«فدک» شریان اقتصادی اهل‌بیت(ع) و تیری در قلب غاصبان
صدای شیعه:
حجت‌الاسلام مرتضی ادیب یزدی از خطبای مشهور در گفت‌وگو با خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس با بیان اینکه یکی از خصوصیات مهم معصومین علیهم‌السلام فصاحت در کلام و بلاغت در گفتار این بزرگواران بعد از قرآن مجید است، اظهار داشت: اصحاب ادبیات و خصوصاً کسانی که با صنایع ادبی سروکار را دارند خطبه فدکیه صدیقه طاهره علیها‌السلام را دارای ویژگی‌های منحصر به فرد فصاحت و بلاغت می‌دانند، حقیقتاً در باب فصاحت و بلاغت می‌توانیم بگوییم این دردانه خلقت حیطه اصلی معارف اهل بیت علیهم‌السلام هستند و بیان و خطابه ایشان در حد اعلی است.
خطبه فدکیه توسط حضرت فاطمه(س) بیان شده است/ سایر اقوال درباره ایراد خطبه فدکیه توسط اشخاص دیگر مردود است
وی با اشاره به اینکه برخی نظرات مختلف در خصوص اینکه آیا این خطبه توسط حضرت فاطمه سلام الله علیها یا فرد دیگر ایراد شده است، افزود: در رابطه با خطبه‌هایی که منتسب به حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها نظرات مختلفی است، یک رای بیان می‌کند که این خطبه‌ها بعدها توسط فردی جمع‌آوری شده است، مانند آنچه که «سید رضی» در مورد نهج‌البلاغه انجام داد و به اسم امیر‌المومنین(ع) منتشر کردند، در مورد حضرت فاطمه زهرا علیها‌السلام خصوصا در رابطه با خطبه فدکیه این را نیز مطرح کردند که این خطبه بعدها توسط «سکینه بنت‌الحسین(ع) گفته شده و بعد منتسب به حضرت زهرا(س) کردند، در حالی که تمام این حرف‌ها مردود است.
حجت‌الاسلام ادیب یزدی با تاکید بر اینکه بلاغت حضرت فاطمه(س) در حد بالایی قرار دارد که دیگران به پای ایشان نمی‌رسند، ابراز داشت: ام‌ابیها علیها‌السلام در دامن رسول خدا صلی الله علیها وآله وسلم بزرگ شدند و از منبع سرشار عصمت بهره‌های فراوان بردند و همه وجودشان مملو از هدایت، حقیقت‌جویی است.
فدک در زمان حیات پیغمبر(ص) در تملک ریحانةالنبی(س) بود
وی با اشاره به جریان فدک، ادامه داد: فدک از جمله هبه‌های پیامبر اکرم(ص) به حضرت صدیقه طاهره(س) بعد از فتح خیبر است، البته رسول خدا(ص) با یکسری رعایت‌های اجتماعی، نظرشان نبود که مزرعه فدک را به فاطمه زهرا(س) بدهند، اما خداوند متعال دستور فرمود که شما حق فاطمه(س) را به ایشان بدهید، چرا که بعد از مرگ تو نمی‌خواهم، دخترت محتاج باشد و دستش را پیش کسی دراز کند، زیرا دختر پیغمبر باید عزت و حرمتش محفوظ بماند، لذا یکی از دلایلی که خمس سهم سادات است، همین است که خداوند متعال نمی‌خواست حضرت زهرا علیها‌السلام و بچه‌های ایشان به هیچ عنوان نیازمند باشند، پس خداوند متعال حقی برای فاطمه زهرا(س) و فرزندانش برای استفاده‌های زندگی مردم قرار دارد.
این کارشناس دینی با بیان اینکه پیامبر در ابتدا تردید داشتند که فدک را به دخترشان ببخشند اما بلافاصله بعد از فرمان پروردگار فدک را به فاطمه (س) بخشیدند، خاطرنشان کرد: فدک در زمان حیات پیغمبر (ص) در تصرف حضرت زهرا (س) بود، یعنی حضرت زهرا بلافاصله کارگزارانشان را فرستادند، عده‌ای در مزرعه فدک کار می‌کردند و فرستادگان حضرت صدیقه طاهره(س) گزارش کار می‌دادند و خرماهای فدک رو می‌فروختند، به عبارتی دیگر هنگامی که پیامبر اکرم(ص) از دنیا رفتند، فدک کاملاً در تصرف حضرت زهرا بود و کسی حق باز پس‌گیری نداشت.
