مقاله

حقیقت همایش پیاده‌روی اربعین قدرت‌نمایی شیعه در عصر حاضر است. و حقا و انصافا در هیچ کجای عالم در طول تاریخ از اول خلقت حضرت آدم تا الآن، چنین همایشی وجود نداشته است.

عادل عبدالمهدی می نویسد: نیروهای عراقی به کرکوک نرفتند تا کردها را سرکوب کنند یا شوکت و ابهت آنها را در هم بشکنند. بلکه رفتند تا قانون و حقوق قانونی کشور را اعمال کنند، رفتند تا نقض و تهدید وحدت کشور را متوقف کنند.

Other مقاله

قراردادهای چند میلیون دلاری مریم رجوی با شرکت‌های لابی‌گری در آمریکا که «پول‌های خوشگل» را در خفا در جیب نمایندگان کنگره می‌کنند، در حمایت امروز آمریکا از مجاهدین خلق نمود پیدا کرده است.

حجت‌الاسلام والمسلمین انصاریان گفت: حقیقتاً افرادی که به این‌ شکل به پیاده‌روی اربعین می‌روند و آنان که به این گروه‌ها خدمت می‌کنند، دین الهی را در پرتو وجود ابی‌عبدالله(ع) تبلیغ می‌کنند.

روحیه مقاومت مردم ایران ناشی از درک تاریخی آنها از عقب نشینی و تسلیم ملت ها و همچنین در نقطه مقابل آن برکات حاصل از مقاومت نشأت می گیرد که می توان گفت ملت ایران دریافته اند که نتایج تسلیم و عقب نشینی در برابر دشمن چیست.

تبعات منفی عدم رعایت مدیریت صحیح آرایش زنان در جامعه امروز مشهود است که چه فسادها و حوادثی به همین دلیل در حال رخ دادن است.

محمد سعد ادریس می نویسد: در سایه واکنش هایی که علیه همه پرسی و نتایج آن به وجود آمد، جدایی کردستان از میهن عراق تقریبا غیرممکن شده است، عراق، فدرالی دموکراتیک حقیقی خواهد ماند که حال و آینده آن را رهبری خواهد کرد و به ثبات خواهد رسید، بر خلاف آن چیزی که اسرائیل امید آن را داشت.

جدايي‌طلبي کردهاي عراق مي‌تواند بسياري از کشورهاي کردنشين را به تأمل در باره اين رخداد وادارد.

آرى، اگر عزيزان به خون آغشته سال شصت و يک را که در محضر امام عاشقان حضرت سيدالشهداء، آگاهانه جان خود را با آن وضع، نثار حضرت حق کردند و با شهادت خود دوام قرآن و نبوت و امامت را براى ابد تضمين نمودند، پيشواى تمام زاهدان تاريخ و بلکه پيشواى تمام مردان راه حق بدانيم، کلمه مهمى در حق آنان نگفته ايم که آنان از تمام تصورات و خيالات ما نسبت به هر امر مثب

رضا اسماعیلی در یادداشتی نوشت؛ امروز به دلیل توقف قافله شعر آیینی در منزل محبت و عدم پیوند محبت با معرفت دینی، این قافله سر از ترکستان «غالی‌گری» در آورده و از جان و جهان بسیاری از شعرهای ما بوی کفر و شرک به مشام می‌رسد و به تدریج شعر آیینی ما به شعری «ضدآیینی» تبدیل می‌شود.