افسانه نظام «علوی» در سوریه
صدای شیعه:
یکی از استدلال‌های سلفی‌ها و وهابی‌های مسلح در سوریه که هزاران سوری را بر پایه آن کشته اند، این است که نظام سوریه "علوی‌مذهب" است. اما آیا واقعا نظام سوریه علوی است؟ پایگاه خبری "عربی‌پرس" اخیرا به بازنشر مقاله‌ای پرداخت که به بررسی ترکیب مذهبی حاکمان سوریه پرداخت و علت این تکرار را اهمیت آن دانست چرا که دشمنان سوریه، افراد مختلف را بر اساس این استدلال به جنگ نظام بشاراسد اعزام کرده‌اند که نظام سوریه علوی‌مذهب است. این پایگاه خبری نوشت:
افسانه نظام «علوی» در سوریه
حدود 10 سال پیش مرکز مطالعات مذاهب منطقه عربی «آریل» در اسرائیل، پس از پژوهش‌های متعدد کارشناسان فرانسوی و اسرائیلی اعلام کرد به این نتیجه رسیده است که بهترین راه برای آزاد کردن اسرائیل از خطر مقاومت عربی در جنوب لبنان و فلسطین، ایجاد اختلاف مذهبی میان اهل سنت و شیعیان در خاورمیانه یعنی از ایران و پاکستان گرفته تا سوریه، لبنان، عراق و خلیج فارس است. بر اساس این پژوهش که شیمون پرز [رئیس جمهور رژیم صهیونیستی] ایده کتاب "خاورمیانه جدید" را از آن سرقت کرد، درگیری میان اعراب و اسرائیل نباید به صلحی بینجامد که علتش حل مشکل مقاومت مسلحانه در برابر اشغال باشد. بلکه راه‌حل رایگان و بی‌هزینه، کشمکش و اختلاف سنی-شیعی است. زیرا به محض اینکه این اختلاف شعله‌ور شود، دشمنی اعراب با اسرائیل به دشمنی اعراب با ایران که بزرگ‌ترین کشور و شاید تنها کشور شیعه در جهان باشد، تبدیل می‌شود.
این منطق توطئه‌آمیز فکری را شیمون پرز به سیاست عملی اسرائیل منتقل کرد و پژواک آن، دستورات اسرائیل به شاهان و رؤسای عرب بود که در سال‌های گذشته شاهد شعارهایی از این افراد درباره «هلال شیعی» و خطر آن بودیم. اندک اندک ایده خیالی اسرائیل که اجرایش محال بود، به راهبرد آشکار عربی در خدمت آمریکا و اسرائیل، تبدیل شد.
چند دهه پیش، یک پژوهشگر فرانسوی در شرایطی پیچیده کشته شد. ربایندگان "میشل سورا" اعلام کردند که وی دوستی مستعرب نیست بلکه جاسوس بوده است و همسرش چند سال بعد در گفت‌وگو با مطبوعات فرانسه خواستار جسد او به این اعتبار شد که او افسر اطلاعات نظامی و در مأموریتی در لبنان بوده است و برای همین وزارت دفاع فرانسه باید جسد او را بازگرداند.
میشل سورا در لبنان چه می‌کرد؟
همه پژوهش‌های او در لبنان درباره تجمعات مذهبی در لبنان بود. پژوهش او درباره تاریخ شرق، اختلافات بین سنی و شیعه بود. هزاران پژوهشگر و استاد، ذخیره اطلاعاتی و معلوماتی خود را در خدمت این ایده اسرائیلی قرار داند. دولت سنی آمریکایی در ترکیه به این اعتبار که اسلامی است، پاسخی به انقلاب اسلامی شیعی ایران بود که از مقاومت اهل سنت در فلسطین و شیعیان در لبنان حمایت می‌کند.
در کارهای غربی، هدف همیشه "منافع اسرائیل" است. برای همین برای حفظ منافع اسرائیل نه منافعی مانند آزادی یا دموکراسی -که سوریه با شایستگی لیاقت آن را دارد- باید سوریه را از درون برانداخت.
اکنون چه چیزی در سوریه جریان دارد جز اجرای عملی پژوهش‌های مرکز آریل و افکار شیمون پرز؟ از همین جاست که یوسف قرضاوی دشمن دیروز غرب و دوست امروز آن، کسی که سخنرانی‌هایش در دوحه فقط در خدمت منافع یهودی‌های صهیونیست است، با سخنرانی‌های مذهبی که خیری برای مسلمانان ندارد، علیه این نظام ظاهر شد.
نظام سوریه واقعا علوی‌مذهب است؟
رسانه‌های افسانه‌سرای اعراب دائما اعلام می‌کنند که نظام سوریه کاملا علوی است و می‌توان با خارج کردن مردم سنی‌مذهب از دایره حامیان آن، به سرعت و به سادگی آن را ساقط کرد. این تبلیغات فقط در مورد شخص حافظ اسد و طبیعتا شخص بشاراسد صادق اند.
قطری‌ها و وکیل مدافعشان –قرضاوی- از این مسأله بهره‌برداری می کنند، همچنانکه سعودی‌ها نیز در اقدامی مشابه، تبلیغ بر روی علوی‌بودن نظام در سوریه را فقط به این استناد که بشاراسد از پدری علوی است، در دستور کار قرار داده اند.