استناد بی‌منطق غاصبان در غصب فدک
وی با اشاره به استناد غاصبان به یک حدیث جعلی در غصب فدک، افزود: آنان حدیثى را دستاویز قرار دادند که قرآن آن را تکذیب مى‌کند، می‌گویند پیامبر فرموده است « نحن معاشر الانبیاء لا نورث ما ترکناه صدقة»؛ «ما گروه پیامبران، چیزی به ارث نمی‌گذاریم، هر آنچه ترک می‌کنیم صدقه است» و بعد مزرعه فدک را جز ما ترک پیامبر (ص) به حساب آوردند،- در حالی که فدک در زمان حیات رسول خدا (ص) در تصرف و مالکیت حضرت فاطمه(س) بود- و بعد به این بهانه فدک را به زور و جرح گرفتند و کارگزاران حضرت(س) را که در فدک کشاورزی می‌کردند، اخراج کردند و حضرت زهرا را از ملک خودشان مطلقاً محروم کردند.
غاصبان از قدرت اقتصادی خاندان نبوت در هراس بودند/ فدک شریان اقتصادی اهل‌بیت(ع)، تیری در قلب غاصبان
حجت‌الاسلام ادیب یزدی در خصوص چرایی اینکه غاصبان در غصب فدک تاکید داشتند، بیان داشت: این اقدامات دلایل سیاسی داشت، چرا که حضرت علی علیه‌السلام از لحاظ مالی تقویت نشوند تا برای حکومت غاصب خطری نداشته باشند، این در حالی که فدک مال حضرت زهرا(س) بود.
وی با اشاره به اینکه برخی زنان بین‌هاشم همیشه در دفاع از حق، حاضر بودند، افزود: قبل از اسلام زنان بسیاری در قضیه بیان حق و دفاع از حق همیشه مطرح بوده‌اند؛ یعنی «خطبه فدکیه» و ایراد آن توسط بی بی دو عالم در بنی هاشم تازگی نداشته است، چه بسیار زنان قهرمانی که بارها از پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم دفاع کرده بودند و حتی حضرت خدیجه سلام الله علیها نیز در این امر پیشقدم بودند، ولی حضرت زهرا علیها‌السلام به جهت مقام، قداست و جایگاه بسیار عظیم که داشتند، به طوری که خداوند متعال به ایشان سلام می‌فرستادند، وقتی می‌بینند که حقشان پایمال می‌شود، راهی مسجد می‌شوند و با خطبه‌های بسیار تکان دهنده دل‌های خفته مسلمین را بیدار کردند تا بلکه جلوی انحرافات را بگیرند.
مصحف فاطمه(س) و وجود نام 12 امام در آن
نویسنده کتاب غنچه‌های خونین آل عقیل با بیان اینکه روح حاکم در «خطبه فدکیه» در پی بیدار کردن انسان‌هاست، اظهار داشت: روح حاکم در خطبه فدکیه عبارتند از اینکه؛ ای مردم، همان خدایی که پیامبر را در بنی‌هاشم قرار داد، امامت و جانشین پیامبر اکرم (ص) در بنی هاشم قرار دارد، لذا منصب انتخاب جانشین پیامبر اکرم از مناصب الهیه است، چنانچه که خدای متعال در قرآن می‌فرماید خطاب به حضرت ابراهیم علیه‌السلام می‌فرماید «انِّی جاعِلُکَ لِلنّاسِ اماماً» که «ما تو را امام در بین مردم قرار دادیم».
وی ادامه داد: خداوند تعالی 12 جانشین پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم را انتخاب فرمود و به رسولش ابلاغ کرد، اتفاقاً حضرت زهرا علیها‌السلام در «صحیفه فاطمیه» نام هر 12 امام و جانشین پیامبر را بیان کردند، صدیقه طاهره سلام الله علیها در خطبه فدکیه تمام سخنانشان این بود که شما خیر و شر خودتان تشخیص نمی‌دهید، پدرم علی‌بن ابیطالب(ع) را انتخاب کردند، علی(ع) سوابق درخشان معلومی دارد، شما چرا در کار الهی دخالت می‌کنید و منویات پیامبر اکرم (ص) را ترک می‌کنید و به فکر ایجاد تفرقه و اختلاف در اسلام هستید.
