را بیان کردند و لزوم باز مهندسی فرهنگی را اعلام نمودندو درطول 32سال گذشته ما شاهد هجوم ماهواره ها، بلوتوث ها، اینترنت و شبکه های شوم آن بودیم.
6درصد پسران لوازم آرایش مصرف می کنند
طبق آمارهای موجود در جامعه امروز ایران، شش درصد از پسران به طور مستمر لوازم آرایش مصرف می کنندحال باید پرسید مرد آرایش کرده نه تنها به درد جبهه های جنگ نمی خورد به طور قطع نیز به دردخانه نیز نمی خورد.
تاثیر عصر تکنولوژی و زندگی شهر نشینی در تربیت فرزندان امروز
ناگفته نماند مادران امروز با گرفتاری های روزمره و پدران با اشتغال های فکری و مادی رسالت و وظایف خود را در تربیت نسل شهید همت ها فراموش کردند، پیتزا ساندویج و نوشابه جانشین غذاهای توان بخش و قوت دهنده شده است. چیپس و پفک جای پسته و بادام را گرفته و این شد که امروز شلوارهای پاره مظهر مد شده و آرایش های سرو صورت به شکل وندال ها (خرابکاران اجتماعی) و منحرفین جنسیتی همچون ویروس به جان جامعه افتاده است. اگر تا دیروز پدران دست فرزندان خود را گرفته و با خود به نماز جماعت یا مراسم مذهبی می بردند امروز سالن های زیرزمینی با انواع برنامه های ضد فرهنگی به استقبال فرزندان ما می روند وقتی درخانواده فقط روزانه 17 دقیقه صرف گفتار و ارتباط کلامی می شود دیگرچه توقعی می توان داشت!!!
بازهم نقش رسانه در بحث فرهنگی مطرح می شود
آموزش و پرورش و صداوسیما و نهادهای فرهنگی دومین گروه پس ازخانواده هستند که درهم نوا ساختن فرزندان با هنجارها و ارزش های دینی باید تلاش کنند برای نجات نسل سوم و چهارم. باید رهنمودهای رهبر معظم انقلاب در مورد بازمهندسی فرهنگی و راهکارهای مقابله با ناتوی فرهنگی به کار گرفته شود. تا دیرتر از این نشده خانواده ها به فکر فرزندان خود باشند چراکه امروز هیچکس حاشیه امنیت نیست و فردا خیلی دیر است.
کارشناسان اجتماعی معتقدند که اگر مادران دیروز همزمان با گریه و خواندن زیارت عاشورا به فرزندان خود شیر می دادند، امروز مادران همراه با تماشای فارسی وان در گوشه ای به خواب می روند و فرزندانشان در گوشه دیگر از اتاق می خوابند. این تفاوت مادران دیروز با مادران امروز است؛ اگر دیروز مادری خود لباس رزم برتن فرزندش می کرد و به میدان نبرد می فرستاد امروز برخی مادران برای داشتن فرزند متمدن آنها را به دیار فرنگ می فرستند، اما هنوز شیر زنان مسلمانی هستند و باید آنها را به عنوان الگوهای تربیتی به زنان امروزو دختران جامعه معرفی کنیم و این رسالت برعهده رسانه ملی ماست.
نقش آموزش و پرورش نیز در زمینه آموزش کمرنگ شده است
ناگفته نماند که در نگارش کتاب های درسی باید دقت شود و یک باز بینی اساسی صورت گیرد. به عنوان نمونه چاپ کتاب هایی با مضامینی چون طول رودخانه های آفریقا چقدر است و یا ترکیب اسید با فلز و محصولات فرهنگی فلان کشور و... چه دردی را از فرزندان ما دوا می کند؟ درکدام کتاب درسی احترام به والدین، خدمت به هم نوع، امر به معروف و نهی از منکر، دفاع از ناموس جامعه به فرزندان ما می آموزد؟ درعوض 400شبکه فارسی زبان در طول شبانه روز مغز آنها را بمباران می کند.
فرزندان باید از نظر روحى واکسینه شوند
بسیاری از کارشناسان اجتماعی معتقدند تربیت باید هماهنگ با سن اولاد صورت گیرد، یعنى با رفتار شایسته و احترام گذاشتن به شخصیت وجودی اش، ارزش های دینی را به او تلقین کرد. فرزندانى که دوران کودکى را درخانواده دینی سپرى کرده اند و روحیات آنها به شکل زیبا و مناسبى شکل گرفته است، وقتى به سن رشد و درک مى رسد و در مقابل افکار و شهوات گوناگون قرار گرفته و خود را مجهز به نور ایمان می کنند و برای در امان ماندن از طریق آشنایی با قرآن در مقابل فساد و فحشا واکسینه شده و گرفتار انحرافات و امراض سخت اخلاقى نمى شوند و نسبت به انجام کارهاى خوب، در سراشیبى قرارمی گیرند. اما فرزندانى که از این موهبت بى بهره بوده اند و روحیات آنها به علت جو بد خانواده و اخلاق و رفتار ناهنجار پدر و مادر، به طور ناشایستى پرورش یافته است همانند طفلى که زمینه امراض گوناگون را به ارث برده باشد، براى انحرافات مستعد و آماده هستند؛ از درون، تمایل به صفات ناپسند دارند و وقتى به سن رشد و درک مى رسند، خود را با جو اخلاقى ارزشمند و نامتناسب احساس مى کنند،
کارهاى اخلاقى و پر ارزش براى آنها سخت و کم فروغ است؛ حتى اگر صفات اخلاقى خود را هم درک کنند و بفهمند بازهم روحیات آنها مسموم است.
