اشغال «فرهنگی» فلسطین چگونه در حال اجراست؟
صدای شیعه: از سال 1948 میلادی همزمان با اعلام تاسیس رژیم صهیونیستی در سرزمین‌های اشغالی، فلسطینی‌ها شاهد حملات متعدد و همه جانبه‌ای از سوی صهیونیست‌ها جهت یهودی سازی سرزمین فلسطین بوده‌اند، حملاتی که تنها شکل و قالب نظامی و امنیتی نداشته، بلکه در هیئت یهودی سازی جای جای این سرزمین قابل ملاحظه بوده و کمتر مورد توجه رسانه‌ای به ویژه رسانه‌های جهان اسلام قرار گرفته است.
«امیره جمال»، روزنامه نگار و نویسنده جهان عرب در مقاله‌ای که پایگاه خبری – تحلیلی «نون پست» تحت عنوان «اسرائیل چگونه فرهنگ فلسطین را به یغما برد و رسانه‌ای کرد؟» می‌نویسد:
مهم است که دیدگاه و نگرش طرف صهیونیستی درباره موضوعی مانند «روز مصیبت» [یوم النکبة = روز اشغال فلسطین] را دریابیم، چون این موضوع بسیاری از پیام‌ها و اشارات به کار رفته در تبلیغات رسانه‌ای اسرائیل در این خصوص را برای ما تحلیل و در عین حال آشکار می‌کند، چگونه این تبلیغات رسانه‌ای تاراج فرهنگی فلسطین را برای این رژیم تسهیل و به آن کمک کرد تا با حمایت مطبوعات غرب و حامی صهیونیسم، آن را رسانه‌ای کند، به عنوان مثال روز النکبة در حالی که برای فلسطینی‌ها، فاجعه بود، برای طرف اسرائیلی موضوع گفتمانی انگیزشی و تحریک‌کننده جهت توصیف احساس فلسطینی‌ها در روز تاسیس و تولد «کشور یهود» بود.
این بی‌شک، صرفا ادعا نیست، بلکه بخشی از سخنان سخنگوی سفارت اسرائیل در واشنگتن در مصاحبه با روزنامه آمریکایی «نیویورک تایمز» بود و بالطبع این اولین و آخرین بار نبود که تلاش می‌شد، حقایق تاریخی و فرهنگی ملت فلسطین به این شکل تحریف و به این حوزه محدود شود.
بی‌شک «راشل رای»، سرآشپز آمریکایی یکی از بارزترین نمونه‌های این تحریف حقایق و تاراج فرهنگ فلسطینی بود که پای به حوزه غذاهای سنتی و محلی فلسطینی‌ها گذاشته و با تمسخر و انتقادات و واکنش‌های بسیاری نیز مواجه شد. این سرآشپز آمریکایی در صفحه توئیتر خود ضمن آموزش نحوه تهیه غذایی که با نخود و نان عربی تهیه می‌شود و به «فلافل» معروف است، آن را غذایی اسرائیلی معرفی کرده بود.
اقدام آن سرآشپز آمریکایی صرفا تحریف حقایق نبود؛ بلکه بخشی از تبلیغات رسانه‌ای غربی بود که مهمترین حامی صهیونیسم در غارت و چپاول فلسطین بود و بالطبع این تاراج فقط بعد جغرافیایی فلسطین را شامل نمی‌شد، بلکه بر بعد فرهنگی این سرزمین نیز تمرکز داشت تا به این ترتیب، تاریخ و موسیقی و لباس و غذای فلسطینیان نیز در معرض سرقت و تحریف و دستبرد قرار گیرد و وظیفه غرب، نشر گسترده‌ای این اکاذیب به حدی بود که حتی خود اعراب نیز آن را باور کنند.