روح حاکم در خطبه فدکیه، روح تذکری و تنبهی است
حجت‌الاسلام ادیب یزدی با بیان اینکه روح حاکم در خطبه فدکیه، یک روح تذکری و تنبهی است، در خصوص ابتدای خطبه فدکیه که در رابطه با حجاب حضرت سخن می‌گوید، اذعان داشت: ریحانة النبی بیش از حجاب معمولی را رعایت می‌کردند، حضرت به اضافه حجاب معمولی که داشتند یک حجاب دیگر را به حجاب خود اضافه کردند که کاملاً در میان نامحرمان معلوم نباشند و هنگامی که قصد خروج از منزل برای ایراد خطبه در مسجد‌النبی را داشتند، خطاب به زنان بنی‌هاشم فرمودند «دور من را بگیرید»، زنان بنی هاشم جمع شدند و دور صدیقه طاهره(س) را گرفتند و حضرت با «جلابیب» وارد مجلس شد، به گونه‌ای که به راحتی قابل تشخیص نبودند، باید توجه داشت که نوع حضور حضرت زهرا(س) در مسجد بسیار تکان دهنده بود و با ناله جانسوز ایشان ستون‌های مسجد به لرزه در آمد.
وی با اشاره به حضور حضرت فاطمه(س) در قضیه مباهله همراه با پیامبر(ص) ادامه داد: فاطمه زهرا سلام الله علیها دردانه خلقت و نور آسمان‌ها و زمین است و جایگاه بسیار عظیمی دادند و ایشان وقتی می‌بینند که حضرت امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام را در کمال مظلومیت به مسجد می‌برند و امام در اوج صبر، بردباری و شکیبایی دارند، ابتلائات و امتحانات الهی را تحمل می‌کنند و مردم هم از تحمل امام علی علیه‌السلام سو استفاده می‌کنند، حضرت یک مقداری بهم ریختند و تصمیم داشتند که نفرین کنند و از زنان خواستند که اطراف ایشان را بگیرند تا بتوانند گیسوانش را پریشان کنند و در پیشگاه خدای متعال، قسم دهند تا ظالمین نابود شوند.
فاطمه(س) و ولایت‌پذیری ممتاز او/ فاطمه (س) اولین شهید راه ولایت علی(ع)
این کارشناس دینی با بیان اینکه وقتی آثار وجود عذاب را امیرالمؤمنین (ع) دیدند بلافاصله به سلمان گفتند اگر ایشان نفرین کند احدی باقی نمی‌ماند، ابراز داشت: سلمان که محرم اسرار خاندان پیامبر اکرم (ص) بود به حضرت صدیقه طاهره(س) یادآوری کرد که با نفرین شما زحمات پدرتان از بین خواهد رفت و نظر مولا علی علیه‌السلام هم همین است، لذا حضرت صدیقه(س) از نفرین کردن منصرف شدند، ولی با این حال آثار عذاب در مدینه پیدا شد، چه عذابی بالاتر از اینکه تفرقه در بین مسلمانان ایجاد شد، حضرت زهرا علیها‌السلام نظرشان ایجاد وحدت بود، وحدتی که الان مسلمانان نیازمند آن هستند.
زیارت مادر اندوخته قیامت است
وی در خصوص مراسم غسل دادن پیکر مطهر حضرت زهرا سلام الله علیها و لحظات سختی که بر حسنین علیها‌السلام گذشت، افزود: امیرالمؤمنین علیه‌السلام، حضرت فاطمه زهرا(س) را در هفت پارچه کفن کرد، پیش از آنکه بندهای کفن را ببندد، صدا زد: «ای ام کلثوم و ای زینب و ای فضه و ای حسن و ای حسین! بیائید از مادرتان توشه‌ای بگیرید که دیگر او را نخواهید دید»، در اینجا معلوم می‌شود که زیارت و دیدار مادر، اندوخته قیامت است، سپس حسنین(ع) آمدند و می‌گفتند: «وا حسرتا! از فراق جدمان فارغ نشدیم که به داغ مادر مبتلا شدیم، مادر جان! وقتی که جدمان را ملاقات کردی، سلام ما را به او برسان و بگو: بعد از تو یتیم شدیم».
