ادب حضرت زهرا (س) نسبت به پدر

در اين ميان حضرت فاطمه (س) هم مي‌خواستند تا به اين مهم عمل کنند، اما رسول اکرم (ص) از ايشان خواستند که به آن حضرت، «پدر» بگويند، از امام صادق (ع) روايت شده است که حضرت فاطمه (س) فرموده‌اند: وقتي که آيه‌ي «لَا تَجْعَلُوا دُعَاءَ الرَّسُولِ بَيْنَکُمْ کَدُعَاءِ بَعْضِکُمْ بَعْضًا» سوره نور آيه 63 به اين معني که پيغمبر (ص) را مثل يکديگر صدا نزنيد، نازل شد، من هم ترسيدم از اينکه به آن حضرت "اي پدر" بگويم. بنابراين آن حضرت را «يا رسول‌الله» مي‌گفتم.

البته در اين زمينه حضرت محمد(ص) خطاب به دختر گراميشان فرمودند: "اي فاطمه (س) اين آيه درباره‌ي تو و خانواده‌ات و نسلت نازل نشده، تو از من هستي و من از تو هستم، بلکه درباره‌ي جفاکاران و درشت‌خويان از قريش و گردنکشان و اهل کبر و غرور نازل شد، شما "اي پدر" بگو که قلبم را زنده مي‌کند و خدا را خشنود مي‌کند".

حضرت زهرا (س) شبيه‌ترين فرد به پيامبر(ص)

از عايشه نقل شده است که " کسي را شبيه‌تر از فاطمه (س) به رسول خدا (ص) از نظر رفتار و روش فردي در قيام و قعود نديدم. هنگامي که فاطمه (س) بر پيامبر (ص) وارد مي‌شد، پيامبر (ص) پيش پاي او قيام مي‌کرد و او را مي‌بوسيد و در جاي خود مي‌نشاند و متقابلا هنگامي که پيامبر (ص) بر فاطمه (س) وارد مي‌شد، فاطمه (س) پيش پاي پدر قيام کرده او را مي‌بوسيد و در جاي خود مي‌نشاند. چون پيامبر (ص) مريض شد، فاطمه (س) وارد شد و خودش را به روي پدر افکند و او را بوسيد، بعد سرش را بلند کرد و گريه کرد، دوباره خودش را به روي پدر افکند، بعد سرش را بلند کرد و خنديد.

گفتم: گمان مي‌کردم که او (فاطمه) (س) داناترين زنان ما است، در حالي که او هم زني از زنهاست.

چون پيامبر (ص) وفات يافت به او گفتم: هنگامي که خودت را به روي رسول خدا (ص) افکندي، سپس سرت را بلند کردي و خنديدي چه شد؟ چرا خنديدي؟! حضرت فاطمه (س) فرمود: من در آن هنگام مانند کسي بودم که هستي‌اش را از دست داده است. پيامبر (ص) به من خبر داد نزديکترين کسي که به او ملحق مي‌شود من هستم، پس در اين هنگام خنديدم".

منبع: دانستني‌هاي فاطمي/ مولف: علي غزالي‌اصفهاني نشر: قم: عطر عترت‌‌‬، 1388.