(
امتیاز از
)
منابع اهل سنت گريه بر محبوب و ولی خدا را ارزشمند دانسته‌اند
صدای شیعه: حجت‌الاسلام والمسلمين ملامحمد شريف زاهدی، ره‌يافته به مذهب تشيع، در گفت‌و‌گو با خبرگزاری قرآنی ايران(ايکنا) با اشاره به اشکالات و شبهات وهابيت عليه شيعيان، از جمله مراسم عزای سيد و سالار شهيدان، امام حسين(ع) اظهار کرد: يکی از شبهات مطرح شده از جانب وهابيت عليه شيعه، گريه در عزای امام حسين(ع) است؛ از منظر ايشان گريه بر مرده هيچ سودی برای انسان ندارد و حتی بعضاً به‌جهت گريه و عزاداری و سينه‌زنی شيعيان، آنان را به مرده‌پرستی متهم کرده‌اند.
شريف زاهدی با بيان اين‌که اين سخن از روی نادانی، بی‌اطلاعی و عدم تحقيق و بررسی در متون و معارف شيعه است، عنوان کرد: به‌هر حال اين مطلب موضوعی است که می‌تواند برای برخی از افراد ايجاد شبهه کند که اهل بيت(ع) ـ العياذ بالله ـ مرده‌اند؛ اين در حالی است که بر اساس تمام منابع شيعه و اهل سنت ائمه اطهار(ع) همگی به شهادت رسيده‌اند.
وی با تأکيد بر اين‌که يکی از مفاهيمی که در رابطه با امام حسين(ع) قابل بحث است، توسل به ايشان و زيارت حرم مطهر آن حضرت(ع) است، اظهار کرد: يکی از ادعاهايی که وهابيت عليه شيعه مطرح می‌کنند، اين است که شيعه متوسل به غير الله می‌شود؛ در حالی که بحث توسل به غير الله در قرآن کريم و برخی از روايات مطرح شده است.
زاهدی با اشاره به منابع تاريخی خاطرنشان کرد: بر اساس منابع تاريخی گريه، ندبه و مديحه‌سرايی در تاريخ در رابطه با پيامبر اسلام(ص) و انبيای الهی(ع) سابقه داشته است و عزاداری شيعيان برای اموات و بزرگانشان و برگزاری مجلس ختم و ترحيم برای آنان امر جديدی نيست. همچنين در بسياری از منابع اهل سنت نقل شده است که پيامبر جليل‌القدر اسلام(ص) در کنار قبر مادرشان «آمنه بنت وهب» به عزاداری پرداخته‌اند.
نويسنده کتاب «بايد هدايت می‌شدم» افزود: در سنن ترمذی و ابن‌ماجه از قول ابوهريره نقل شده که برخی از صحابه همراه با پيامبر اکرم(ص) به سمت مکه مکرمه برای انجام مراسم حج در سال دهم هجری بودند که به سرزمين ابواء مدفن مادر گراميشان رسيدند. راوی نقل می‌کند که «فبکی و ابکی من حوله؛ يعنی هم خود پيامبر(ص) گريستند و هم ديگران را گرياندند».
ملامحمدشريف زاهدی:
زمخشری در تفسير کشاف روايتی را نقل می‌کند که حضرت يوسف(ع) از جبرئيل مدت گريه پدرش را جويا شد؛ جبرئيل به او پاسخ داد که يعقوب(ع) 70 سال در فراق تو گريست. حضرت يوسف(ع) از پاداش گريه او پرسيد، جبرئيل پاسخ داد: اشک او پاداش 70 شهيد فی‌سبيل‌الله را دارد
زاهدی ادامه داد: همچنين در منابع اهل سنت گريه پيامبر اکرم(ص) بر جنازه عموی خويش، حمزه سيدالشهدا و جعفربن ابيطالب، معروف به جعفر طيار را داريم که حتی حضرت(ص) به زنان دستور دادند که بر جعفر گريه کنند، زيرا جعفر هيچ گريه‌کننده‌ای ندارد. اين تعبير برای حمزه نيز بيان شده است که فرمودند: برای حمزه گريه کنيد، زيرا «ولکن حمزة لاباکية له».
ره‌يافته به مذهب تشيع با اشاره به گريه پيامبر اکرم(ص) بر فرزند خويش «ابراهيم» که در خردسالی از دنيا رفت، اذعان کرد: در اين رابطه حتی می‌توان گريه رسول اکرم(ص) را هنگام عيادت سعدبن عبادة که در منابع اهل سنت از آن سخن به ميان آمده را ذکر کرد. اين مطالب در صحيح مسلم و صحيح بخاری در باب «البکاء عند المريض»، باب «البکاء عند الميت» و باب «الرحمة للصبيان» آمده است. بنابراين گريه پيامبر(ص) برای غير الله در کتاب‌های موثق و صحاح سته اهل سنت مؤکداً نقل و مطرح شده است.
وی در ادامه به شبهه اول وهابيت در رابطه با گريه برای غير الله پرداخت و گفت: در قرآن کريم ماجرای گريه حضرت يعقوب(ع) برای حضرت يوسف(ع) نقل شده است، آنجا که می‌فرمايد: «وَتَوَلَّى عَنْهُمْ وََقَالَ یَا أَسَفَى عَلَى یُوسُفَ وَابْیَضَّتْ عَیْنَاهُ مِنَ الْحُزْنِ فَهُوَ کَظِيمٌ؛ از آنان روى گردانيد و گفت اى دريغ بر يوسف و در حالى که اندوه خود را فرو مىخورد چشمانش از اندوه سپيد شد»(يوسف/84).
اين مستبصر با بيان اين‌که گريه برای ولیّ خدا و کسی که خدا او را دوست دارد، دارای پاداش است، ولو اين‌که اين گريه از روی حس پدری باشد، افزود: حضرت يعقوب(ع) در فراق حضرت يوسف(ع) آنقدر گريست تا اين‌که نابينا شد که مطمئناً اين گريه‌ای برای غير خدا بوده است. نکته جالب اين‌که گريه او در حد اشک ريختن نبوده، بلکه آنقدر گريسته که به نابينايی او منجر شده است. زمخشری در تفسير کشاف روايتی را نقل می‌کند که حضرت يوسف(ع) از جبرئيل مدت گريه پدرش را جويا شد؛ جبرئيل به او پاسخ داد که يعقوب(ع) 70 سال در فراق تو گريست. حضرت يوسف(ع) از پاداش گريه او پرسيد، جبرئيل پاسخ داد: اشک او پاداش 70 شهيد فی سبيل‌الله را دارد.
وی با اشاره به جلسات مناظره خود با علمای وهابی خاطرنشان کرد: بنده هنگام مناظره با وهابيون مطرح می‌کنم که آدم(ع) و حوا در فراق يکديگر 40 سال گريستند. همچنين هاجر برای تشنگی اسماعيل(ع) با گريه و زاری به کوه صفا و مروه می‌دود که مطمئناً گريه او گريه برای غير الله بوده است.
زاهدی افزود: همچنين در تاريخ گريه حضرت ابراهيم(ع) و حضرت موسی(ع) برای هدايت قومشان نقل شده است و با اين اوصاف، اشکال و ايراد ايشان بر شيعه يک شبهه کاملاً بی‌اساس است که هيچ پايه روايی و منطقی ندارد. از سوی ديگر شيعه در کار خود براساس روايات وارده از ائمه اطهار(ع) عمل می‌کند و در اين عزاداری هيچ مستمسکی بالاتر از عزاداری خود ائمه(ع) در عزای سيد‌الشهداء(ع) نيست.
انتهای پیام