ویژه نامه

باقی ماندن در تقلید بر حضرت آية الله العظمی بهجت قدس سره الشریف

شهادت و وصيت حضرت زهرا (س) بزرگ‌ترين اعتراض به جامعه ناسپاس و نافرمان آن روز بود و باعث شد تا امروز ما بتوانيم حق و حقيقت را از باطل بشناسيم.

ادامه ویژه نامه

نوشته حاضر با هدف معرفي بهتر و بيشتر يکي از اسناد مهم تاريخ سياسي و مذهبي ايران تنظيم گرديده است. با اين نگاه که پرداختن به ريشه هاي تاريخ هر پديده، بهترين راه براي آسيب شناسي آن پديده و آسيب زدايي پديده هاي مشابه آن محسوب مي شود.

بسياري از گفتارها و نوشتارهايي که نزد بهاييان به عنوان آثاري مقدس مطرح اند، چيزي جز نتيجه مطالعات، تجربيات و برداشتها و اقتباس عبدالبهاء از تعاليم و آثار مذاهب و اديان ديگر و نيز ناشي از مطالعه و آشنايي عبدالبهاء با آثار و انديشه هاي غربي نبوده و نيست.

حضرت آیت الله مظاهری طی بیانات مبسوطی در مسجد حکیم اصفهان با اشاره به برخی از فضائل حضرت زهرا (سلام‌الله علیها) بر ضرورت الگوگیری از سیره و شخصیت حضرت صدیقه طاهره(س) به ویژه در زمینه عفاف، حجاب و ساده‌زیستی تاکید کردند.

يکي از مظاهر اسلام‌زدايي در دوران حاکميت 50 ساله پهلوي‌ها، تقويت روزافزون مذاهب و اديان باطله اعم از اديان منسوخه يا مذاهب ساختگي و بي‌پايه بود. در اين دوران فرقه بهائيت رشد بي‌سابقه‌اي يافت.

نوشتار پيش‌رو، با مروري بر پيشينه فرقه بابيت و بهائيت (از آغاز تا عصر حاضر)، تصويري کلي از اين امر به دست مي‌دهد.

اسناد و مدارک تاريخي حاکي است که، محفل بهائيت در ايران، مدتها پيش از کودتاي «انگليسي» سوم اسفند 1299، توسط مهره نشاندار خويش: حبيب‌الله عين‌الملک (پدر هويدا نخست‌وزير مشهور عصر پهلوي)، رضاخان را کشف و به سر جاسوس بريتانيا در ايران (سراردشير ريپورتر يا اردشير جي) براي انجام کودتا معرفي کرد.

مرحوم آيت‌الله‌العظمي بهجت اساساً از حاميان شاخص، اما بى‌هياهوى نظام و رهبرى در حوزه بود و در موارد فراوانى حمايت خويش از نظام را به همراه نصايح و تذکرات به گوش مسئولان مى‌رساند.

پس از اعدام علي محمد باب، پيروانش براي کسب جانشيني او با يکديگر به ستيزه برخاستند. اين ستيزه باعث شد تا بابيان به دو شاخه ازلي به رهبري ميرزا يحيي صبح ازل، و بهائي به رهبري ميرزا حسينعلي بهاء، که هر دو برادر بودند، تقسيم شوند.