گزارشگر ويژه حقوق بشر ايران کيست و چه مي‌نويسد؟
صدای شیعه: گزارشگر ويژه عنوان فردي است که از سوي کميسيون حقوق بشر سازمان ملل متحد حکم ويژه‌اي دارد تا در مورد وضعيت حقوق بشر در کشورها به بازرسي، نظارت و چاره‌يابي بپردازد.
به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اين گزارشگر مالديوي که ظاهرا آشنايي چنداني با موازين حقوقي ندارد يا در خوش‌بينانه‌ترين حالت، تحت تاثير و فشار آمريني است که وي را مامور کرده‌اند، عادت به نوشتن گزارش‌هايي غير مستند دارد و دامن قلم خود را به نگارش مطالبي اپوزيسيون‌پسند يا همسو با خواست گروه‌هاي تروريستي ناقض حقوق بشر همچون منافقين لکه‌دار مي‌کند.
او که به منظور تهيه گزارش هيچ زحمتي براي مطالعه دقيق وضعيت حقوق بشر در ايران به خود نمي‌دهد، پيش از ارائه گزارش به کميسيون حقوق بشر سازمان ملل متحد، آن را در اختيار رسانه‌هاي نظام سلطه از جملهBBC قرار مي‌دهد؛ چنانکه گزارش مقطعي او اواخر مهرماه سال جاري پيش از ارائه به کميسيون، در BBC منتشر شد و گزارش دوم نيز که قرار است فردا ـ دوشنبه ـ به کميسيون حقوق بشر سازمان ملل متحد ارائه شود، در اختيار اين شبکه قرار گرفته است.
احمد شهيد، در هر دو گزارش بدون توجه به مستندات فني و مستدل جمهوري اسلامي در خصوص وضعيت حقوق بشر در ايران، با سياسي‌کاري هر چه تمامتر و در پي سفر به برخي کشورها و ارتباط با برخي گروه‌هاي تروريستي از جمله منافقين، اطلاعاتي را کسب کرده و اين اطلاعات مغرضانه، کذب و غير حقوقي را به شکلي غيرمسئولانه بازتاب داده است؛ به نحوي که بدون توجه به پاسخ مستند و دقيق 300 صفحه‌اي جمهوري اسلامي، بر اظهارات سياسي و خالي از وجه افراد و گروه‌هاي مخالف نظام تمرکز کرده و با برجسته‌سازي آنها، گزارشي 36 صفحه‌اي تهيه کرده است.
گزارش "شهيد"، مصداق بارز Copy – Paste در عرصه گزارش‌نويسي است. او تمام اطلاعات و داده‌هاي موجود در سايت‌هاي مخالف نظام را کپي کرده و آنها را در گزارش‌هاي خود آورده است؛ اطلاعاتي که بدون هيچ سند و مدرکي در سايت‌هاي بي‌نام و نشان و با اهداف مشخص درج شده است.
ايران همواره بر ضرورت توجه به موازين فني و تخصصي گزارش‌نويسي گزارشگران حقوق بشر در چارچوب UPR تاکيد کرده است اما گزارشگر ويژه حقوق بشر در ايران، کارنامه خوبي در اين زمينه از خود به جاي نگذاشته و شاهد اين مدعا نيز دو گزارش خالي از محتوا و بي‌وزن اوست.
يکي ديگر از اشکالات گزارش احمد شهيد، عدم توجه او به شرايط کشورمان از جمله فرهنگ اسلامي جامعه ايراني است. در اين زمينه بايد گفت او نه‌تنها بدون توجه به اين شرايط فرهنگي اقدام به تهيه گزارش کرده، بلکه با پشت کردن به آنچه که خود نيز بايد ظاهرا به آن معتقد باشد ـ چون نام مسلمان را يدک مي‌کشد ـ و همچنين بي‌اعتنايي به منشور حقوق بشر اسلامي معروف به منشور قاهره نسبت به برخي اصول مسلم دين مبين اسلام نيز جفا کرده و به عنوان مثال مدعي نقض حقوق همجنسبازان در ايران شده است.
در مجموع اگر چه از افرادي مانند "شهيد" که به نوعي دست‌نشانده، مامور و معذور هستند انتظاري جز دروغ‌پردازي در راستاي تحقق اهداف کشورهاي سلطه‌گر نمي‌رود اما به نظر مي‌رسد که يک نهاد حقوقي بين‌المللي مانند کميسيون حقوق بشر سازمان ملل متحد، بايد شأن و جايگاهي فراتر از يک ابزار براي اجراي نيات سياسي قدرت‌هاي پوشالي براي خود قائل باشد و آبروي خود را در مسير اجراي سناريوهاي از پيش‌نوشته "احمد شهيد"ها هزينه نکند تا ملت‌ها بتوانند به اين نهاد، به چشم يک ملجاء با صبغه علمي که در جهت صيانت از حقوق انسان‌ها گام برمي‌دارد، نگاه کنند.
انتهای پیام