سریال‌های غمناک در ربیع و سریال‌های طنز در فاطمیه!
صدای شیعه: به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»، اما نکته ای که در این میان موجبات شگفتی هر انسان صاحب فهم و نظری را فراهم می سازد این نکته است که همان قدر که رسانه های غیر ایرانی در خدمت آرمانها و اهداف و اعتقادات صاحبان خود و قرار دارند رسانه هایی که وابسته به ایران اسلامی هستند از اظهار آرمانها و ارزشها ی خود دچار نوعی شرمساری مفرط هستند و در پاره ای اوقات هم در سمت و سویی گام بر می دارند که گویی جیره خواران مستکبران هفت خطه ای چون رابرت مرداک اند.
زمانی که صحبت از رسانه و کار رسانه ای است صدا و سیما اولین نهادی است که در جایگاه متهم قرار می گیرد. بار ها و بار ها این اتفاق افتاده است که دلسوزان اسلام و انقلاب نسبت به عملکرد ناصواب این ارگان انتقادات خود را اعلام داشته اند.
در مواقعی هم مشاهده شده است که عملکرد های ارگان های فرهنگی که البته صاحب رسانه هم هستند به گونه ای برخورد می کنند که به وضوح می توان دریافت که عزیزانی که کسوت مدیریت این رسانه ها را بر عهده دارند از ابراز عقاید و بیان آرمان ها و اعتقادات ملت ایران احساس شرمندگی می کنند و اگر مخاطب آگاه به سابقه ی ایشان نباشد این احتمال است که فکر کند نوعی دلبستگی و وابستگی به امپراتوری های رسانه ای که تماما کفر و الحادند وجود دارد.
از آنجایی که صدا و سیما در خط مقدم عرصه ای رسانه ای جمهوری اسلامی قرار دارد و همانطور که ذکر شد همین خصیصه باعث شده است این ارگان در جایگاه متهم ریف اول قرار گیرد به ذکر نمونه ای در این رابطه می پردازیم و البته این نمونه را در چند ارگان صاحب رسانه با رسالت فرهنگی هم بررسی می کنیم.
در فرهنگ شیعی همه ساله از چهاردهم تا بیست و چهارم جمادی الاول را دهه اول فاطمیه نامگذاری کرده اند و در این ایام به اقامه عزا برای بزرگ بانوی عالم امکان می پردازند ، حال انتظار بر این است، رسانه ای که رسالت بیان ارمانها و اعتقادات ملت مسلمان ایران را عهده دار است حداقل به گونه ای عمل کند که مخاطبنش متوجه تغییر در رویه عادی مجموعه ها گردد و تذکری هر قدر کوچک در بر داشته باشد اما در واقعیت نه تنها شاهد این رفتار از تنها رسانه شیعی در جهان نبودیم بلکه در جاهایی کار تا آن جا پیش رفت که برای پر کردن کنداکتور سیما به سمت پخش آثار طنز هرچند سخیف حرکت می شود.
سریال مسیر انحرافی که از نوزدهم فروردین(19 جمادی اول) از شبکه سوم سیما پخش می شود. سریال پاورچین هم که مدتهاست از شبکه ای فیلم(شبکه ای قرار است چهره نمای جمهوری اسلامی شیعه در جهان اسلام باشد) بدون هیچ وقفه ای در حال پخش است. این در حالی است که در ایام ربیع الاول که ایامی سراسر شوق و شادی برای مسلمین و شیعیان است سریال هایی با مضامین نا امید کننده و سیاه نما چون تا ثریا، شیدایی و پنجره از سیمای جمهوری اسلامی پخش می شده است.
اینکه برنامه ها و سریال هایی که از صدا و سیما پخش می شود مناسبت چندانی با ایام پخش ندارند را می توان معلول سری سازی و سفارش های عمده برای تولید محصولات بصری دانست که بدون توجه به نیاز های جامعه و مقیدات زمانی و صرفا با توجه به قید قرار داد باید روی آنتن روند و در پاره ای اوقات هزینه های را چون پایین کشیدن سریال نیمه کاره از روی آنتن بر مدیران این ارگان حساس تحمیل نماید. مشکلی که می توان آن را تجدید نظر در ساختار و روند سفارش و تولید اثر به راحتی آن را مرتفع ساخت.
البته این ضعف تنها گریبان صدا و سیما را نگرفته است و نهاد های دیگر فرهنگی چون شهرداری(آرایش شهری و تولیدات فرهنگی در فرهنگسرا ها و محلات) و ارشاد(تولیدات مویسقایی،سینمایی . مکتوب) هم از این مشکل رنج می برند.
انتهای پیام