( 0. امتیاز از )

اخیراً در اعلامیه سالگرد ارتحال یکی از مراجع عظام، خواندم که در اوصاف آن بزرگوار نوشته اند : احیاگر فاطمیه.

جالب است در بنرهای سالگرد ارتحال مرجع بزرگوار دیگری نیز هر سال این طور می نویسند: او که در اقدامی شجاعانه! فاطمیه را احیا کرد . . .

حالا این که برگزاری مراسم فاطمیه آن هم در مرکز تجمع شیعیان یعنی شهر مقدس قم چه شجاعتی نیاز دارد، بماند اما بالاخره قرار است نام چه کسی را به عنوان احیاگر فاطمیه بشناسیم؟ اصلاً مگر مراجع بزرگوار دیگری از جمله مقام معظم رهبری هر سال در ایام فاطمیه، مجالس متعددی را بدین منظور برپا نکرده اند؟ یادم می آید وقتی نوجوانی کم سن و سال بودم و هنوز صورتم سبز نشده بود آقا مصطفی خورشیدی، مداح و بسیجی فعال شهرمان بیست و پنج الی سی شب بی هیچ ادعایی در هیئت محبان، خیمه عزاداری را در سوگ بی بی دو عالم برگزار می کرد و ما را می بست به آبگوشت! خدمات معنوی دلدادگان گمنام اهل بیت را نباید در احیا و ترویج معارف آسمانی شیعه نادیده بگیریم.

از این بحث که بگذریم باید دید که چه اصراری است احیای فاطمیه در بیلان کار بزگان ما قرار بگیرد؟

راستش را بخواهید باید گفت مراجع مرحوم که هیچ گاه ادعایی در این خصوص نداشته و هر کاری برای خدمت به اسلام انجام داده اند بدون توقع و در کمال اخلاص بوده است. روحشان شاد. می ماند بازماندگان و وراث محترم که به گمان من احساس می کنند برای جلب توجه و برجسته سازی منسوبان خود باید به مصادره وقایع ماندگار مذهبی روی بیاورند. شاید هم آنها نتوانسته اند در بررسی سال های حیات پربرکت آن بزرگان، عملی شاخص و دهان پرکن – از نگاه خود- پیدا کنند و از این رو به تاریخ سازی روی آورده اند. والله اعلم.

راستی اگر این بزرگان کار بزرگی در حد انقلاب خمینی کبیر انجام داده بودند امروز بازماندگان آنها چه منتی بر سر ملت و مکتب داشتند؟!

منبع: وبلاگ اشک آتش -سید حمید مشتاقی نیا


انتهای پیام
تعداد نظرات : 0 نظر

ارسال نظر

0/700
Change the CAPTCHA code
قوانین ارسال نظر