ملائک طاقت گریه حسنین را نداشتند، علی(ع) بچه‌ها را از فاطمه جدا می‌کند/ پیغمبر(ص) به کمک علی می‌آید
حجت‌الاسلام ادیب یزدی با اشاره به صحنه دیگر از مراسم غسل دادن سید بانوان، خاطرنشان کرد: حضرت علی علیه‌السلام می‌گوید: «خدا را گواه می‌گیرم که حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها ناله‌ای زد و فریاد کشید، دستش را از کفن بیرون آورد، یتیمانش را در بغل گرفت و به سینه چسبانید»، ناگاه هاتفی ندا داد: «یاابالحسنین! آنها را از روی جنازه مادرشان بلند کن که ملائکه آسمان را به گریه انداختند، امیرالمؤمنین(ع) آنها را بلند کرد و بندهای کفن را بست، همچنین هنگام دفن حضرت زهرا (س) کسی نبود به امیرالمؤمنین (ع) کمک کند، درون قبر می‌رفت ، چه کسی بدن را تحویل او می‌داد؟ بالای قبر می‌ایستاد، چه کسی بدن حضرت را تحویل بگیرد و درون قبر بگذارد؟ یک وقت دید دو تا دست، شبیه دستان رسول خدا (ص) ظاهر شد، فرمود:«علی جان! امانتم را تحویل بده»، این جا دستان پیامبر (ص)، امام علی (ع) را یاری کرد.
وی با تاکید بر اینکه در کتاب شیعه و سنی کرامات‌های بسیاری از خاندان عصمت و طهارت نقل شده است، ادامه داد: خوش به حال کسانی که اقرار به این کرامات دارند، چه زیباست که به ولایت حضرت زهرا تمسک بجوئیم و به هدایت‌ها و فرمان‌های ایشان تمکین و سعی کنیم زندگی‌مان در همان مسیری که این بزرگواران هدایت کردند، قرار دهیم، در واقع ولایت‌پذیری ما پذیرفتن این مسیر است.
داغ فراق پدر کم بود، مردم بر زخم‌های قلب دردانه پیغمبر نمک پاشیدند
این خطیب مشهور با بیان اینکه در کتاب «اسرار آل‌محمد(ص)» و کتاب مقتل درباره کیفیت شهادت حضرت صدیقه طاهره(س) اشاراتی شده است، ابراز داشت: پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم به حضرت فاطمه (س) بشارت دادند که اولین کسی که به خاندان من ملحق می‌شود، تو هستی، حضرت زهرا(س) بعد از رحلت رسول خدا(ص) که داغ فراق پدر به شدت در جان ایشان رسوخ کرده بود ، همچنین رفتاری که مردم مدینه با ایشان انجام دادند و حضرت(س) توقع نداشتند که بعد از پدر این گونه با ایشان رفتار شود و خانه نبوت را به آتش بکشند، آن هم به جرم شرکت نکردن امام علی(ع) در نماز جماعت! و با استناد به گفته پیامبر(ص) که اگر کسی در نماز جماعت شرکت نکند، خانه‌اش را به آتش بکشید! با همین شایعات مردم عوام و بی‌نام و نشان همراه قلدرهای روزگار بدون دلیل و با حمایت حکومت غاصب راه می‌افتادند و به ساحت مقدس صدیقه طاهره(س) جسارت می‌کنند.
وی افزود: این در حالی بود که مردم می‌دانستند که پیامبر اکرم(ص) برای اهل این خانه به شدت احترام قائل بودند و هر موقع از سفر می‌آمد، اولین خانه‌ای که می‌رفت، خانه فاطمه زهرا(س) بود و هر گاه قصد سفری داشتند، آخرین خانه‌ای که وداع می‌کردند، باز خانه فاطمه(س) بود، همچنین آیات بسیاری که در شأن این اهل خانه نازل شده بود، این رفتارها داغ فراق پیامبر(ص) را به شدت تشدید کرد، مردم مدینه که نتوانستند مرهمی به زخم‌های قلب حضرت زهرا بگذارند، نمک بر روی این زخم‌ها پاشیدند و به حضرت امیر(ع) جسارت کردند و ایشان را به زور از خانه بیرون بردند، حتی به اعتراض بزرگانی مانند «ابن‌عباس»، «سلمان»، «ابن ثابت» و «جابر» هم توجهی نکردند.
انتهای پیام