سرقت فرهنگ ملل و صاحبان زمین توسط اشغالگران، مهمترین ویژگی استعمار در تاریخ معاصر است و مرحله ای است که پس از شکست دادن ملل و صاحبان اصلی زمین و اشغال سرزمین‌ها آغاز می‌شود. در آن مقطع زمانی است که پاکسازی نژادی یک ملت از سرزمین‌اش و از تاریخ‌اش آغاز می‌شود و این همان اقدامی است که رژیم اشغالگر صهیونیستی از سال 1948 تاکنون دست به آن زده است.
تاسیس «اسرائیل» مرهون پاکسازی نژادی فلسطینی‌ها قبل و طی و بعد از نکبت سال 1948 میلادی بود و با سلب هویت عربی فلسطین و فلسطینی‌ها از تاریخ‌اشان و نابودی یاد و خاطره جمعی آنها این امر محقق شد و این به اندازه پاکسازی نژادی و ظلم و ستم و مصایب روا داشته شده بر فلسطینیان دردناک و زجرآور است.
هدف طرح صهیونیسم از پاکسازی نژادی فلسطینی‌ها غصب منازل و اراضی آنها بود، اما هدف دیگر این طرح پاکسازی نژادی آنها از تاریخ فلسطین و محو هر خاطره و یادی در این تاریخ بود و این مهمترین بخش از طرح صهیونیسم بود تا از فلسطینی‌ها ملتی بدون تاریخ و پیشینه و قومیت شکست خورده و ناکام بسازد، اما اسرائیلی‌ها سعی کردند، با هوش‌تر عمل کنند، به این معنی که به جای نابودی تاریخ و فرهنگ فلسطینی، تلاش کردند، آن را به سرقت ببرند. چراکه رژیم اشغالگری که مردمانش را یهودیان پراکنده در سراسر جهان با ده‌ها زبان و گویش و فرهنگ و عادات و آداب و رسوم تشکیل می‌دهند، نیازمند فرهنگ یکپارچه و منسجمی بود و چه فرهنگی نزدیک تر و قابل دسترس‌تر از فرهنگ فلسطینی‌ها.
سرآغاز تاراج
سرآغاز این تاراج تاریخی و فرهنگی به دو سال 1948 و 1949 میلادی باز می‌گردد که طی آن حدود 800 هزار فلسطینی با زور از خانه‌های خود بیرون رانده و آواره شدند تا جای آنها را در این خانه شهرک‌نشینان صهیونیست بگیرند و بر ویرانه‌های روستاها و شهرهایشان، شهرک‌های صهیونیست‌نشین بنا شود و نام آنها را از عربی به عبری تغییر دهند.
آنها فقط زمین و املاک فلسطینی‌ها را به سرقت نبردند، بلکه هرچه بر سر راه دیدند، به یغما بردند، به این ترتیب فرهنگ و هنر فلسطینی با نقاشی‌ها، موزیک‌ها، ترانه‌ها، شعرها، کتاب‌ها، کتابخانه‌ها و تمام آثار هنری و فنی برجای مانده از نکبت به تاراج برده شدند.
فیلم سرقت کتاب اعظم (The Great Book Robbery) بیش از 70 هزار کتاب فلسطینی به سرقت رفته توسط صهیونیست‌ها را مستندسازی کرده است و تمام اینها اتفاقی و تصادفی رخ ندادند، بلکه بخشی از طرحی حساب شده و به دقت برنامه‌ریزی شده بود که خشونت و ستم و مصایب روا داشته شده در آن کمتر از پاکسازی نژادی نبود.
میراث فلسطینی سلاح خطرناکی برای صهیونیست‌ها شمرده می‌شد که فلسطینی‌ها باید از آن خلع می‌شدند؛ لذا زبان عبری به زبان رسمی فلسطین اشغالی تبدیل شد و فلسطینی‌های مرزهای 48 از مطالعه تاریخ و زبان‌شان حین تحصیل محروم شدند. چون باید به ادعاهای خود مبنی بر ریشه نداشتن فلسطینی‌ها در فلسطین به هر طریق ممکن جامه عمل می‌پوشاندند.
