موعود آخر الزمان از ديدگاه مسيحيت
با نظر به کتب مقدسه اديان و مذاهب مختلف جهان، به اين حقيقت ميتوان دست يافت که اعتقاد به مصلحي که در آخر الزمان ظهور کرده و جهان را پر از عدل و داد نمايد، يک اعتقاد – عمومي و جهاني است و همه پيامبران از طرف خداوند به امت خود مژده ظهور مصلحي غيبي را داده‌اند از اين جهت پيروان اين اديان در انتظار آن مصلح به سر برده و آرزوي ظهور او را دارند.
وجود مصلح جهاني از اعتقادات چهار دين بزرگ جهان يعني اسلام و مسيحيت و يهود و زرتشت است و اختصاص به اسلام ندارد و اديان ديگر نيز به مصلح و منجي اعتقاد دارند و در سرتاسر کتب مقدسه از صلح و امنيت و حکومت ديني بر جهان، در آخر الزمان خبر داده شده است.
در اينجا ما به بررسي دين مسيحيت پيرامون مصلح آخر الزمان مي‌پردازيم از اينرو کلماتي از کتاب مقدس که صفات و خصوصيات مصلح جهاني را بيان کرده و نشان دهنده اعتقاد آنان به مصلح و منجي است نقل مي‌نماييم.
مسيحيان معتقد به ((بازگشت مسيح))[1] هستند. در مسيحيت، در عهد جديد نجات دهندگي به حضرت عيسي نسبت داده شده است، زيرا او مأمور شده است که امت خويش را از گناه نجات بخشد. مسيحيان با تعابير زيادي از آمدن مصلح جهاني خبر داده‌اند، گاهي از آن به ((ملکوت خدا)) تعبير مي‌کنند. از الفاظي همچون شيلو، روح راستين، پسر انسان نيز بارها در آيات انجيل براي بيان دوره آخر الزمان استفاده گرديده است.
در انجيل متّي باب 24 آيه 27 آمده است:
((همچنانکه برق از مشرق ساطع شده تا به مغرب ظاهر ميشود، ظهور پسر انسان نيز چنان خواهد شد، آنگاه علامت پسر انسان در آسمان پديدار گردد و در آن وقت جميع طوايف زمين سينه زني کنند و پسر انسان را ببينند که برابرهاي آسمان با قوّت و جلال مي‌آيد. اما از آن روز و ساعت هيچکس اطلاع ندارد حتي ملائکه آسمان. بنابراين شما نيز حاضر باشيد، زيرا در ساعتي که گناه نبريد پسر انسان مي‌آيد.))
همچنين در انجيل متّي، باب 31 آن حضرت را به نام فرزند انسان خوانده و مي‌فرمايد:
((و چون فرزند انسان در جلال خود خواهد آمد با جميع ملائکه مقدمسه بر کرسي بزرگي قرار خواهد گرفت و همگي قبائل نزد وي جمع خواهند گشت و آنها را از يکديگر جدا خواهد نمود، چنانکه شباني ميش‌ها را از بزها جدا بنمايد[2]، آنگاه ملک به اصحاب يمين خواهد گفت: أي برکت يافتگان خدا بياييد و آن مملکت را که از ابتداي عالم براي شما مهيا شده بود تصرف نماييد.)) [3]
همچنين در انجيل مرقس باب 13، شماره 26 مي‌گويد:
((آنگاه پسر انسان را ببينيد که با قوّت و جلال عظيم برابرها مي‌آيد و در آن وقت فرشتگان خود را از جهات اربعه از انتهاي زمين تا اقصاي فلک فراهم خواهد آورد. ولي از آن روز و ساعت غير از پدر هيچکس اطلاع ندارد، نه فرشتگان و نه پسر، پس بر حذر باشيد و بيدار شده و دعا کنيد، زيرا نميدانيد که آنوقت کي ميشود[4]، پس بيدار باشيد زيرا نميدانيد که در چه وقت صاحبخانه مي‌آيد، در سام، يا نصف شب يا با بانگ خروس يا صبح. مبادا ناگهان آمده و شما را خفته يابد. اما آنچه به شما مي‌گويم و به همه مي‌گويم اينکه بيدرا باشيد.)) [5]
همچنين در انجيل لوقا باب 12 شماره 35 و 36 مي‌گويد:
((کمرهاي خود را بسته، چراغهاي خود را افراشته بداريد….. خوشا به حال آن غلامان که آقاي ايشان چون آيد ايشان را بيدار يابد…. پس شما نيز مستعد باشيد زيرا در ساعتي که گمان نمي‌بريد پسر انسان مي‌آيد.))
