زائر امام رضا و قطره باراني که آتش جهنم را حرام مي کند

صدای شیعه:

امام، حجت خدا و جانشين وي بر روي زمين است به همين سبب مظهر تمام رحمانيت و بخشندگي حضرت حق نيز هست.

 

تمام موجودات عالم خلقت به قدر استطاعت و استعداد ذاتي خود از اين درياي مهرباني و کرم بهره‌اي مي برند، در طول تاريخ مشاهده شده که حتي حيوانات نيز به محضر ولي الله آمده و از آن حضرت استمداد طلبيده‌اند که مشهورترين آن‌ها داستان کمک علي بن موسي الرضا(ع) به آهويي است که بدين سبب ايشان به ضامن آهو شهرت يافتند.

تاريخ شيعه به کرات شاهد لطف و کرامات خاص امامان به شيعيان و محبين آنها بوده است تا آن جا که ائمه معصومين براي دوستداران و محبان خود از خدا طلب مغفرت و آمرزش مي کنند.
 

سيد بن طاووس نقل مي کند که در سرداب سامراء صداي مناجات امام زمان(عج الله) را شنيده که به خداوند چنين عرضه مي داشتند:

 

«بارالها، شيعيان ما از اضافه طينت ما هستند، اگر گناهي انجام داده‌اند که بين آنها و تو است ايشان را بيامرز که ما را خوشحال کردي و اگر گناهان بين خودشان است از سهم خمس ما بين آنها اصلاح کن و بين شيعيان و دشمنان ما در سخط خود جمع نکن» (عبقري الحسان)

ائمه هدي در شادي شيعيان خود شاد و در ناراحتي ايشان ناراحت مي شوند.»

 

ائمه اطهار، شيعيان و محبين خود را دوست دارند و به آنها توجه دارند، همانطور که در احاديث شيعه نقل شده است «ائمه هدي در شادي شيعيان خود شاد مي شوند و در ناراحتي ايشان ناراحت مي شوند.»

رابطه امام با شيعيان و دوستداران اهل بيت (ع) امري يک سويه نيست؛ بدين معنا که اظهار لطف و مهرباني امام به مردم بسيار گسترده و وسيع است چنانچه امام رضا(ع) در وصف امام مي فرمايد: «امام مانند مادري دلسوز به کودک و پدري مهربان و برادري برابر، همدم و رفيق است.»

ائمه معصومين به زندگي، مشکلات و مسائل شيعيان و محبين خود آگاه هستند، در توقيعي از امام زمان(ع) آمده است؛ «ما از ياد شما غافل نيستيم اگر نبود توجه ما به شما، دشمنان شما را از بين برده بودند»، اين توجه و لطف چهارده معصوم نه تنها در اين جهان است، بلکه نمود واضح تر و روشن تر آن در روز قيامت نمودار مي شود.

حضرت زهرا (س) در قيامت چون مرغي که دانه‌هاي جدا مي کند شيعيان خود را جدا کرده و ...

در آن زمان امامان به ياري شيعيان و محبين خود مي پردازند و از ايشان شفاعت مي کنند در احاديث نقل شده حضرت زهرا سلام الله عليها در روز قيامت مانند مرغي که دانه‌هاي خوب را از بد جدا مي کند در صحنه محشر شيعيان و محبين خود را جدا کرده و از آنها شفاعت مي کنند.

شيخ صدوق در کتاب عيون اخبارالرضا به سه سند از رسول اکرم(ص) نقل مي کند که فرمود: «نام دخترم را از آن جهت فاطمه گذاردم که خداي عزوجل او و دوست دارانش را بر آتش جهنم حرام کرده است.»

محبين زماني که به زيات ائمه مشرف مي شوند مورد الطاف خاصه معصومين قرار مي گيرند

يکي از موقعيت‌هايي که شيعيان و محبين مورد توجه و الطاف خاصه امامان معصوم(ع) قرار مي گيرند، زماني است که به زيات ائمه مشرف مي شوند؛ چرا که زيارت ائمه معصومين موجب خشنودي اهل بيت(ع) و بخشيده شدن گناهان و برآورده شدن حاجات زائرين مي گردد.

 

 

امام رضا(ع) مي فرمايد: «هر کس به زيارت من بيايد، من در چهار جا به ديدار او مي روم؛ يکي زمان مرگ و جان دادن، دوم، در هنگام برخاستن از قبر، سوم عبور از صراط و چهارم دادن نامه اعمال.»

 

عنايات خاصه امام رضا(ع) به زوار خويش نمودهاي فراواني دارد؛ بعنوان نمونه شيخ حسنعلي نخودکي که از عارفان و زهدان معاصر است در مکاشفه‌اي امام رضا(ع) را مي بينيد که بر درب خروجي حرم ايستاده‌اند و زوار را مورد تفقد و مرحمت خويش قرار مي دهند و به همين علت شيخ وصيت مي کند که در همان مکان ضلع جنوبي صحن انقلاب به خاک سپرده شود.

لطف و محبت امام رضا(ع) به زائران خود به آن اندازه است که مي فرمايد: «اگر قطره باراني به زائر برسد بدنش بر آتش جهنم حرام شود.»

يکي از عماء نجف به زيارت حضرت رضا(ع) مشرف شده بود پس از چندي طي حادثه‌اي هزينه و مخارجش تمام شد و در حرم مطهر اظهار حاجت به امام هشتم مي نمايد که آقا مرحمتي بفرما و مرا از اين بليه و پريشاني نجات بخش، روز ديگر حاج ميرزا موسي خان که نائب التوليه حضرت رضا(ع) بوده، خواب ثامن الائمه را مي بيند که به او دستور مي دهد که فلان کس در آن جا است و براي او اين مقدار پول بفرست.

 

هرگاه خلايق تمام توجه و اميد خود را به سمت بارگاه ملکوتي علي بن موسي الرضا(ع) معطوف کرده‌اند، دست خالي باز نگشته اند.