حضرت على علیه السلام فرمود: «اصعب السیاسات نقل العادات» سخت ترین برنامه ها تغییر دادن عادت هاست. اسلام می گوید جوانان خود را طورى تربیت کنید، که هنگام رشد و فهم، خود را نسبت به ارزش هاى واقعى بیگانه ندانند، بلکه متمایل به نیکى باشند، حضرت على علیه السلام در سفارشات خویش به یکى از فرزندانش مى فرماید: «دل بچه همانند زمین آماده است که هر چه در آن نهاده شود مى پذیرد. من به تربیت تو قبل از اینکه دلت سخت شود و ذهنت مشغول گردد، اقدام کردم.
تربیت دختر با پسر فرق دارد، آنها را براى آینده آماده کنیم
دین اسلام می گوید تربیت دختر و پسر باید نزد پدر و مادر فرق داشته باشد، مبادا که دختران خود را مثل پسر بزرگ کنید، پسر باید به گونه اى پرورش یابد، که در زندگى فرداى او یک مرد پر استقامت و با عقل در مقابل امواج زندگى باشد چرا برخى از والدین، سعى دارند به جاى تربیت و تقویت عقل پسران خود، به سر و وضع آنها و زیبایى نامعقول آنها بپردازند، به گونه اى که بچه حس زیبایى او بیش از عقلش تقویت مى شود. لباس هاى بچه ها باید زیبا و روشن باشد، اما ناهنجار و سبک نباشد، پسرها باید سردى و گرمى، شکست و استقامت و تلاش را، در خانواده تمرین کنند.
در تربیت دختران، بخاطر نقش حساس آنها در مسئولیت هاى خانوادگى و تأثیر آن در اجتماع، باید مراقبت بیشترى نمود. دختر وقتى به سن هفت سالگى رسید، کم و بیش باید متوجه شود، رفتار و وظائف او با پسر فرق دارد، اگر بنا باشد، هر جائى که پسر مى رود دختر هم برود و یا او را ببرند، هر طور که پسران لباس مى پوشند، او هم بپوشد و پسروار بزرگ شود، آیا دخترى که مثل پسر احساس آزادى در پوشش کرده است، در سن رشد و درک مى توان او را دستور حجاب داد؟! حجاب براى این دختر، مثل روسرى براى پسران سخت و مشکل است.
واى به حال فرزندان آخر زمان
روزى رسول خدا (ص) نگاهش به طفلى افتاد و فرمود: واى به حال بچه هاى آخر زمان از طرف پدرهاى ایشان ! پرسیدند: یا رسول الله از پدرهاى مشرک ؟ فرمود: نه از پدرهاى مؤ من که واجبات را به فرزندان خود تعلیم نمى دهند و هر گاه دیگرى بخواهد به ایشان تعلیم دهد، مانع مى شوند و خشنود هستند که فرزندانشان از مال و منال دنیا چیزى بدست آورند (ولى به دین اولادشان اهمیت نمى دهند، فقط به فکر رفاه هستند) من از این پدرها بیزارم ، آنها هم از من بیزارند.
فرزندان خود را با نماز آشنا کنیم
یکى از وظایف مهم پدر و مادر آشنا کردن فرزندان خود با نماز در سن کودکى است. حضرت على علیه السلام فرمود: «به بچه هاى خود نماز را یاد دهید و در هشت سالگى آنها را وادار د به نماز خواندن کنیم.»، شخصى از امام رضا علیه السلام پرسید: کسى فرزندش یکى دو روز نماز نمى خواند، آیا مى تواند او را مجبور کند؟ حضرت فرمود: آن پسر چند ساله است، گفت : هشت ساله است، حضرت با تعجب پرسید: سبحان الله (بچه هشت ساله ) نماز نمى خواند؟! آن مرد گفت: بیمارى دارد، حضرت فرمود: هر مقدار که مى تواند نماز بخواند. آرى پس از سن هفت سالگى، پدر و مادر مى بایست، فرزند خود را با نماز که اساس دین و ستون آن است آشنا کنند و بوسیله تشویق و مراقبت هاى پى در پى سعى کنند بچه را به نماز عادت دهند تا هر چه بیشتر با خدا آشنا شود.
کلام پایانی
مادران امروز دختران شما عروسک نیستند، زندگى آینده آنها و کشور اسلامی ایران به بانویى نیاز دارد، خوش فکر، با ادب و اخلاقى بلند و دینى محکم همراه با تمیزى و نظافت و شوهر دارى و ملاطفت، کارى کنید که این خدمات در دختران تقویت شود، حس زیبایى جویى و زینت کردن در بانوان بطور غریزى وجود دارد و چه بسا افراط هم بکنند و احتیاج به تشویق چندان ندارند، بلکه در بسیارى احتیاج به کنترل و تعدیل دارد، این کنترل و تعدیل را پدر و مادر باید انجام دهند. پسران شما هم مترسک نیستند که همچون دختران آرایش کرده با ابروهای برداشته به خیابان ها بیایند و برای خودنمایی و جذب دختران با آنها دوست شوند. واقعا پسران دیروز چگونه تربیت شدند که حتی با وجود سن کم خرج 10سر عائله را می دادند و در دوران دفاع مقدس هم با جان و دل به جنگ با دشمن رفتند، بیایید برگردیم کمی عقب تر و بیاندیشیم که چه باید کرد؟
انتهای پیام