دفاع از حريم ائمه و امام(ره) با اهميت تر است يا حمايت از نوه امام

به گزارش صدای شیعه ، وی با اشاره به اعتراض یکپارچه عزاداران امام راحل در روز 14 خرداد به سیدحسن خمینی، عنوان کرده است: چند تن از علمای بزرگوار و مراجع عظام با صدور بیانیه و یا در جلسه درس خویش، با استناد به این که جناب سیدحسن خمینی، نوه حضرت امام است، اعتراض به ایشان را اهانت به ساحت مقدس امام راحل(ره) دانسته و محکوم کردند. حساسیت این بزرگواران نسبت به ساحت ملکوتی حضرت امام(ره) نزد همگان پسندیده و درخور تقدیر است و از حافظان اسلام، جز این انتظار نبوده و نیست که حریم مقدس بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران و احیاءکننده اسلام ناب محمدی(ص) را پاس بدارند، اما، گفته اند- و حکیمانه نیز گفته اند- که «پرسیدن عیب نیست»، از این روی نگارنده اجازه می خواهد در این باره به نکاتی سؤال گونه اشاره کند و پاسخ آن را برای جبران کم دانی خود، از آن عالمان بزرگوار و فرهیخته که همواره و به حق، کانون پرسش مردم بوده اند، جویا شود.

افراد را باید با معیار حق سنجند نه حق را با معیار افراد

شریعتمداری با بیان اینکه حفظ حرمت بیت معظم حضرت امام(ره) بر همگان واجب است، نوشته است: تاکید چند تن از مراجع عظام بر ضرورت حفظ حرمت بیت امام(ره) نه فقط شنیدنی، بلکه به گوش جان خریدنی است، اما به یقین بزرگان یاد شده تصدیق می فرمایند که آنچه «حق» است، راه امام(ره) و شخص امام(ره) است، بنابراین و به فرموده حضرت امیر علیه السلام که مقتدای همه و به ویژه مراجع عظام است، افراد را باید به معیار «حق» سنجید و نه «حق» را با معیار افراد. و چنین است که در کلام خدا آمده است ان اولی الناس بابراهیم، للذین اتبعوه...

آیا این احساس و انگیزه مردم درخور ملامت است؟

مدیر مسئول روزنامه کیهان، قرار گرفتن سیدحسن خمینی در کنار سران فتنه اخیر را باعث اعتراض "توده های عظیم و دلباخته امام راحل" دانسته و اظهار داشته است که مردم "اگر به همنشینی نوه حضرت امام(ره) با دشمنان آن حضرت اعتراض نکنند، در حق امام راحل خویش جفا کرده اند. آیا این احساس و این انگیزه درخور ملامت است؟!"

لازم بود دلجویی با هشدار و اندرز به سیدحسن همراه باشد

وی دلجویی از سید حسن را شایسته و بایسته دانسته اما در عین حال اضافه کرده است: رهبر فرزانه انقلاب در بیانات مثال زدنی آن روز خویش، «باید»ها و «نباید»های خط امام(ره) را نیز به گونه ای مستند و عالمانه برشمردند و به زعم نگارنده، بیانات ایشان اگرچه روشنگری درباره راه امام(ره) را برای همگان در پی داشت و با همین منظور هم ایراد شده بود، ولی اندرزی حکیمانه در کنار آن دلجویی پدرانه نیز بود. بدیهی است دلجویی برخی عالمان بزرگوار از جناب آقای سید حسن خمینی همانگونه که خود فرموده اند به خاطر حمایت از امام راحل(ره) و بینش و منش آن حضرت بوده است و دقیقا به همین علت لازم بود این دلجویی با هشدار و اندرز به نوه محترم حضرت امام نیز همراه باشد، چرا که ایشان به دلیل همنشینی یکساله اخیر خود با دشمنان امام(ره) و عوامل نشان دار بیگانه مورد اعتراض مردم قرار گرفته بودند- و گرنه قبل از آن که مردم عبای نوه حضرت امام را به تبرک می بوسیدند- بنابراین وقتی در کنار دلجویی از وی، نسبت به مواضع غیرقابل توجیه ایشان اندرزی داده نمی شود، این دلجویی نقض غرض تلقی خواهد شد و این توهم را- که به یقین بی مورد است- پدید می آورد که برخی عالمان بزرگوار، رابطه نسبی با حضرت امام(ره) را از راه مبارک و شخص گرانقدر ایشان بااهمیت تر می دانند!

