هالیوود به دنبال تزریق اندیشه‌های صهیونیستی پیرامون مهدویت

صدای شیعه:از اولین فیلم ساخته شده در سینمای آخرالزمانی که در سال 1916 با نام «پایان جهان» در دانمارک ساخته شد تا ساخته های تناقض آمیز آمریکایی ها از مفاهیمی عمیق و اساسی در زندگی بشریت مانند انتظار، منجی و عدالت محوری راه بسیاری در این سال های طولانی طی شده است. در این میان معمولا منجیان غربی قهرمانانی سفید پوست بوده و در نگرشی سیاست ورزانه به دنبال جایگزینی سیاست های شوم دستانه خود به جای تاباندن حقیقت می باشند و از این رو با ژستی از آینده نگری و با فریبی چون نجات بشری هر چه را در جعل هنر به دیده مخاطب می دوزند.غلظت و شدت آثار تولید شده از سوی سینمای غرب در باب جهان آینده و وجود معجزه چنان رویه ای معکوس به خود یافته که در این فضای وارونه می توان به نگاه های مختلف فکری همچون اومانیسم رسید. جهانی که به جای حرکت در مداری الهی به سوی انسان گرایی محض کشیده شده و در آن موجوداتی خیالی با توسل به قدرتی ساختگی سعی در نجات جهان از سقوطی محض دارند. آثاری مانند آرماگدون محصول 1998، out break محصول 1995، آتشفشان محصول 1997، جنگ دنیاها محصول 2005 و فیلم 2012 محصول 2009 از جمله این آثار بوده که هر یک از زاویه ای منحرفانه و با استفاده از قهرمانانی تخیلی به دنبال تزریق نگرش های مسموم خود در دنیا بوده اند.

در سینمای آخرالزمانی آن چه مورد توجه قرار می گیرد بحث آینده نگری و یا پیش بینی جهان فردا است و از این رو سال ها است که سینمای هالیوود در رویه ای این چنینی سعی دارد آثاری با رویکرد پیش بینی جهان آینده بسازد که معمولا در دیدگاه آن ها جهان رو به فنا تعریف می شود و قهرمانی غربی با نیروی تفکر و دوراندیشی و شجاعتی که دارد، سعی دارد جهانیان را از شر نیروهای پلید نجات داده و سرزمینی بهشت گونه را برای مردم بسازد. آثاری که چنان رنگ و لعاب تصویری به خود می گیرد و چنان با جلوه های ویژه عجین می شود که مخاطب میخکوب شده را از فریبکده بنا شده توسط هالیوودی ها به جهانی واقعی سوق می دهد.

هالیوود در این رویکرد دروغ پردازانه از ساخت جهان آینده نیز همچنان می خواهد همچون زمان حال دنیا را از آن خود بداند و به دنبال آن است تا از طریق سینما و در عالم تخیل برای بیننده فضا و رویایی تقلبی از تفکر پلید خود بنا نماید.

بدیهی است نوع نگرش مسلمانان براساس اعتقاداتی واقعی در مسیر انتظار موعود می باشد و رویکرد آخرالزمانی ما براساس ظهور منجی عالم بشریت و براساس دیدگاهی کاملا دینی استوار شده است و غرب هم به واسطه دریافت این مطلب می خواهد این حقیقت غیرقابل کتمان را به شکلی وارونه در سینما از آن خود سازد. از این رو در سال 1984(1362 شمسی) کنفرانسی در شهر تل‌آویو رژیم اشغالگر اسرائیل برگزار شد تا به تاثیر اعتقاد به مهدویت در میان مسلمانان به ویژه شیعیان ایران بپردازد. در این کنفرانس بحث موعود و اعتقاد مسلمانان به ولی عصر مطرح شد و به دنبال اندیشه در این باب شدند و حالا سال ها است که کارخانه هالیوودیسم متعلق به اندیشه های صهیونیستی به دنبال تزریق رویه ای خنثی کننده از اعتقادات گرانقدر مسلمانان می باشد و در این راه از طریق داستان هایی مجذوب کننده و فضای بصری خارق العاده همچون ساحرانی به سمت ربایش هوش و عقل مخاطبان است اما نمی داند که عصای راستینی بیرون خواهد آمد و جهان رسوازده را بیدار خواهد کرد و در آن شرایط، وجود مارهای فریبنده ای در قامت تصویر هم کارگشا نخواهد بود.

منبع:سراج24