مقاله, مذهبی

ما نباید عزاداری‌ها و مناجات با خدا را افسردگی و اضطراب قلمداد کنیم چون ظاهر آن با گریه و ناراحتی همراه است بلکه پیوند درونی است با خدا و اولیای او که سرور درونی ایجاد می‌کند.

مدیر سابق گروه معارف دانشگاه تهران با اشاره به اینکه حضرت ابوطالب خطبه ازدواج پیامبر(ص) و خدیجه(س) را خوانده است، گفت: وی خطبه جالبی را خواند که نشان می‌‌دهد ابوطالب موحد بوده و به رسالت پیامبر اعتقاد داشته است.

Other مقاله, مذهبی

پس از هجمه‌های متعدد علیه شیعه در قرن 12 و 13، آقابزرگ تهرانی، «الذریعه» را نوشت تا ثابت کند شیعه کتاب دارد و سیدمحسن امین و میرحامد حسین نیشابوری نیز «اعیان‌الشیعه» و «عبقات الانوار» را نوشتند تا اثبات کنند شیعه عالم و حقانیت دارد.

مرحوم علامه آیة الله حاج سید محمد حسین حسینی طهرانی (ره) در خصوص امام رضا علیه السلام معتقد بودند که شاید چند چیز در اتّصاف این حضرت به اسم و صفت غریب و غربت تأثیر داشته باشد.

رئیس مؤسسه پیام امام هادی گفت: متون مربوط به امام زمان(ع) بسیار غنی است و چگونه زیستن در دوران غیبت در منابع مهدوی اعم از ادعیه و روایات آمده است، اما متأسفانه ما به جزئیات توجه نکرده‌ایم و به مسائل عمومی و کلی پرداخته‌ایم.

از سؤالات اساسی در ماجرای آتش زدن خانه حضرت علی(علیه السلام) و اهانت به آن بزرگوار این است که: آیا (چنان که شیعیان می‏گویند) به ساحت حضرت فاطمه زهراعلیهاالسلام نیز جسارت کردند؟ و بر آن حضرت صدماتی وارد شد که منجر به شهادت او وفرزندش گردید یا خیر؟

شیعیان کسانی هستند که به خدا ایمان آورده‎اند و او را به صفاتی که خودش فرموده توصیف می کنند و از صفات دیگر که بر خلاف آن باشد پاک و منزه می دانند، و محمد(ص) را در همه گفتارش تصدیق می کنند، و همه کارهای او را عین صواب و راستی می‎دانند و عقیده دارند که علی (ع) بعد از او سرور و پیشوای همگان است.

این شبهه که نمی توان پس از رحلت به پیامبر (ص) توسل کرد، در مبانی معرفت شناسانه وهابیت ریشه دارد که می گویند چیزی موجود است که قابل رویت باشد، از این رو بعد از رحلت آن حضرت (ص)، دیگر توسل ممکن نیست.

بلال از مسجد بیرون آمد، در کوچه ‏های مدینه فریاد می‌زد: ای جماعت مردم! کیست که پیش از فرا رسیدن روز قیامت نفس خود را در معرض قصاص قرار دهد؟! پس این محمد(ص) است که پیش از روز قیامت خویشتن را در معرض قصاص درآورده است!

مدرس عالی حوزه علمیه شهادت زن را جزء احکام تشریعی برشمرد و عنوان کرد: خطاب آیه 282 سوره بقره به مؤمنان است، استفاده از این خطاب نشان‌دهنده فرازمانی و فرامکانی بودن دستور است، همچون خطاباتی که برای نماز و دیگر احکام تشریعی در قرآن بیان شده است.