(
امتیاز از
)
چرا برخی مداحان به سبک‌های «لس‌انجلسی» گرایش دارند؟
صدای شیعه: پیروز ارجمند، مدیر دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) گفت: بعضی از آئین‌های مذهبی و دینی همچون سوگواری ایام محرم و صفر وعاشورا که در فرهنگ اسلام و به‌ویژه شیعی متداول است، ماهیت مردمی دارد و توده مردم هستند که آنها را مدیریت می‌کنند و به وضوح می‌توان مشاهده کرد که در صورت سپردن مسئولیت اداره آن به خود مردم، آنها به بهترین نحو ممکن از عهده آن برمی‌آیند.
وی ادامه داد: آذین‌بندی نیمه‌شعبان و یا اجرای تعزیه و مجالس شبیه‌خوانی به مناسبت‌های گوناگون دینی و مذهبی از مصادیق بارز مدیریت مردمی در برپایی و برگزاری مراسم‌های مذهبی است که دولت و یا نظام حاکم در آنها ورود نمی‌کند و در این زمینه تنها نقش نظارتی و حمایتی دارد و از آنجا که پرداختن به این آئین‌ها میراث مانای معنوی است، مردم خود پاسبان و حافظ آن هستند.
موسیقی عاشورایی در دو وجه موسیقی اقوام و موسیقی رایج شهری تولید می‌شود
مدیر دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تصریح کرد: موسیقی عاشورایی نیز از جمله میراث معنوی عجین شده با فرهنگ ایرانی و اسلامی است که از دیرباز در دو وجه موسیقی اقوام ایرانی و موسیقی رایج و رسمی در شهرها در حال تولید و اجراست و از میان این دو وجه موسیقی اقوام ایرانی همچون پرقدرت و پرصلابت به حیات خود ادامه می‌دهد چرا که در آئین‌ها و مناسک مذهبی قومیت‌های گوناگون ایرانی تنیده شده است که با گویش خاص نواحی و مجموعه کارهای منبعث از فرهنگ قومی هر ساله به اجرا درمی‌آید.
ارجمند در ادامه گفت: در مبحث موسیقی رسمی و شهری هم بی‌انصافی است که بگوییم کم‌کاری صورت گرفته است. کارهای ارزنده و فاخری طی این سالها به ویژه پس از پیروزی انقلاب اسلامی تولید و از طرق گوناگونی همچون رسانه ملی پخش شده است؛ نمونه بارز آن موسیقی «خسوف» ساخته محمدسعید شریفیان است که لوریس چکناواریان آن را به شکل ارکسترال اجرا کرده است.
همراهی کلام و نوحه با موسیقی عاشورایی و شأنیت آن با واقعه کربلا نیاز به آسیب‌شناسی دارد
وی گفت: با این وجود به دلیل اینکه معمولاً کلام و نوحه‌خوانی با این موسیقی همراه است باید مورد بررسی قرار گیرد که آنچه خوانده و اجرا می‌شود، با واقعه عظیم و تاریخی عاشورا و نهضت سیدالشهداء(ع) سنخیت دارد و در شأن آن هست یا خیر که از شواهد چنین به نظر می‌رسد که به ویژه در سالهای اخیر این مسیر دچار انحرافاتی شده است و باید نظام حاکم فرهنگی و هنری به منظور آسیب‌شناسی و جلوگیری از تحریف بیشتر آن دست به کار شود.
این کارشناس و مدرس موسیقی افزود: با وجود تولید آثار موسیقی مذهبی و عاشورایی در حد قابل قبول به‌ویژه در این سالیان اخیر اما شاهد فراگیری و جامعیت آنها نبوده‌ایم تا به عنوان نوا و نغمات الگو حداقل در اختیار مادحین و ذاکرین اهل‌بیت(ع) در اقامه عزای حسینی در تکایا و هیئات قرار گیرد و نتیجه آنکه در این خلأ به وجود آمده، خادمان و برگزارکنندگان مجالس عزای حسینی به غلط و با تصور اینکه شخصاً در حال به خرج دادن ابتکار و خلاقیت هستند، رو به سوی نغمه‌ها و نواهای غیرمتعارف مذهبی، بعضاً ترانه‌های موهوم غربی و سبک خوانندگان ایرانی اصطلاحاً لس‌آنجلسی آورده‌اند و آرام آرام این عرصه را تبدیل به جریان فرهنگی افسارگسیخته‌ای کرده‌اند.
اعمال سیاست‌های حمایتی می‌تواند الگوی مناسبی از موسیقی عاشورایی را به مردم ارائه کند
ارجمند تأکید کرد: همانطور که در ابتدای صحبت‌هایم اشاره کردم، از آنجا که ماهیت چنین اموری مردمی است لذا دولت نمی‌تواند تأثیر آنچنان در تغییر ذائقه مردمی داشته باشد و تا خود مردم نخواهند این امر میسر نمی‌شود، دولت تنها می‌تواند با اعمال سیاست‌های حمایتی و نظارتی خود، الگوسازی مناسبی را در این زمینه ایجاد کرده تا مردم در مواجهه با شیوه‌های مناسب عزاداری، سره از ناسره را تشخیص داده و به آنچه سنت‌های قدیمی و سنتی نوا و نغمات عاشورایی است و منطبق با موسیقی دستگاهی است و به نظر می‌رسد اصولی‌ترین و اصیل‌ترین آنها نیز باشد، روی آورند.
مدیر سابق مرکز موسیقی حوزه هنری ادامه داد: حمایت از تولید آثار فاخر موسیقی، اختصاص بخشی از جشنواره‌ها و رویدادهای رسمی کشور به موسیقی عاشورایی، خرید آثار موسیقی که منطبق با الگوهای رسمی موسیقی دستگاهی ایرانی است و مواردی از این دست، فعالان موسیقی را ترغیب و تشویق می‌کند تا به منظور برخورداری از چتر حمایتی دولت، اهتمام بیشتر و بهتری را در زمینه تولید آثار ایرانی و اسلامی داشته باشند که نتیجه آن افزایش حجم کمی آثار موسیقی عاشورایی با استانداردهای رایج موسیقی دستگاهی ایرانی است.
وی در پایان گفت: البته دفتر موسیقی ارشاد به منظور الگوسازی در ایام محرم و صفر امسال قصد داشت تا با دعوت از آثار فاخر موسیقی عاشورایی و آثاری که در طی سالیان اخیر با اقبال عمومی مواجه بوده‌اند همچون آثار حسام‌الدین سراج، امیرحسین مدرس، صادق آهنگران و محمد کویتی‌پور، اجرای زنده و کنسرتی از تک تک آنها روی صحنه بیاورد که مشکلاتی از جمله کمبود اعتبارات مانع از تحقق این امر شد.
انتهای پیام