(
امتیاز از
)
صداي اذانش حلاوت سفره افطار شد
صدای شیعه: استاد رحيم موذن زاده در سال 1340 به استوديو مي‌رود و در گوشه "روح‌الارواح" که گوشه‌اي حزن‌انگيز و روح نواز است از آواز بيات ترک در دستگاه شور اذاني به يادگار مي‌گذارد.
سالهاست که لحظه‌هاي ملکوتي خود را با موذنهاي متفاوتي سپري مي کنيم اما صداي مرحوم موذن زاده برايمان لحظات روحاني افطار را تداعي مي‌کند و نقش خاطره مي‌زند مرحوم موذن‌زاده بر اين عقيده بود که در حال حاضر از موذنهاي غربي تقليد مي‌کنند بايد اذاني بگوييم که برخاسته از خودمان باشد و در آن ابتکار به خرج دهيم تا به حال کسي نتوانسته روي اذان من، اذان بگويد، اين خواست خداست همان خدايي که مي‌گويد، اگر با من يک صدايي کنيد، محبت شما را به قلوب همه مي‌اندازم، در کل مي‌خواهم بگويم در هر کاري که خدا و اخلاص در نظر گرفته شود آن کار جواب مثبتي خواهد داشت، من اين اذان را با دهان روزه گفته‌ام و اين کار مادي نبود، استاد به خاطره‌اي اشاره کرده که يکبار در مکه خواستند اذان بگويم ولي جلمه "اشهد ان عليا ولي‌الله" را حذف کنم و من نپذيرفتم و کار به جايي رسيد که آن ها در نهايت قبول کردند با شهادت برعلي(ع) اذان را بگويم.
استاد رحيم موذن زاده در 5 خرداد 1382 در سن 80 سالگي در تهران در گذشت و در ابن بابويه آرام گرفت اذاني که ماندگار تا به امروز شد.
انتهای پیام