اینترنت و جاذبه های جنسی واقعیت است نه توهم; رویکرد غرب در فضای مجازی هوشمندانه و هدفمند است

صدای شیعه: دسترسی آسان به فضای مجازی با امکان جستجوی هر گونه مطلب در خوشبینانه ترین حالت هم نمی تواند از سر لطف و نوع دوستی طراحان و مجریان آن باشد و قطعا در کنار خدماتی که از طریق این فضا به صورت رایگان به کاربران عرضه می شود، کاربر بدون آنکه بداند هزینه های گزافی می پردازد. از جمله این هزینه ها می توان به ابتذالات اخلاقی از طریق عرضه خارج از چارچوب و بدون حدومرز مسائل جنسی اشاره کرد.

از این رو و در واکاوی استفاده غرب از پرداخت های جنسی در فضای مجازی برای پیشبرد جنگ نرم با دکتر سیداحمد سادات، مدیر شبکه تلویزیونی الکوثر و استاد دانشگاه تهران به گفت و گو پرداخته ایم که مشروح آن به حضورتان تقدیم می شود:

آیا می توان تمرکز بر مسائل جنسی در فضای مجازی را از راهبردهای دشمن در جنگ نرم و تهاجم فرهنگی علیه فرهنگی ملی و مذهبی کشورها به ویژه در جوامع اسلامی قلمداد کرد؟

اگر بخواهیم از برنامه سردمداران غربی برای استفاده از فضای مجازی در ترویج فرهنگ مبتذل غربی جویا شویم باید پاسخ را مثبت دانست؛ زمانی که غربی ها استفاده از اهرم فضای مجازی را در عرصه های متعدد آغاز کردند به طرق مختلف به راه اندازی شبکه های اجتماعی و گسترش این شبکه ها در میان اقشار مختلف جامعه به ویژه جوانان و نوجوانان همراه با جاذبه های متنوع پرداختند و در حقیقت با بسیج همه امکانات وارد عرصه شدند و برای استفاده از این جاذبه ها، اتاق های فکر و پژوهشگاه ها و موسسات علمی و تحقیقاتی را فعال کردند لذا در گونه های مختلف فضای مجازی و کشورهای مختلف و هدف دست به بررسی زدند؛ به عنوان مثال اگر در فضای مجازی ایران، استفاده از نرم افزاری های تلفن همراه عمومیت دارد به تولید محتوای متناسب با قابلیتهای این فضا پرداختند در این خصوص هم اولویت آنها بهره برداری از قابلیت های بومی و موجود در محل بود که به صورت هدفمند و منظم آنها را برای نشر فرهنگ مبتذل خود و مواجهه با ارزشهای بومی و مذهبی به کار گرفتند.

بر همین اساس شاهد هستیم که با توجه به این که در ایران تلگرام در حال حاضر دارای ضریب نفوذ بیشتری است تولید و انتشار محتوا در این فضا به سرعت جریان پیدا نمود. شاید بتوان گفت که بیش از 95 درصد محتوا در این عرصه و با اهداف خاص توسط منابع و مصادر محدودی تولید شد که عمدتا در پی ترویج نوع خاصی از فرهنگ و سبک زندگی  می باشد. البته این امر اختصاص به ایران ندارد بلکه در سایر کشورهای هدف هم دنبال می شود ولی به صورت هذفمنذ و مسبوق به پژوهشهای میدانی و علمی.

البته در در خصوص فرهنگ اسلامی – ایرانی این امر نمود بیشتری دارد و جالب اینجاست که همه اقشار و گروههای سنی را هم شامل می شود . به عنوان نمونه ، ابتدا در فضای حقیقی به ترویج اسباب بازیها و عروسکها از جمله «باربی» پرداختند پس از مدتی در برخی از صفحات فضای مجازی عروسک باربی با عناوین و موضوعات مختلف و تصاویر بسیار جذاب و فتوکامنت های بسیار رنگین منتشر و بارگذاری شد و سرانجام به نوعی از عروسک باربی رسید که حتی فرهنگ شهادت را به تمسخر می گیرد و از باربی پرستار و ... به باربی انتحاری یا شهادت طلب رسیدند و در واقع با هدف قرار دادن باورهای نونهالان و کودکان از طرفی به ترویج فرهنگ برهنگی پرداختند و از سوی دیگر ارزش های بومی و مذهبی را هدف قرار دادند و البته آن هم با بهره گیری از جاذبه های اسباب بازی و کارهای گرافیکی که جذابیت بیشتری دارد و متاسفانه بسیاری از افراد جامعه هم تنها به دلیل جاذبه تصویری، به انتشار و بازنشر تولیدات و محصولات مزبور می پردازند.

در سایر عرصه ها هم همین طور است، از تبلیغ بازی های رایانه ای گرفته تا ترویج برنامه های ماهواره ای که بسیاری از آنها بر اساس  ترویج فرهنگ ابتذال و جاذبه های جنسی پیش می رود و این چنین فرهنگ اسلامی را نشانه گرفته اند.