همچنين در انجيل لوقا باب 21 آمده:
((زلزله‌هاي عظيم در جايها و قحطيها و وباها پديد مي‌آيد و چيزهاي هولناک و علامات بزرگ از آسمان ظاهر خواهد شد… اورشليم پايمال امتها خواهد شد تا زمانهاي امتها به انجام رسد و در آفتاب و ماه و ستارگان علامات خواهد بود و بر زمين تنگي و حيرت از براي امتها روي خواهد نمود… و دلهاي مردمان ضعف خواهد کرد از خوف و انتظار آن وقايعي که بر ربع مسکون ظاهر ميشود و آنگاه پسر انسان را خواهند ديد که برابري سوار شده با قوّت و جلال عظيم مي‌آيد.))
(فرزند انسان) کيست؟
بر خلاف آنچه گروهي از علماء و مفسرين انجيل پنداشته‌اند فرزند انسان که در آيات فوق زمامدار و حامل لواء سلطنت جهاني در آينده معرفي شده است حضرت مسيح نيست. زيرا چنانچه از عبارات فوق معلوم ميشود، بشارت دهنده خود حضرت مسيح است و از شخصي بشارت مي‌دهد که در آينده جميع ملل نزد او گرد مي‌آيند.
از جملات ((او خواهد آمد)) و ((قرار خواهد گرفت))، ((نزد او جمع خواهند گشت)) و امثال آن، بدست مي‌آيد که شخص مورد بشارتِ حضرت مسيح، در عصر وي نبوده، بلکه بعداً خواهد آمد.
از اندک تأملي در بشارت فوق ميتوان نتيجه گرفت که مقصود از فرزند انسان فردي است که بزرگترين نمونه انسانيت و شاخصترين مولود عالم انساني، حضرت وليعصر عليه السلام مي‌باشد که تمام امم نزدش گرد مي‌آيند و زمام امور اجتماع را در دست خود خواهند گرفت و جمالاً بدون داوري و قضاوت مذهبي ميتوان اين برداشت را نمود که مسيح عليه السلام درباره فردي غير از خود سخن مي‌گويد که او همان مصلح و منجي آخر الزمان است.
در انجيل يوحنّا باب 14 شماره 16 آمده:
((من از پسر خواهم خواست و تسلي دهنده ديگر به شما عطا خواهد کرد تا هميشه با شما بماند يعني روح راستي، که جهان نمي‌تواند او را قبول کند، زيرا که او را نمي‌بيند و نمي‌شناسد، اما شما او را مي‌بينيد زيرا که با شما مي‌ماند و در ميان شما خواهد بود.))
و در انجيل يوحنّا باب 15 شماره 27 مي‌گويد:
((ليکن چون تسلي دهنده که او از جانب پدر نزد شما آيد يعني روح راستي که از پدر صادر مي‌گردد او بر من شهادت خواهد داد و شما نيز شهادت خواهيد داد.))
و در انجيل يوحنّا باب 16 شماره 7 آمده:
((راست مي‌گويم که رفتن من براي شما مفيد است زيرا اگر نروم تسلي دهنده نزد شما نخواهد آمد. اما اگر بروم او را نزد شما مي‌فرستم و چون او آيد جهان را بر گناه و عدالت داوري و ملزم خواهد نمود. اما بر گناه، زيرا که به من ايمان نمي‌آوريد و اما بر عدالت، از آن سبب که نزد پدر خود مي‌روم و ديگر مرا نخواهيد ديد و اما بر داوري، از آن رو که بر رئيس اين جهان حکم شده است و بسيار چيزهاي ديگر نيز دارم به شما بگويم ليکن آلان طاقت تحمل آنها را نداريد و ليکن چون او يعني روح راستي آيد شما را به جمع راستيها هدايت خواهد کرد. زيرا که او از خود تکلّم نمي‌کند بلکه به آنچه شنيده است سخن خواهد گفت و از امور آينده به شما خبر خواهد داد. او مرا جلال خواهد داد زيرا که از آنچه آنِ من است خواهد گرفت و به شما خبر خواهد داد، هر چه از آنِ پدر است از آنِ من است. از اين جهت گفتم که از آنچه آنِ من است مي‌گيرد و به شما خبر خواهد داد.))
و در انجيل متّي بشارت 48 آمده:
((هر کس که غالب آيد وي را بر قبائل اقتدار خواهم داد که بر آنها به عصاي آهنين حکمراني خواهد کرد به نوعي که من از پدر خود يافته‌ام و من او را ستاره سحري خواهم داد. هر کس که گوش دارد بشنود که روح به کليساها چه مي‌گويد، آنکس که گوش دارد بشنود که روح به کليساها چه مي‌گويد.))