ادعای اکتشافات مستمر تاریخی
نشریات آمریکایی و در راس آنها، روزنامه نیویورک تایمز اساسی‌ترین حامی طرح صهیونیسم در اشاعه اکاذیب و دروغ‌های صهیونیست‌ها در فلسطین اشغالی بود و در این زمینه از جهل و بی‌اطلاعی افکار عمومی جهان غرب از قضیه فلسطینی بهره برداری می‌کردند.
به این ترتیب یهودی سازی سرزمین فلسطین به عنوان یک طرح از ابتدای تاسیس رژیم صهیونیستی به اجرا درآمد و همچنان نیز در قالب تغییر نام محله‌ها و خیابان‌ها و کوچه‌های قدس اشغالی با هدف ایجاد تغییر و تحولات فرهنگی و دینی در این شهر ادامه دارد.
تاراج سبک پوشش سنتی فلسطینی
بافت پارچه از جمله هنرهایی است که در طول تاریخ نسل اندر نسل میان فلسطینی‌ها رواج داشته و زنان فلسطینی به استفاده از لباس‌های گلدوزی و سنگ کاری شده با رنگ‌ها و طرح‌های خاص‌اشان معروف بودند، اما حتی این هنر نیز از تاراج صهیونیست‌ها در امان نماند و در حالی که پیشینه این هنر نزد فلسطینی‌ها به 1500 سال قبل از میلاد باز می‌گردد، اسرائیلی‌ها خود را صاحبان این هنر معرفی می‌کنند.
در این زمینه کتاب عبری «صنایع دستی در سرزمین مقدس» طرح‌های فلسطینی به کار رفته روی پارچه و نحوه پوشش فلسطینیان را طرح‌ها و پوششی اسرائیلی معرفی می‌کند که قدمت آنها به هزاران سال قبل باز می‌گردد.
برنامه «آی نکبة» و سرقت مناطق فلسطینی
یک سازمان اسرائیلی خصوصی چند سال قبل اقدام به پیاده سازی برنامه‌ای روی گوشی‌های هوشمند به نام «آی نکبة» نمود که در نقشه‌های گوگل و هنگام سرچ این نقشه‌ها قابل استفاده است. در این برنامه تهیه‌‌کنندگان آی نکبة اقدام به معرفی یوم النکبة فلسطینی‌ها از دیدگاه و نگرش خود کردند.
یکی از کاربردهای این برنامه آن بود که به کاربر اجازه گشت و گذار در روستاها و مناطق فلسطینی روی نقشه گوگل را می‌داد، با این تفاوت که آنها را روستاها و مناطق فراموش شده و از یاد رفته یهودیان در اسرائیل و یا تخریب شده توسط یهودیان در روز نکبت معرفی می‌کردند.
سرقت غذاهای سنتی و محلی فلسطینی
سرقت‌ها و تاراج‌های صهیونیست‌ها پای به آشپزخانه و غذاهای سنتی و محلی فلسطینی‌ها هم می‌گذارد و در این راستا، بسیاری از این غذاها که بخش مهمی از مبارزه و مقاومت مردمی فلسطینی‌ها در برابر اشغالگران صهیونیست را تشکیل می‌داده، توسط اسرائیلی‌ها به عنوان غذاهایی یهودی در آمریکا و کشورهای اروپایی معرفی شده‌اند.
در این راستا، رهبران و شخصیت‌های اسرائیلی تلاش کردند تا در مناسبت‌های مختلف مردمی خود را درحال خوردن غذاهای فلسطینی از جمله فلافل با این عنوان که غذاهای سنتی و محلی یهودی هستند، نشان دهند.
شاید که به این طریق فرهنگ و اداب و رسوم و سننی برای خود دست و پا کنند.
منبع: فارس
انتهای پیام