بررسی ناکامی تحريفکنندگان حديث «فاطمة بضعة منّی»
صدای شیعه:
حجتالاسلام و المسلمين مهدی رستمنژاد، عضو هيئت علمی جامعةالمصطفی(ص)، در گفتوگو با خبرگزاری قرآنی ايران (ايکنا)، با اشاره به حديث پيامبر اکرم(ص) که فرمودند «فاطمه پاره تن من است، هر کس او را بيازارد مرا آزرده است»، اظهار کرد: در کتب مختلف اهل سنت (صحيح بخاری، صحيح مسلم، سنن ابیداود) از قول «مسور بن محرمه» بيان شده که پيامبر(ص) هنگامی اين حديث را بيان کردند که حضرت علی(ع) قصد ازدواج مجدد داشتند، از اينرو منظور حضرت از اين سخن شخص اميرمؤمنان(ع) بوده است.
رستمنژاد با اشاره به اينکه متن حديث منقول از مسور بن محرمه مختلف است، خاطرنشان کرد: در نقلی عنوان شده که «ابوجهل» و يا «بنیهشام بن مغيره» تصميم گرفتند که دختر خود را به عقد حضرت علی(ع) درآورند. در نقل ديگر آمده که خود حضرت علی(ع) به خواستگاری دختر ابوجهل رفتهاند، همچنين در نقل ديگری عنوان میکنند که اين حديث را امام سجاد(ع) بعد از واقعه عاشورا از مسور بن محرمه شنيده و نقل میکنند.
وی با اشاره به روايت وارده در کتب اهل سنت در اين زمينه تصريح کرد: در خصوص روايت پيامبر اکرم(ص) در صحيحين آمده که پيغمبر اکرم(ص) وقتی شنيدند که حضرت امير(ع) قصد دارند که برای دختر ايشان هوو بياورد، خيلی ناراحت شدند و فرمودند که در اينصورت بايد دختر مرا طلاق دهد و بعد فرمودند که «دختر من پاره تن من است و هر کس که او را بيازارد، مرا آزرده است».
اين محقق و پژوهشگر با تأکيد بر اينکه مطلب فوق خلاصه و تلفيقی از چند روايت بوده که در کتب حديثی اهل سنت آمده است، افزود: پيروان مکتب خلافت با نقل اين روايات قصد دارند عنوان کنند که منظور از حديث پيامبر(ص) که فرمودند «هرکس دختر مرا بيازارد، مرا آزرده است» در حقيقت حضرت علی مرتضی(ع) است.
عضو هيئت علمی جامعةالمصطفی(ص) ادامه داد: اولاً اين نقل که در کتب صحيح اهل سنت آمده، بسيار مضطرب است و اختلافات فراوان در نقل آن ديده میشود که همين مطلب دليل بر کذب بودن آن روايات است. به عنوان مثال در برخی کتب روايی (صحيح بخاری، جلد چهارم، صفحه 47) آمده است که «انّ علی بن ابیطالب خطب ابنة ابیجهل علی فاطمه» يعنی اميرالمؤمنين(ع) خود دختر ابیجهل را خواستگاری کردند.
وی افزود: در جلد شش صفحه 158 از کتاب صحيح بخاری به نقل از مسور بن محرمه آمده که وی از پيامبر شنيد که طايفه بنیهشام بن مغيره نزد پيامبر اکرم(ص) رفتند و از وی اجازه خواستند تا دختر خود را به نکاح حضرت علی(ع) درآورند. در اين هنگام حضرت رسول سه مرتبه با ناراحتی بيان کردند که من به هيچ عنوان اجازه نمیدهم، مگر اينکه ابن ابیطالب(ع) دختر من فاطمه(س) را طلاق دهد.
رستمنژاد با بيان اينکه گاه در روايات مسور بن محرمه سخن از منبر و مسجد به ميان میآيد و گاه اين سخن از زبان حضرت فاطمه(س) نقل میشود، گفت: در جلد چهارم، صفحه 212 از همين کتاب آمده است که حضرت علی(ع) به خواستگاری دختر ابیجهل، دختر عموی خود رفت و حضرت زهرا(س) از اين واقعه مطلع شد، آنگاه نزد پدر خود حضرت ختمی مرتبت(ص) رفت و با ناراحتی به ايشان فرمود که چرا برای دختر خود غضب نمیکنی، در اين موقع پيامبر(ص) غضبناک شدند و اين حديث را فرمودند.
اين استاد حوزه و دانشگاه با بيان اينکه از مبانی پذيرش حديث نزد شيعه و سنی عدم اضطراب در متن حديث است، عنوان کرد: اين حديث از آنجا که به صورتهای مختلف نقل شده، دارای اضطراب در متن است و با معيارهای پذيرش متن مخالفت دارد، ضمن اينکه حاکم نيشابوری از علمای اهل سنت عنوان میکند که مسور بن محرمه در سال دوم هجری متولد شده است، اين در حالی است که در جلد چهارم، صفحه 47 از کتاب صحيح بخاری آمده که وقتی مسور بن محرمه اين حديث را نقل میکند، در ادامه عنوان میکند که من در آن هنگام در سن بلوغ بودم که اين با زمان تولد وی سازگاری ندارد.
وی با اشاره به سومين مشکل موجود در حديث خاطرنشان کرد: سومين مشکلی که در اين حديث وجود دارد و علمای اهل سنت بايد به آن پاسخ گويند اين است که ازدواج مجدد مگر کاری خلاف آيات و احکام قرآن است؟ آيا اين عمل سيره شخص رسول اکرم(ص) نبوده و همچنين آيا در قرآن آيهای جهت حلت ازدواج با چهار زن برای مرد مسلمان بيان نشده است؟ حال چگونه میتوان پذيرفت پيامبری که صاحب شريعت است و حضرت فاطمه(س) که آيه تطهير در شأن ايشان نازل شده خود برخلاف آيات قرآن و دستورات دين برخورد کنند و سخن بگويند.
عضو هيئت علمی جامعةالمصطفی(ص) با بيان اينکه حضرت علی(ع) تا زمان حيات حضرت زهرا(س) هرگز به دنبال ازدواج با زن ديگری نبودند، اظهار کرد: حتی اگر اين نقل و حديث نيز صحيح باشد، آيا قابل پذيرش است پيامبر صاحب شريعت که احکام الهی را برای مردم بيان میدارد، هنگامیکه نوبت به خود و خانواده خود میرسد، عنوان کند که من اذيت شدم و يا دخترم اذيت شده و هر کس او را اذيت کند، مرا آزرده است.
وی با بيان اينکه پيروان مکتب خلافت اين روايت را ساختند تا جهت اين سخن پيامبر اکرم(ص) را عوض کنند، خاطرنشان کرد: پاسخ چهارم بر اين روايت منقول در کتب صحاح اين است که نبی اکرم(ص) روايت «هر کس فاطمه را بيازارد مرا آزرده است» متعدد و مختلف نقل کردهاند.
رستمنژاد در ادامه خاطرنشان کرد: لذا اين روايت در رابطه با زهرای مرضيه(س) اطلاق دارد و ربطی به موضوع حضرت امير(ع) ـ با اينکه نقل تاريخی صحيحی نيست ـ ندارد، ضمن اينکه ناقل اين روايت پيامبر اکرم(ص) در خصوص حضرت زهرا(س) نيز مسور بن محرمه نيست. لذا هدف دستگاه خلافت و پيروانشان از ساخت اين روايات اين است که جهت روايات پيامبر اکرم(ص) را به سوی حضرت علی(ع) برگردانند.
انتهای پیام