امارات با عمر نزدیک به چهار دهه نباید ادعای تاریخی کند

در پی این بازدید، شیخ عبدالله بن‌زاید آل‌نهیان، وزیر امور خارجه امارات، در اظهاراتی گستاخانه بازدید رئیس جمهوری کشوری از بخشی از خاک کشورش را «نقض حاکمیت امارات» (!) توصیف کرد. 

یکی از مسائلی که محافل صهیونیست، با استفاده از گرایش‌های وابسته به خود در منطقه خاورمیانه آن را مطرح می‌کنند، ادعای واهی امارات درباره جزایر سه‌گانه تنب بزرگ، تنب کوچک و بوموسی است که جزء لاینفک کشورمان به‌شمار می‌رود. 

مقام‌های جمهوی اسلامی ایران بار‌ها از امارات دعوت کرده‌اند تا سوء تفاهم در این باره را از راه گفت‌و‌گو حل و فصل کنند، اما آن‌ها تلاش می‌کنند این موضوع را در چارچوب دیوان لاهه یا میانجیگری کشوری ثالث مطرح کنند. مقام‌های ایران درباره این ادعا‌ها رویکرد عاقلانه و سلیمی درپیش گرفته‌اند و آن را یک سوءتفاهم دانسته و بر حل و فصل آن با گفت‌و‌گوهای دوجانبه تاکید می‌کنند. 

حسین امیرعبداللهیان، معاون عربی و آفریقای وزارت امور خارجه کشورمان، در آخرین موضع گیری رسمی کشورمان درباره ادعاهای غیر منطقی اماراتی‌ها بار دیگر بر اهمیت گفت‌وگوهای دو جانبه برای حل و فصل این سوء تفاهم تاکید کرد. 

مقام‌های امارات ادعای خود را بخش ثابت بیانیه‌های نشست‌های کشورهای عربی قرار داده‌اندکه این نشان دهنده جهت‌گیری مغرضانه آن‌ها در جهت خدمت به محافل صهیونیستی علیه جمهوری اسلامی ایران است. آن‌ها بار‌ها در سخنانی غیر منطقی و بلکه گستاخانه طرح موضع جزایر ایرانی را در دادگاه لاهه مطرح کرده‌اند تا شاید بتوانند با طرح این موضوع پیروزی درباره ادعای توخالی خود کسب کنند زیرا دست‌کم توانسته‌اند ادعای واهی خود را در یک ارگان و سازمانی بین المللی به‌عنوان طرح دعوی مناقشه و اختلاف ارضی مطرح کنند که این به لحاط حقوقی کاملا حائز اهمیت و مسئله بسیار خطیری است.

 نکته حائز اهمیت دیگر این است که طرح ادعای واهی امارات متحده عربی درباره تمامیت ارضی جمهوری اسلامی ایران در دوره اخیر و به‌علت تحریک قدرت‌های استکباری و در ادامه فشارهای سیاسی به جمهوری اسلامی در دستور کار آنان قرار گرفته است. آن‌ها در حالی این ادعا‌ها را تکرار می‌کنند که به‌خوبی می‌دانند جزایر سه‌گانه ایرانی در طول دوره‌های مختلف تاریخی همیشه بخشی از خاک ایران بوده است. 

پس از آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران و جنگ نفت‌کش‌ها، دولت‌های غربی احساس کردند که امنیت نفت‌کش‌های آن‌ها به خطر افتاده است و از این رو مسئله حفظ امنیت سوخت‌رسانی برای آن‌ها مطرح شد. آن‌ها برای جلوگیری از به خطر افتادن نفت‌کش‌های خود ادعای تعلق این جزایر را به امارات مطرح و تلاش کردند، در جهت منافع خود، از ادعای واهی امارات حمایت کنند. 

کاملا پرواضح است که جمهوری اسلامی نمی‌تواند برای هر بخشی از خاک خود سند و مدرک ارائه دهد، با این وجود همواره تاکید کرده که آماده است مدارک و اسناد تاریخی در این باره ارائه کند و از گفت‌و‌گو نیز در این باره استقبال کرده است. 

اسناد معتبر در محافل بین المللی، از جمله سازمان ملل، نشان دهنده ایرانی بودن این جزایر سه‌گانه است. علاوه بر آن، دولت آمریکا و انگلیس و بسیاری از نهادهای تحقیقاتی و پژوهشی در گزارش‌های خود بر واهی بودن ادعاهای مقام‌های امارات و یاوه بودن سخنان آن‌ها تاکید کرده‌اند. 

همه مقام‌های کشورهای عربی، به ویژه شیوخ حوزه خلیج فارس، بهتر از هر کسی می‌دانند که ادعای اماراتی‌ها واهی و بی‌اساس است. 

حاکمان عرب حاشیه خلیج فارس باید نیک بدانند که به‌نفع آن‌هاست که ایران را در کنار خود ببینند. آن‌ها باید این واقعیت را بدانند که جمهوری اسلامی ایران حفظ تمامیت ارضی خود را بر تمامی منافع دیگر ترجیح می‌دهد و همه احزاب و گرایش‌های سیاسی، به‌هیچ‌عنوان، در این باره تساهل و تسامح نمی‌کنند و بر حفظ هویت تاریخی خود تاکید می‌کنند. 

چگونه ممکن است مقام‌های امارات ندانند که کشوری که در طول تاریخ در برابر زیاده‌خواهی قدرت‌های بزرگ ایستاده است، به‌هیچ‌وجه، درباره تمامیت ارضی خود بی‌تفاوت نمی‌نشیند. بنابراین، آن‌ها نباید به علت تحریک محافل غربی- صهیونیستی در مسیر زیاده‌خواهی علیه جمهوری اسلامی ایران گام بردارند. 

جهالت شیوخ عرب همین بس که آگاه نیستند کشوری که نزدیک به چهار دهه بیشتر عمر ندارد نباید و نمی‌تواند ادعای تاریخی مطرح کند زیرا ممکن است چنین ادعا‌ها و گزافه‌گویی‌هایی درباره تمامیت سرزمین کهنی مثل ایران با پشتوانه تاریخی و تمدنی، که برای هیچ کس پوشیده نیست، به ضرر آن‌ها تمام شود.

جلال چراغی