شوی انتخاباتی پارک ملت

گفتنی است شوی انتخاباتی چند شب گذشته "پارک ملت" که در آن با دعوت از تعدادی کاندیداهای گروه های سیاسی خاص که به تعبیری تریبون تبلیغاتی رایگانی برای این گروه ها محسوب می شود نمونه بارز اینگونه تبلیغات است.
تریبونی که در آن با توجه به نزدیک شدن به ایام انتخابات به محل ایراد شعار های رنگارنگ تبدیل شده است. شعارهایی که گاه آنقدر کلی و کلان است که گاهی به یک برنامه توسعه بلند مدت شبیه است و گاهی چنان مبهم و فاقد راهکار اجرایی است که درک آن برای کسی ممکن نیست.
اما متاسفانه این برنامه در چند شب گذشته به تریبون کسانی تبدیل شده بود که نتوانستند برنامه ها و راهکارهای انتخاباتی خود را برای مردم تشریح کنند بلکه به محلی برای زیر سوال بردن اقدامات دولت تبدیل شده بود. به ویژه آنکه در برنامه شب گذشته پارک ملت ادبیات تعدادی از نمایندگان گروه های خاص نیز تغییر اساسی نموده بود به گونه ای که برخی از این مهمانان پا را فراتر گذاشته و به تخریب اقدامات دولت پرداختند موضوعی که حتی صدای منتقدان منصف دولت را نیز بلند کرد.
 

البته در این وجیزه بنا بر آن ننهادیم که اقدامات دولت مورد تقدیر و یا انتقاد قرار گیرد بلکه بناست، مشی "نقادی منصفانه" به این افراد که داعیه ی انقلابی گری دارند مجددا گوشزد گردد. زیرا اهانت و تخریب آشکار دولت، اهانت به اصول اخلاقی و فرهنگ و تمدن ملتی است که از همان کودکی آموخته که نباید کلام را به اهانت آلوده سازد.
متأسفانه در برنامه شب گذشته پارک ملت اغلب تصمیمات دستگاه دولتی از سوى تعدادی از مهمانان با نقد غیر اصولی و غیر علمی روبرو شد و تمامی تصمیمات اقتصادى، سیاسى، هنرى و فرهنگى و... مورد سوال شبه کارشناسانه! قرار گرفت و به جای ایجاد فضای نقد منصفانه عملکرد مجلس کنونی و راهکارهای مفید برای مجلس آینده، بیشتر محل تخریب هایی بود که با انگیزه های مختلف متوجه شخص احمدی‌نژاد بود اما حقیقت آن است و باید گوشزد نمود که در زمان کنونی اگر کسی نقدی به دولت و به‌ویژه شخص رییس‌جمهور دارد، پیش از هر چیز باید مرزبندی خود را با جریان فتنه و از آن مهم تر پایداری خود را با گفتمان اصیل انقلابی، خدمت و عدالت مشخص کرده باشد.
بنابراین، اگر کسی امروز داعیه دار نقد منصفانه دولت است و در مقابل انتظار دارد حرف او باورپذیر باشد و یا انتظار دارد نقدش تعبیر به کینه شخصی نشود، باید پیش از این از امتحانات گذشته خود سربلند بیرون می آمد.
 

درحقیقت چنین نقدهای غیرمنصفانه ای تنها این شائبه را در ذهن به وجود می آورد که این گونه هجمه علیه دولت کاملا هدفمند طراحی شده است. مسائلی که گاهی برخی رسانه ها با نقد ناسالم خود و یا سیاه پردازی بدان دامن می زنند.
خطر نقد غیر منصفانه در همه جریان های فکری و سیاسی و اجتماعی به عنوان یک آفت و آسیب خطرناک و معضلی فراگیر مطرح بوده و همواره سعی می شود تا تحت عناوینی مانند نقد علمی، عدم افراطی گری و مواردی از این دست، در پیشگیری از این عمل اقدامات لازم صورت بگیرد. اما متاسفانه در باب مهندسی انتقاد به دولت حرف گفتنی بسیار است و می توان گفت که بسیاری از اوقات این اقدامات با افراط و تفریط روبرو بوده است.
 

در این میان آنچه که اهمیت دارد این است که این جریانات سیاسی باید بدانند در مواقعی که قصد انتقاد به دولت را دارند باید توجه داشته باشند که نقد آنها نباید باعث زیر سئوال رفتن خدمات مثبت دولت نیز بشود. چرا که این امر باعث ایجاد بدبینی در افکار عمومی نسبت به خدمات دولت می شود.
همچنین تیم رسانه ای دولت نیز باید ضمن توجه جدی به نقاط قوت دولت که مورد تأکید مقام معظم رهبری قرار دارند، در صدد پاسخگویی مناسب به انتقادات مطرح شده و بازشناساندن انتقادات سره از ناسره به افکار عمومی باشند و به راهکارهایی روی بیاورند که باعث بهترسازی فرآیندهای بیان عملکرد دولت باشد. بیانی که بتواند فضای قضاوت را نیز به نحو مطلوبی برای رسانه ها فراهم سازد.
 

البته چندی پیش نیز رهبر انقلاب با اشاره به همین بی انصافی ها و رفتارهای غیر اخلاقی که علیه خصوصیات مثبت و اقدامات درست دولت انجام می شود، فرموده بودند: "این کسى که این عَلم را بر دوش کشیده، بلند کرده، همه باید کمکش کنند؛ یکى عرقش را پاک می‌کند، یکى بادش می‌زند. اگر دیدند که در نگه داشتن عَلم دارد اشتباه می‌کند، راهش این نیست که یک مشتى هم به پشتش بزنند، خودِ او و عَلم را سرنگون کنند."
بر این اساس همه شواهد و قرائن از این حکایت دارد که این اسفند چقدر برای ایران و دشمنان آن حائز اهمیت است...