در حیرتم بر اهل حرم از چه شد حرام ; با آن که مهر فاطمه بوده ست و هست، آب

صدای شیعه: در شعله نگاه تو، نقشی نبست آب     موج هزار آینه در خود شکست آب

زان لعل لب که جوش زد از آتش عطش    درگیر و دار حادثه، طرفی نبست آب

برخاست از فرات شراری، کز التهاب    آتش به جان فکند ز بالا و پست آب

مشک از شهاب تیر ستم، سینه چون صدف    بگشود و ریخت گوهر و در خون نشست آب

تا شد قلم دو دست علمدار و آب ریخت    نالید جبرئیل که: ای وای! دست! آب

تا شبنمی رسد به گلستان مصطفی(ص)    همچون سپند از جگر مشک، جست آب

اما دریغ و درد که چون صید خورده تیر    بال و پری به هم زد و درخون نشست آب

ساقی به ساغری ز عطش، آتش آفرید     افشاند بر کرانه عهد الست، آب

در حیرتم بر اهل حرم از چه شد حرام    با آن که مهر فاطمه بوده ست و هست، آب
 















انتهای پیام