(
امتیاز از
)
اسرائیل و عربستان سعودی از جنگ در سوریه سود می‌برند
صدای شیعه: آيا روسيه بايد به عربستان سعودي حمله کند؟
اين از آن دسته سوال‌هاي احمقانه نيست. از اين گذشته، امريکايي‌ها همواره به ديگران حمله مي‌کنند، مگر اينطور نيست؟
افزون بر اين، اسرائيلي‌ها هميشه در فلسطين دست به ترور و استفاده از گاز فسفر و نسل‌کشي مي‌زنند. (اگرچه آنان هيچگاه فعاليت‌هاي خود را تنها به فلسطين محدود نمي‌کنند.)
البته نبايد در اين بين انگليس و فرانسه را فراموش کنيم که دوست دارند در هر کجاي ممکن اندکي خشونت به بار آورند. اينها همان بچّه‌هاي شروري هستند که شنبه شب‌ها چوب و چماقشان را بر مي‌دارند و به خيابان مي‌روند و کساني که به لحاظ جسمي از خودشان ضعيف‌تر هستند به باد کتک مي‌گيرند.
و موضوع اساسي دقيقا همين است. هميشه، امريکا، اسرائيل، انگليس و فرانسه به مردم و کشورهايي حمله مي‌کنند که از نظر خودشان در جايگاهي نيستند که بتوانند با آنان مقابله کنند. اينها بزدلهايي هستند که هيچگاه جرات نبرد با هم قدّ و اندازه خود را ندارند.
البته يک بزدل ديگر نيز وجود دارد، عربستان سعودي که مي‌خواهد امريکا به ايران (که هرگز به کسي تعرض نکرده است) حمله کند، چرا که در واقع خود از انجام اين کار مي‌ترسد.
در درون مکاني موسوم به «سرزمين سعودي‌ها» (يعني ملک خصوصي خاندان آل سعود) يک رژيم استبداديِ مطلق حاکم است که هيچگونه مشروعيت سياسي ندارد (در اين کشور هيچگونه انتخابات دموکراتيکي برگزار نمي‌شود) و از مشروعيت اخلاقي نيز خبري نيست؛ سعودي‌ها تبهکاراني هستند که سر و دست ديگران را قطع مي‌کنند و دوست دارند زنان را شلاق بزنند.
از همه اينها که بگذريم، مبتکر، مروّج، تسليح کننده و حامي مالي وهابي‌ها، سلفي‌ها و تکفيري‌هاي سوريه (يعني همان کساني که سر از تن ديگري جدا مي‌کنند، نيشتر به گلوي ديگري مي‌زنند، با گازهاي سمي جانشان را مي‌گيرند و قلب آنان را به نيش مي‌کشند) عربستان سعودي است! آنان افرادي نيمه تحصيل کرده و نه چندان متمدن هستند که ظاهر آراسته‌اي دارند، اما در درون آنچنان انسان‌هاي رقت‌انگيزي هستند که حتي در مخيّله‌تان نمي‌گنجد.
افزون بر اين، سعودي‌ها همراه با اسرائيل مسئول حمله شيميايي اخير در سوريه هستند. تکفيري‌ها و دوستان آنان پيش از اين نيز از گاز سارين استفاده کرده‌اند؛ آنان با چهار و نيم کيلوگرم از اين ماده در ترکيه دستگير شدند؛ ويدئوي آنان در حال استفاده از اين گاز موجود است؛ کارلا دل پونته، يکي از بازرسان سازمان ملل شورشيان را براي استفاده از گاز سارين محکوم کرد؛ هرکسي که فکر کند دولت سوريه هم زمان با ورود تيم بازرسان تسليحات شيميايي سازمان ملل به دمشق، يک حمله شيميايي گسترده انجام مي‌دهد، احتمالا عقلش را از دست داده است.
چه کسي از حمله شيميايي اخير در سوريه سود مي‌برد؟ معلوم است که اسرائيلي‌ها و سعودي‌ها از اين ماجرا نفع مي‌برند. اسرائيل مي‌خواهد هر کشوري را که به نوعي با توسعه‌طلبي اين رژيم از مديترانه به سوي رودخانه فرات و رود نيل، ايستادگي مي‌کند، از ميان بر دارد.