درست است که دشمن برای جنگ نرم برنامه دارد اما چرا ما تا این حد آسیب پذیر هستیم و این واردات فرهنگی را به ویژه در حوزه مسائل جنسی می پذیریم و فرصت جولان را به دشمن می دهیم؟!

تولیدات و محصولات دشمن، مسبوق به پژوهش و تحقیق است، متاسفانه، در این حوزه ما امکان ورود نظام مند و کارآمد نداشته ایم و در واقع خلاءهایی وجود دارد که دشمن از آنها علیه ما سوءاستفاده می کند برای مثال زمانی که ما نتوانیم اوقات فراغت کودک و نوجوان و دیگر گروه های در معرض این خطر را پُر کنیم قطعا دشمن با استفاده از انواع جاذبه ها برای آنها برنامه ریزی کرده جاذبه های مختلف و متعدد ایجاد می کند که خود به خود اقشار هدف به دلیل نبود امکان انتخاب، به این محصولات روی می آورند که البته به دلایلی که بیان شد این محصولات بسیار ارزان و حتی رایگان و با ترفندهای مختلف حتی بعضا با اعطاء جوایز ارزنده در اختیار کاربران قرار می گیرد این امر باعث می شود که گروه های هدف و البته آسیب پذیر، هم اوقات فراغتشان پر شود و هم با استفاده از این محصولات به پاداش های مادی هم دست بیابند.

آیا می توانیم بحث ابتذال اخلاقی جنسی در فضای مجازی را توهم توطئه بدانیم؟

ما خیلی راحت می توانیم پاسخ این مسئله را از طریق موتورهای جستجو دریابیم، اگر غربی ها و موسسات و اندیشکده های آنها واقعا در پی خدمت به فرهنگ یک ملت باشند و ژست بشردوستی آنها گل کرده است قطعاً به قدر کافی مجال و عرصه های گوناگون وجود دارد که بتوانند به مردم یک کشور خدمت کنند اما اگر با حرف «S» مطلبی را سرچ کنیم، عبارات پیشنهادی موتورهای جستجو، تصاویر و مطالبی است که فرد را به سمت فضاهای آلوده می برد اما همین «S» اگر در کشورهای غربی جستجو شود تصاویر و مطالب به سمت موضوعات علمی و تحقیقاتی می رود؛ این یعنی طرف مقابل در کشورهای هدف خود با برنامه کار می کند و در این باره مطالعات خوبی توسط دانشجویان و موسسات تحقیقاتی داخل کشور انجام شده است و در قالب پروژه های تحقیقاتی و پایان نامه ها که به صورت مطالعه موردی به برخی فضاهای مجازی مثل فیس بوک و اینستاگرام را پرداخته اند و با رصد تولیدات و محتوای صفحات مختلف، محتوای آن را تحلیل کرده اند، از نتایج به دست آمده و رهگیری مطالب در حال چرخش توسط یک تیم دانشجویی مشخص شد که تولید برخی از این محتواها ریشه در برخی کشوها از جمله امارات، ترکیه و انگلستان دارد و البته علاوه بر تولید محتوا در خصوص گردش و بازنشر آن نیز به صورت هدفمند اقدام کرده اند.

از این رو، اینها توهم توطئه نیست و با کار پژوهشی یا مطالعه برخی پژوهش های موجود به راحتی می توان به منشاء بسیاری از این محصولات پی برد!

با توجه به مشخص بودن آسیب های فضای مجازی به ویژه در حوزه مسائل جنسی و ترویج ابتذال و بی اخلاقی، چه راهکارهایی برای مصون سازی اقشار مختلف جامعه به ویژه نسل جوان و نوجوان مقابل هجمه های اینچنینی می توان به کار برد؟

درباره راهکارها نمی توان نگاهی یک سویه داشت بلکه باید به صورت چندوجهی و همه جانبه با این پدیده شوم مبارزه کرد؛ به عنوان نمونه شاید بتوان به مواردی چند اشاره کرد: نخست آنکه باید درپی مصونیت بخشی به گروه هایی که در معرض این توطئه قرار دارند، باشیم و این امر با فرهنگ سازی محقق می شود البته گرچه فرهنگ سازی کاری طولانی مدت بوده و حضور همه نهادهای مسئول را می طلبد اما فرهنگ سازی را می توان از خانواده ها آغاز کرد.

راهکار دوم این است که محصولات فرهنگی برای اقشار مختلف تولید و عرضه شود البته همراه با جاذبه های مناسب و در جهت ترویج و استحکام فرهنگ دینی- بومی و مذهبی-ملی؛ در مجموع هر چه باورها و ارزش های اسلامی و مذهبی در خانواده و جامعه تقویت شده و آسیب های شبکه های مجازی و اهداف پشت پرده متولیان آنها برای مخاطبان تبیین شود تا حد زیادی جامعه را مصون کرده می تواند مانع نشر فرهنگ مهاجم و مبتذل غربی شود.

منبع: قدس آنلاین