حضرت عيسي در آيات فوق از چه کسي بشارت مي‌دهد؟
اگر چه عده‌اي از مسيحيان اصرار و پافشاري دارند که مورد بشارت در اين قيام جهاني خود حضرت مسيح عليه‌السلام است که در آخر الزمان از آسمان فرود آيد و زمام امور بشريت را در دست گيرد ولي چنانچه قبلاً بيان شد و آيات فوق نيز گواهي مي‌دهد مورد بشارت بطور قطع خود حضرت عيسي نيست بلکه منظور پرچمدار انقلاب و عدل جهاني حضرت مهدي عليه‌السلام است که به قدرت و نصرت الهي بر جهان حکومت خواهد کرد.
برداشتهايي از کتاب مقدس انجيل:
از گفته‌هاي کتاب مقدس استفاده ميشود که:
انجيل متّي باب 24، آيه 27:
شخصي براي اصلاح جامعه بشري و تشکيل حکومت جهاني به نام روح راستي يا تسلي دهنده يا روح خدا و يا پسر انسان خواهد آمد و مسيحيت انتظار او را دارد.
انجيل لوقا، باب 21:
قبل از آمدن او جنگهاي عالمگير، خصوصاً در منطقه فلسطين روي مي‌دهد که همه را به وحشت مي‌اندازد که چنان مصيبت بزرگي در عالم واقع نشده.
آيه 21 انجيل مرقس، باب 13:
همه ملتهاي جهان و تمام مردم دنيا از او پيروي مي‌کنند و زير نفوذ او خواهند بود و او بر جهان حکومت خواهد کرد او رئيس جهان خواهد بود.
و از آيه 16 انجيل يوحنّا، باب 14 استفاده ميشود که:
جهان فعلي به خاطر عدم رشد فکري و يا جهل و ناداني نمي‌تواند او را قبول کنند و وجودش را احساس نمايد.
او در عين آنکه هميشه با مردم جهان خواهد بود، مردم جهان او را نمي‌بينند و اگر ببينند نمي‌شناسند. يعني ممکن است در بين مردم زندگي کند ولي او را نشناسند و ندانند که او روزي قيام خواهد کرد و تشکيل حکومت جهاني خواهد داد.
و با توجه به باب 21 از انجيل لوقا استفاده ميشود که:
6- قبل از آمدن او دنيا پر از ظلم و جور ميشود و سراسر جهان را ستمگران احاطه مي‌کنند.
7- او مردم را به عدالت ملزم مي‌کند و خودش به عدالت داوري مي‌نمايد.
8- او ظلم و ستم را از روي زمين محو مي‌کند و نمي‌گذارد احدي به کسي ظلم کند و اثري از ستمگران روي زمين باقي نمي‌ماند.
همچنين از آيه 7 انجيل يوحنّا باب 16 استفاده ميشود که:
9- او از خود تکلم نمي‌کند بلکه آنچه از خداوند و پيامبران شنيده است خواهد گفت.
10- وقتي او بيايد مردم دنيا را به همه راستيها هدايت خواهد نمود.
11- او مردم دنيا را از امور آينده، با خبر خواهد کرد، زيرا به جميع علوم اولين و آخرين احاطه دارد.
12- او حضرت عيسي را جلال خواهد داد و او را از تمام اتهاماتي که دشمنان او يا دوستان نادانش به او بسته‌اند نجات مي‌دهد.
13- به پيامبري حضرت عيسي عليه‌السلام شهادت مي‌دهد.
14- مردم مسيحي قبل از ديگران به حقانيت او شهادت مي‌دهند.[6]
از آيه 26 انجيل مرقس باب 13 استفاده ميشود که:
15- همه بايد منتظر او باشند زيرا وقت ظهورش مشخص نيست حتي ملائکه آسمانها هم نمي‌دانند و بالاخره جز خداوند کسي از آمدنش اطلاع ندارد، بنابراين همه بايد بيدار باشند و آمدنش را انتظار داشته باشند.
16- همه چيز در اختيار او قرار گرفت و او برابرهاي آسمان با قوّت و جلال خواهد آمد.
17- آمدن او داراي علائمي است و در آن زمان علامت پسر انسان در آسمان هم پديدار مي‌گردد.
پاورقی :-----------------------
[1] - Messiahnism
[2]- انجيل متّي، باب 32.
[3] - انجيل متّي، باب 34.
[4] - انجيل مرقس، باب 13، شماره 26 و 27.
[5]- انجيل مرقس، باب 13، شماره 35.
انتهای پیام