و عربستان سعودي، اکنون در آخرين مرحله از حماقت خود، مي‌خواهد خشونت جنون‌آميز وهابي‌ها، سلفي‌ها و تکفيري‌هاي فرومايه را گسترش دهد، چرا که آنان عمقِ انديشه‌ي پلشتِ سعودي‌ها را به نمايش مي‌گذارند.
اکنون شاهزاده بندر را در نظر بگيريد، يک رذل به تمام معنا که بيش از هرکسي در تسليح، و حمايت مالي القاعده، جبهه النصره و تکفيري‌ها در سوريه نقش دارد. منطق ناقص وي آنگونه است که مي‌گويد تکفيري‌ها (که مي‌خواهند هرکسي غير از خودشان را بکشند و البته بدشان نمي‌آيد خون شاهزاده بندر را نيز بريزند) افراد خوبي هستند. او مي‌گويد اين جنايتکاران افراد خوبي هستند زيرا، با توجه به عمقِ حماقتش گمان مي‌کند که مي‌تواند آنان را کنترل نمايد.
اجازه دهيد پس از عنوان کردن اين مطالب به موضوع روسيه بازگرديم. براي شروع بايد گفت که امريکايي‌ها، اسرائيلي‌ها و سعودي‌ها مي‌خواهند روسيه را از سوريه (جايي که در آن يک پايگاه دريايي دارد) بيرون برانند. اين کشورها مي‌خواهند روسيه از سوريه دور باشد تا آنان بتوانند به راحتي به دمشق و حزب‌الله حمله کنند و پس از آن نيز، در سر راه خود براي حمله به خود روسيه، به ايران تعرض کنند.
شاهزاده بندر براي دنبال کردن طرح شيطاني خود به مسکو رفت. بندر (مردي تن‌پرور و به شدت متکبّر) به ولادمير پوتين، رئيس‌جمهور روسيه گفت که اگر مسکو شکست سوريه را نپذيرد، عربستان سعودي تروريست‌هاي چچن را براي به راه‌اندازي کشتاري خونين در جريان بازي‌هاي المپيک زمستاني در اوايل سال 2014 آزاد خواهد کرد. نکته اصلي آن است که بندر به اين نکته اشاره کرد که تروريست‌هاي چچن را مانند آنچه وي درباره تکفيري‌ها و سلفي‌هاي سوريه ادعا مي‌کند، تحت تسلط دارد. او در ادامه گفت که عمليات چچن‌ها در سوريه يک ابزار فشار بود که مي‌توانست خاموش و روشن شود. بندر گفت: «اين گروه‌ها ما را نمي‌ترسانند. ما در مواجهه با رژيم سوريه از آنان بهره مي‌گيريم اما اين افراد در آينده سياسي اين کشور هيچ نقشي ندارند.»
اما اين پايانِ گفته‌هاي بندر نبود. مردي که هيچ اصلي جز خشونت و رشوه‌خواري نمي‌شناسد وعده داد چنانچه رژيم اسد سرنگون شود امنيت پايگاه دريايي روسيه را تضمين خواهد کرد، وي همچنين براي حراست از قراردادهاي گازي روسيه نيز پيشنهادي درخور توجه مطرح کرد.
اما پوتين به وي گفت که گورش را گم کند. اين آدم بزدل چه کسي بود که سعي داشت براي روسيه تعيين تکليف کند؟ اين انسان فرومايه که بود که سعي داشت پيشنهاد رشوه بدهد؟
شايد اين فکر از ذهن رئيس‌جمهور پوتين نگذشته باشد اما اگر کشورهايي مانند امريکا، رژيم اسرائيل، انگليس و فرانسه مي‌توانند همواره به کشورهاي ضعيف‌تر از خود تعرض کنند، چرا روسيه نبايد چنين کاري انجام دهد؟
به هر حال، به قول معروف، چيزي که عوض دارد، گله ندارد.
مترجم: پروانه کريمي
انتهای پیام