حجاب ملي با پارچه سامورايي
صدای شیعه:
تلخ تا شيرين توليد چادري
نياز کشور به پارچه چادر مشکي، ساليانه حدود 200 ميليون متر مربع است و آمار واردات رسمي اين پارچه در سال 88 – 89، حدود 40 ميليون متر مربع بوده؛ آماري که حجم بالاي قاچاق پارچه چادري به داخل کشور را نشان مي‌دهد. قبل از انقلاب يک يا دو کارخانه پارچه بافي به ميزان اندکي پارچه چادري مشکي توليد مي‌کردند اما توليد کم و کيفيت پايين، امکان بقا را از آنها گرفت. تا سال 67 هم در اين باره حرکتي صورت نگرفت، تا اينکه وزارت صنايع طرح راه‌اندازي پنج کارخانه را براي توليد پارچه چادر مشکي در دستور کار قرار داد. بنياد مستضعفان راه‌اندازي دو کارخانه را به عهده گرفت، اما به دلايلي نا‌معلوم از ادامه کار بر روي آنها صرف نظر کرد.
از ده سال پيش تا امروز هم چهار شرکت کرپ‌ناز کرمان، حجاب شهرکرد، ناي‌زرين خوانسار و ايران مرينوس قم براي توليد چادر مشکي تأسيس شده‌اند. شرکت ناي زرين در سال 85 با وارد کردن ماشين‌آلات لازم از کره‌جنوبي توليد پارچه چادري را آغاز کرد. هم زمان شرکت ايران مرينوس قم با انجام فعاليت‌هاي پژوهشي فراوان توانست به فرمول رنگ مرغوب چادر مشکي دست پيدا کند تا عملاً هيچ بهانه‌اي باقي نگذارد. اين خبر با عنوان جشن دستيابي به فناوري چادر مشکي در رسانه‌‌ها بازتاب پيدا کرد و احمد امامي مديرعامل کارخانجات ايران‌مرينوس در اين خصوص اعلام کرد که پس از چهار سال تلاش و فعاليت تحقيقي، مرکز تحقيقات اين کارخانه موفق به دستيابي به فناوري رنگرزي ثابت در پارچه‌هاي چادر مشکي شده است؛ تکنيکي که تا‌کنون در اختيار انحصاري کشور ژاپن بوده است.
با وجود تمام اين موفقيت‌ها در عرصه توليد ملي، تنها چند ماه بعد از تشکيل شرکت ناي زرين، تعرفه واردات چادر مشکي از هفتاد و دو درصد به شانزده درصد کاهش يافت. نتيجه روشن بود؛ کارخانه‌هاي داخلي اقدام به تعطيلي مجموعه‌هاي خود و يا کاهش توليد کردند. جالب اين‌جاست که طبق اعلام مرکز پژوهش‌هاي مجلس هيچ‌گونه سندي وجود ندارد که نشان دهد کميسيون ماده (1) بر اساس مطالعه‌اي علمي اقدام به کاهش نرخ تعرفه چادر مشکي از 72 درصد به 16 درصد کرده است.
برنامه تلويزيوني ثريا که «ديده‌باني براي پيشرفت ايران» را شعار خود قرارداده، در يکي از برنامه‌هاي خود با دعوت از برخي دست‌اندرکاران حوزه نساجي، به بررسي اين موضوع و نحوه فعاليت مافياي واردات چادر مشکي پرداخت و در نهايت سود هنگفت واردات چادر مشکي، بالا و پايين رفتن تعرفه‌هاي واردات، قاچاق فراوان و واردات چمداني را از مهمترين عوامل توليدنشدن چادر مشکي در داخل شناخت.
در اين برنامه مدير کل دفتر نساجي و پوشاک وزارت صنعت، معدن و تجارت بيان داشت: واردات پارچه مشکي با هزينه‌اي حدود هر متر يک و نيم تا دو دلار تمام مي‌شود اما با سه تا ده برابر قيمت در بازار کشور به فروش مي‌رسد. نتيجه آن هم ايجاد سود‌هاي 300 تا 1000 درصدي واردکنندگان چادر مشکي در ايران است.
چند روز بعد از پخش اين برنامه تلويزيوني، اسلام پناه در مصاحبه با شبکه اطلاع رساني وزارت صنعت، معدن و تجارت از تدوين پيش‌نويس سند حمايت از واحدهاي توليدکننده پارچه چادرمشکي خبر داد و گفت: در حال حاضر براي ايجاد کارخانه توليد چادر مشکي در شهرکرد بيش از 28 ميليون دلار تخصيص داده شده و در حال عقد قرار داد و ورود ماشين آلات اين کارخانه به داخل کشور هستيم. و اين ظرفيت سازي 10 ميليون متر مربعي حتماً به ظرفيت‌هاي نيمه تمام موجود کمک خواهد کرد.
او در ادامه گفته بود: بر اساس مصوبه هيئت وزيران در بهمن 89 در استان يزد خط اعتباري از بانک مرکزي براي ايجاد کارخانه توليد پارچه چادر مشکي اعطا مي‌شود که مراحل اجرايي شدن اين مصوبه در حال پيگيري است.
تجربه شرکت‌هاي ناي زرين و ايران مرينوس نشان داد به دست آوردن راز سامورايي‌ها آن‌قدر هم سخت نيست، اما اگر مسئولان بخواهند و عده‌اي سودجوي پشت پرده بگذارند! خوب است زنان ايراني هم گهگاهي که براي خريد پارچه چادري به بازار مي‌روند از سر کنجکاوي هم که شده، از توليد چادر ايراني سؤال کنند؛ شايد اين‌گونه دست‌هاي هنرمند ايراني چادر ملي زن ايراني را توليد کند.
انتهای پیام