شلیک به نام معصومین (ع) و سوء استفاده از اذان به اسم بازی و سرگرمی!

بازی های متنوع رایانه ای که به اسم سرگرمی به بازار جهانی عرضه می شود چه هدف و مقصدی را دنبال می کند، آیا حقیقتا تنها هدف سرمایه گذاری های هنگفت در این راستا سرگرمی است؟

نظام سلطه جهانی بی دلیل این میزان سرمایه هنگفت را روی این بازی ها متمرکز نمی کند و مسلما مقاصد شومی را از این سرمایه گذاری ها در ذهن پرورانده است آنها برای اینکه روی ارزش ها، احکام و آداب اسلام تاثیرات مخرب بگذارند تا این حد سرمایه گذاری کرده اند.

سران سلطه گر دنیای غرب از آن زمان که از پیشرفت اسلام در جهان ترسیدند 8 برنامه را برای مبارزه با موج اسلام خواهی انتخاب کردند که یکی از آنها استفاده از بازی های رایانه ای بود. اگر از فیلم سینمایی و فضاهای سایبری بگذریم، شبکه های ماهواره ای هم قرار است جوانان ما را تحت تاثیر قرار دهند.

غربی ها برای اثرگذاری بر ذهن کودکان و نوجوانان بازی های رایانه ای را طراحی کرده اند اما متاسفانه تنها دغدغه ما این است که بگوییم بازی رایانه ای نه کامپیوتری و در عمل فکر و حرکتی نظام مند برای مقابله با اثرات این هجمه ها در ذهن و فکر آینده سازان این مرز و بوم نداریم. در صورتی که مشکل فرهنگی ما این نیست و با این مشغولیت ها در حال ضربه خوردن از سوی غرب هستیم.

بازی رایانه ای وارداتی که در آن ارزش ها و قداست های اسلامی ما را زیر سوال نبرند اصلا وجود به عنوان مثال در یکی از آنها از صدای اذان سوءاستفاده می کنند در دیگری باید کودک به اسم امام علی (ع) شلیک کند و نمونه های فراوان دیگر وجود دارد.

آیا واقعا در پس زمینه این کار یعنی مبارزه کودک و نوجوان با نمادهای اسلامی هیچ هدفی نخوابیده است؟ آیا دشمن برای ما دلسوزی می کند و فقط می خواهد نمادهای اسلامی ایرانی ما را در بین کودکان ترویج کند؟ قطعا اینگونه نیست که ما به این بحث دامن بزنیم و بگوییم دشمن هیچ قصد و غرضی ندارد.

خانواده و سبک زندگی حاکم بر آن برابر هجمه هایی که بازی های رایانه ای وارد می کنند، چه نقشی می توانند داشته باشند؟

مهمترین خلاء برای یک کودک و نوجوانان عدم همدردی و رفاقت با اعضای خانواده (والدین) است. فرد در سن 10-12 سالگی مهمترین آرزو و خواسته اش این است که او را درک کنند و وقت اضافی او را پر کنند.

خانه های آپارتمانی که هم اکنون وجود دارد امکان بازی های بومی و سنتی را از کودکان گرفته اند، بازی های قدیمی ما مانند هفت سنگ و دیگر بازی ها دارای خلاقیت، سرعت، دقت، تفکر، ایجاد اعتمادبنفس و همکاری مشترک است و آنها با هدف این بازی ها را از ما گرفته اند و گرنه می توان هنوز هم در حیاط آپارتمان ها این بازی ها را انجام داد.

متاسفانه در سال های اخیر والدین برای بچه ها وقت نمی گذارند و می خواهند اوقات فراغت آنها را فقط با بازی های رایانه ای پر کنند، والدین باید به عهدشان درباره بچه ها وفا کنند و برای روح کودکان نیز وقت بگذارند.

در حال حاضر چند درصد از مادران هستند که دست دخترانشان را می گیرند و آنها را با خود به تفریح یا پارک می برند؟ چقدر افکار و عقایدشان را با آنها یکی می کنند و به آنها اجازه می دهند تا تمامی درخواست هایشان را با آنها درمیان بگذراند و از در کنار آنها بودن احساس لذت و آرامش و درک متقابل کنند.

پدرها نیز به همین صورت تا چه حد برای فرزندان پسرشان وقت می گذارند تا آنها به دنبال دوستی های دیگر نروند و ارتباطی که باعث تخریب فکر و ذهن شدن آنها نشود را برقرار نکنند؟ دختران و پسران در سنین نوجوانی اشکالات، سوالات و حرف های زیادی برای بیان کردن دارند وقتی این خلاشان پر شود می بینیم بچه ها با اینکه وقت آزاد دارند خودشان این وقت ها را به درستی پر می کنند.

مهمتر از این موضوع اگر والدین وقت و توانایی اراده همدردی با بچه ها را ندارند چرا سیاست تک فرزندی را در پیش گرفته اند درصورتی که فرزندآوری یکی از آموزه های اساسی دین اسلام است و همواره پیامبر (ص) و امامان معصوم (ع) روی این موضوع مهم تاکید کرده اند. همین بازی ها، فیلم ها و آموزه های غربی است که با کثرت فرزندآوری مخالفند و فرهنگ ما را عوض می کنند.

آیا بازی های رایانه ای برای تغییر سبک زندگی کودکان ما نیز برنامه دارند؟

متاسفانه این بازی های رایانه ای در حال تغییر ارزش های ما به ضد ارزش هستند و کودکان را طوری تربیت می کنند که دیگر باورهای موجود در جامعه را رعایت نمی کنند مثل احترام به پدر و مادر که از قدیم الایام برای ما مهم بود و هست اما هم اکنون این حریم ها برداشته شده است. غربی ها برای اینکه با سلاح نتوانسته اند ما را از اسلام و راهمان عقب بنشانند روی افکار و ایده های نسل آینده ما کار می کنند./ شبستان