(
امتیاز از
)
ابتذال محتوایی در رسانه ملی
صدای شیعه : داستان فیلم درمورد مادری است که سالها چشم به راه بازگشت فرزند رزمنده اش ازجبهه می باشد. او منتظر و امیدواراست ، درحالیکه دید چشمانش را از دست داده است. جلال جاوید الاثر است و نشانه ای از او به دست نیامده است . نوه پیرزن (دخترجلال) تصمیم می گیرد که مادر بزرگ را در واپسین روزهای حیاتش به آرزوی دیدار فرزند برساند . پیرزن آگاهانه دربازی نوه اش مشارکت می کند و با آرامش وعده دیداربا پسرش را دردنیای دیگرمی گذارد.
پری امیرحمزه،مسعود کرامتی وسحرخلخالیان درفیلم تلویزیونی«درمیان سایه ها» محصول گروه فیلم و سریال شبکه یک سیما بازی کرده اند .
متن فوق دقیقا از سایت رسانه ملی کپی و نقل گردیده است.
شاید با خودتان بگویید پرداختن به موضوعات دفاع مقدس جدای از اینکه بدنیست خیلی هم خوب و مثمر ثمر می تواند باشد.ولی نکته ای در این فیلم نهفته بود که باید با دقت بیشتری مورد بررسی قرار گیرد.لطفا این متن را تا آخر بخوانید.
در این فیلم دختر شهید سعی دارد با قانع کردن همکلاسی خود در دانشکده هنر که ظاهرا وی را شبیه پدر خود می داند ، به مادر بزرگش که چشمهایش دیگر نمی بیند در آخرین روزهای عمرش حضور پسر شهیدش را هدیه دهد.در این راه کلی زمینه سازی می کند تا مادر بزرگ باور کند این بازیگر جوان پسر اوست.
بعد از کلی حضور بازیگر و دختر شهید در کافی شاپ و پارک و خلوت منزل و نیز کلی ناز و غمزه و کلنجار و قیافه گرفتن که مخصوص تیپ های هنری است قانع می شود در قبال مبلغ پنج میلیون تومان این کار را انجام دهد( که اصولا به نظر نویسنده مبلغ خیلی زیادی است).
جدا از اینکه سعی شده است با مطرح کردن وجدان درد پسرک بازیگر و قهر کردن وی و پس دادن پول مثلا افت و خیزی در ذهن بیننده فراهم آورد ولی کلا ریتم فیلم نامه احساسی است که کمتر با چالش ذهنی مخاطب همراه می شود که البته ابهامات فراوانی را به اذهان مخاطبین می افکند.بهر حال بازیگر داستان می رود و نقش این شهید را بازی می کند و آخرش پیرزن می میرد و و با یک تماس تلفنی دخترک که می گوید مادر بزرگ همه چیز را می دانسته به پایان می رسد.
نام بردن از نام مقدس شهید و فرزندان اولیای معزز شهدا ، استفاده از پیراهن بسیجی و نمادهای دیگر در این فیلم باعث نمی شود که بیننده از خودش نپرسد علیرغم این همه اثر خوب ، پس چرا ذهن نویسنده و کارگردان و ناظر پخش و کلی سانسور چی و حقوق بگیر رسانه ملی به اثرات تخریبی ترویج نوع ارتباط پسر و دختر در این فیلم تلویزیونی برای عموم مردم جامعه معطوف نشده است؟
براستی حالا که دم از حیا و غیرت می زنیم چرا باید از رسانه ملی و آنهم با استفاده ابزاری از نام مقدس شهدا و آرمانهای ایشان روابط نزدیک پسر و دختر را اینقدر عادی نشان دهیم؟کافی شاپ رفتن یک پسر و دختر آنهم از نوع ارزشی و صد البته هنری متعلق به صدا و سیما چه اثراتی بر دید جامعه نسبت به خانواده معظم شهدا و ایثارگران خواهد گذاشت؟
بهتر است کارمندان جناب ضرغامی بپذیرند اثر ترویج این نوع نگرش و این نوع ارتباط در جامعه خیلی مهلک تر از نشان دادن نیم تنه یک بازیگر خارجی است که البته در آن مورد کلی تصویر را می کشند و کادر را می بندند تا مشکل حل شود ولی در این مورد اینقدر بقول فرنگ رفته ها اوپن فکر می کنند که مادر شهید راضی می شود پسر غریبه با نوه اش در یک خانه تنها باشد و به روی خود نیاورد؟دین و شریعتمان که دستورات صریح و شفافی در این موضوع دارند…
هنوز یادمان هست حرفهای قدیمی تر ها را که می گفتند جایی که یک مرد و زن تنها در یک خانه باشند نفر سوم شیطان است.اگر ایثار و شهادت فرهنگ می شود بر پایه غیرت و حیا رشد میکند و درخت بارور امروز می شود.چرا می خواهیم برای پر کردن آمار دستاوردهای فرهنگی مان ، با دستاویز قرار دادن فرهنگی که برای این مردم حیاتی است عشق زمینی را بجای عشق خدایی آنروزهای خون و حماسه جایگزین کنیم و تصورات باطلمان را بجای اقعیات قالب کنیم؟
یادمان نرفته مادران شهدایی که حتی راضی نبودند صدایشان را نا محرم بشنود و بغض از دست دادن عزیزشان را در دل نهفتند و چه بسا از این نامرادی های روزگار و اخراجی ساختن برخی جبهه ندیده ها دق کردند که بعد از شهدا عده ای برآنند آرمانهایشان را زمینی جلوه دهند.اینکه آیندگان از این آثار درباره عصر و آرمان و کردار ما قضاوت می کنند را چه کنیم؟اصلا قضاوت آیندگان برایمان مهم است؟رسانه ملی چگونه میتواند ابهام بوجود آمده بر اثر این فیلم را بزداید؟خون دل خانواده های شهدا و ایثارگران را چه کنیم؟آیا فقط باید از شهدا نام بماند و تصورات غلطی که ما به نسل جبهه و جنگ ندیده القا می کنیم؟با این ندانم کاریها چه بر سر آرمانهای شهدا خواهد آمد؟
انتهای پیام