علوی بودن نظام در سوریه حتی به نوشته‌های برخی نویسندگان وابسته به خط مقاومت سرایت کرد و این اشتباه رایج، بیش از 10 هزار شهید برای سوریه به بار آورد زیرا اصل حرکت مردمی و قدرت تحریک‌کنندگان در داخل سوریه، همه و همه بر اساس تحریک احساسات مذهبی صدها نفر از مذهب‌گرایان و وهابی‌هایی بود که صاحبان عقایدشان دست آنان را علیه سوریه باز گذاشتند و وارد همه مناطق سوریه شدند
پس از شکست إخوان المسملین در رویارویی با حافظ اسد، رئیس جمهور فقید سوریه، مذهب سنی شکست نخورد بلکه در سوریه لائیک، قدرتمندتر شد. اهل سنت از دولت لائیک سوریه امتیازهایی همچون اجازه تعلیم دینی در مساجد گرفتند و نفوذی بیش از پیش به دست آوردند. تا جایی که اگر بگوییم دولت سوریه "سُنی" است نه لائیک، اشتباه نکرده‌ایم.
علوی‌‌مذهب‌ها نه الآن و نه در زمان حافظ اسد حاکم سوریه نبودند. اگر چنین ادعایی را قبول ندارید، مستندات پایین را بخوانید؛
-مهم‌ترین صاحب منصبان دولت حافظ اسد:
"عبدالحلیم خدام" نخست‌وزیر حافظ اسد و مشاور بشاراسد، سُنی است.
"حکمت الشهابی" رئیس سابق ستاد مشترک ارتش سوریه، سنی است.
"مصطفی طلاس" وزیر دفاع دولت حافظ اسد، سنی است.
"عبدالله الاحمر" معاون دبیرکل حزب بعث سوریه، سنی است.
-دوره ریاست جمهوری بشار اسد:
بشاراسد و برادرش هر دو با خانواده‌های اهل سنت وصلت کرده‌اند.
عقدشان در دادگاه اهل سنت بوده است.
اصلا همه علوی‌های سوریه در دادگاه اهل سنت عقد ازدواج می‌خوانند.
-مهم‌ترین صاحب منصبان دولت بشار اسد:
"فاروق الشرع" معاون اول، سُنی است.
"محمد سعید بخیتان" عضو قدرتمند و با نفوذ حزب بعث، سنی و از عشایر حمص است.
"سرلشکر علی المملوک" مرد اول اطلاعات سوریه و امنیتی‌ترین فرد نزدیک به بشاراسد، سنی و اهل دمشق و دقیقا اهل بازار ساروجه است. او فردی معروف به درایت فوق العاده امنیتی است که دمشق را از تحرکات مخالفان در امان نگاه داشته است. اهل سنت دمشق او را همشهری خود می‌دانند و اهل شام او را می‌شناسند و با او به این اعتبار ارتباط دارند که یکی از شخصیت‌های موجه پایتخت سوریه است نه به این اعتبار که او صرفا فردی امنیتی است.
"سرلشکر دیب زیتون" مدیر امنیت سیاسی بانفوذ و شخصی که اقدامات امنیتی تأنی‌وار شش‌ماه گذشته در حمص در قبضه اوست و امنیت سیاسی نظام را در دست دارد. او فردی سنی مذهب است. شیوخ حمص، چه مخالف چه موافق نظام، او را یکی از مردان اهل سنت می‌دانند و بسیاری از شیوخ مذاهب مختلف به او اعتماد دارند.
"سرلشکر الاختیار" عالی‌ترین مقام از حیث امنیتی در سوریه و مدیر امنیت ملی سوریه. او هم سنی و از خانواده‌ای است که علمای سنی آن در طول تاریخ معروفند.
"سرتیپ ترکمانی" معاون رئیس جمهور در امور ترکیه، سنی است و اصالت ترکمنی دارد.
-تجارت
نبض اقتصاد و گلوگاه مالی نظام سوریه در دست تاجران دمشق و حلب است که همگی از اهل سنت هستند و البته از مهم‌ترین حامیان بشار اسد.
-فعالیت ها و مسائل مذهبی
مساجد قاهره و ریاض در مجموع به تعداد نیمی از مساجدی که فقط در شهر دمشق است نمی‌رسد و همه این مساجد متعلق به اهل سنت است.
تعداد علمای إخوان المسلمین و وهابی‌ها کمتر از هزار نفر است اما علمای وزارت اوقاف سوریه و حامیان نظام، هزاران نفرند. در قاهره یک مؤسسه دینی الأزهر و دانشگاه آن وجود دارد اما در دمشق ده‌ها و در کل سوریه صدها و شاید هزاران مؤسسه وجود دارند که با هزینه نظام، فقهایی را از سراسر جهان اسلام برای آموزش به سوری می‌آورند.
وهابی‌ها در سوریه محترم هستند. تا ابتدای بحران سوریه هم از افراد مورد احترام کشور بودند و برای خاطر اینها بود که دولت سوریه بارها و بارها مانع حضور "حبشی‌ها" در خاک خود شد و حتی برخی از آن ها را بازداشت کرد تا فتنه‌ای بین اهل سنت و وهابی‌ها و سنی‌های حبشی -که تعدادشان در سوریه کم است- رخ ندهد. این در حالی است که جمعیت حبشی‌ها در لبنان از متحدان اصلی نظام سوریه است.
-میزان رفاه
مناطق سنی‌نشین سوریه هم فقیرنشین دارد هم غنی‌نشین. همینطور شهرستان‌های سنی‌نشین. اما مناطق علوی‌نشین در اکثر نقاط -جز عده معدودی- فقیرنشین هستند.
البته از دهه 80 اقداماتی سرسختانه و گاهی فوق‌العاده سخت و ظالمانه علیه مرتبطین إخوان الملسلمین انجام شد. از همین رو افسانه "نظام علوی" در سوریه خلق شد. شاید به این علت که إخوان المسملین خجالت کشیدند به یاران خود اعلام کنند که سرکوب کنندگانشان، همان ارتش سنی و جامعه اهل سنت هستند!
انتهای پیام