سوالی مهم از مراجع عظام

مدیر مسئول روزنامه کیهان در ادامه آورده است: چرا مراجع عظامی که اعتراض مردم به آقای سیدحسن خمینی را اهانت به حضرت امام(ره) و بیت معظم ایشان تلقی فرموده و محکوم کرده اند، در مقابل اهانت سران فتنه و حامیان آنها به ساحت مقدس حضرت امام حسین علیه السلام، حضرت صاحب الزمان- روحی له الفدا- حضرت امام(ره)، ائتلاف با منافقین و بهایی ها و سلطنت طلب ها و مارکسیست ها علیه اسلام و انقلاب و امام(ره)، همراهی آشکار و بی پرده آنان با رژیم صهیونیستی، آمریکا، انگلیس، نفی اسلام، حمایت رسما اعلام شده آنان از تروریست هایی که عزاداران حسینی(ع) را در حسینیه شیراز به خاک و خون کشیده بودند، دروغ بزرگ تقلب در انتخابات، مقابله با جمهوریت نظام و... دهها و صدها خیانت و جنایت دیگر از این دست، سکوت فرموده و احساس خطر نکرده اند؟! و اگر احساس خطر کرده اند- که به یقین کرده اند- چرا به عنوان یک مرجع دینی برای اعلام این خطر و مقابله با فتنه گران احساس تکلیف نفرموده اند؟!

دفاع از حریم ائمه و امام(ره) با اهمیت تر است یا حمایت از نوه امام

شریعتمداری در ادامه به علت اعتراض توده مردم به سیدحسن و سوالی که در ذهن مردم ایجاد شده پرداخته است: ممکن است گفته شود نگاه مراجع عظام یاد شده به رخداد 14 خرداد و اعتراض مردم به آقای سیدحسن خمینی بوده است و ماجرای فتنه، حساب جداگانه ای دارد، که با کمال احترام و عرض پوزش باید گفت؛ اعتراض مردم به نوه حضرت امام(ره) به خاطر نشست و برخاست نزدیک و حمایت گونه ایشان با همین سران فتنه بوده است، بنابراین، وقتی این اعتراض محکوم می شود و به جنایات سران فتنه کمترین اشاره ای نمی شود، به طور طبیعی این پرسش از مراجع عظام در ذهن مردم شکل خواهد گرفت که دفاع از حریم مقدس امام حسین و امام زمان و اسلام و انقلاب و مردم مسلمان و شخص حضرت امام(ره) با اهمیت تر است یا حمایت از نوه امام راحل(ره)، آنهم در حالی که وی فقط به دلیل همراهی با سران فتنه مورد اعتراض مردم قرار گرفته است؟!

مردم در سلامت نفس، علم، تقوی و ایمان شما عزیزان، کمترین تردیدی ندارند
وی با بیان اینکه مردم در سلامت نفس، علم، تقوی و ایمان مراجع مورد نظر کمترین تردیدی ندارند و می دانند که شما مراجع عزیز و بزرگوار در گسترش فرهنگ و آموزه های اسلام ناب محمدی(ص) حق فراموش نشدنی و فراوانی بر گردن ملت داشته و دارند، نوشته است: وقتی همراهی و ائتلاف آشکار سران فتنه با دشمنان اسلام و بیگانگان غارتگر وخونریز را به وضوح می بینند، بعید نیست به غلط سکوت شما بزرگواران را در مقابل اینهمه خیانت و جنایت -نستجیربالله و خدای نخواسته- به حساب برخی ملاحظات سیاسی بنویسند! و این پرسش در ذهن آنان شکل می گیرد که کدام ملاحظه می تواند با دفاع از حریم اسلام و انقلاب برخاسته از آن برابری کند؟! کاش آقایان بزرگوار نگاهی به هزاران سایت و رسانه تصویری و صوتی دشمنان تابلودار اسلام و امام می انداختند و می دیدند که حمایت بدون مرزبندی آنان چگونه و با چه آب و تابی به حساب حمایت از اقدامات ضداسلامی و میهنی فتنه گران نوشته شده است؟! آیا با توجه به آنچه گذشت نباید در این برداشت «ناحق» به دشمن «حق»!! داد؟!

در فتنه 88 مقابله با اسلام و نظام اسلامی در دستور کار بود
شریعتمداری در پایان فتنه 88 را برخلاف آنچه عده ای در پی القای آن هستند، علیه آقای احمدی نژاد و دولت دهم ندانسته است: طراحان فتنه، به گواهی شواهد و اسناد غیرقابل تردید و اعتراف صریح خودشان، مقابله با اساس اسلام و نظام اسلامی را دنبال می کردند، و اصولا بسیار ساده اندیشانه است اگر تصور شود که همه دشمنان بیرونی و دنباله های داخلی آنها برای مقابله با رئیس جمهور و دولت وی بسیج شده باشند. برای مقابله با دولت و رئیس آن به اینهمه لشکرکشی نیازی نبوده و نیست.